Φάκελος «Ανακύκλωση στα Βριλήσσια».

ΜΕΡΟΣ 3ο: Μια άνευ αντικρίσματος πρωτοπορία. 

Είναι άχαρο να διερευνούμε ένα δημοτικό θέμα σαν να ήμασταν ντετέκτιβ. Αλλά όταν η πληροφόρηση αντλείται από δημοσιεύματα, εκεί καταλήγεις. Άλλωστε, το θέμα μοιάζει «λυμένο»: Οι δημότες βλέπουν τους κάδους να πληθαίνουν σε χρώματα και αριθμό, οι μαθητές πληροφορούν τους γονείς τους πως στο σχολείο τους «κάνουν» ανακύκλωση, τα δημοτικά τέλη, έστω οριακά και με ημερομηνία λήξης μειώνονται, ημερίδες γίνονται, ο Δήμος σαρώνει διακρίσεις και βραβεία και τα φυλλάδια με τα απλοϊκά συνθήματα κατακλύζουν το αντιληπτικό πεδίο.

Αλλά το θέμα δεν έχει λυθεί. Η μέριμνα για τη διαχείριση των απορριμμάτων σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο ζωής, τον πολιτισμό και τους τρόπους ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας, (με κριτήρια ανθρωπολογικά όχι οικονομικά) και όχι με την κυρίαρχη τεχνοκρατική - αγοραία αντίληψη. Μπορούμε να συγχαρούμε τη δημοτική αρχή για την πολυεπίπεδη συνεργασία της με τον ΕΔΣΝΑ, (Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος νομού Αττικής) αλλά το ερώτημα παραμένει: Ο ίδιος ο δήμος, ως μηχανισμός και κοινότητα, τι κάνει και τι σκέφτεται να κάνει για να αυξήσει τις επιδόσεις του στην ανακύκλωση;


Αποτελέσματα και συγκρίσεις

6,76% μείωση του συνολικού απορρίμματος, 22,23% μείωση του χρεούμενου απορρίμματος, 22,65% αύξηση της ανακύκλωσης (και όχι 111%) την τελευταία τριετία.

Η επιχειρηματολογία της δημοτικής αρχής περί «Γαλατικού χωριού» βασίζεται στη σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ του 2014 και του 2017. Όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, η σύγκριση είναι σχετικά ανόμοια. Ανάμεσα στο 2014 και το 2017 μεσολάβησαν πολλά. Η ανακύκλωση εμπλουτίστηκε σε ρεύματα συλλογής και μεθόδους ανάκτησης. Συστάθηκαν νέοι φορείς, έγιναν νέες συμβάσεις. Με κύριο αποτέλεσμα, κάτι που μέχρι το 2017 αντιμετωπίζονταν ως απόρριμμα και κατέληγε στη χωματερή, το 2017 να μην θεωρείται απόρριμμα και να καταλήγει στα ΚΔΑΥ (Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών).

Η εξέλιξη αυτή αποτυπώθηκε θεσμικά με την εφαρμογή της Κοινής υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ 2527/09) που ορίζει ότι ««για τον υπολογισμό του όγκου των απορριμμάτων του έτους 2017 που χρεώνει ο ΕΣΔΝΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΕΩΣΗ για τα αμιγή πράσινα, τα οργανικά προδιαλεγμένα, την πιλοτική ανακύκλωση και τα απόβλητα λαϊκών αγορών».

Έτσι, «κάτι» για το οποίο ο δήμος παλαιότερα χρεώνονταν, σήμερα δεν χρεώνεται. Αυτό το «κάτι», η μεταβολή δηλαδή του περιεχομένου της έννοιας «ανακυκλώσιμο», είναι η βασική εξήγηση της βελτίωσης των δεικτών στα Βριλήσσια. Παράδειγμα: Τα «πράσινα» του 2014, (ανακατεμένα με μπάζα), θεωρούνταν απόρριμμα και χρεώνονταν. Τα (πολύ καλύτερα) «πράσινα» του 2017 εντάσσονται στην κατηγορία «μη χρεούμενα» και δεν χρεώνονται. Αυτή η αλλαγή μειώνει το συνολικό απόρριμμα και αυξάνει το ποσοστό ανακύκλωσης. Στην πράξη όμως αυτό που κυρίως άλλαξε, είναι το δρομολόγιο των απορριμματοφόρων, που αντί να κατευθύνονται στη χωματερή, πηγαίνουν στο Κέντρο Διαλογής του ΕΔΣΝΑ.

Γι’ αυτό και η διοίκηση στις ανακοινώσεις της παραβλέπει τη μεταβολή της ποσότητας του απορρίμματος που παράχθηκε μεταξύ 2014 και 2017 και επικεντρώνει στην μεταβολή της ποσότητας του απορρίμματος που χρεώθηκε. Έτσι, το 2014 έχουμε 14.769 τόνους συνολικό απόρριμμα έναντι 13.770 τόνων το 2017. Δηλαδή, η μεταβολή του συνολικού απορρίμματος είναι 6,76%. Αλλά το 2014 έχουμε 13.970 τόνους χρεούμενο υπόλειμμα, (αυτό για το οποίο πληρώνουμε), έναντι 10.865 τόνων το 2017. Άρα το ποσοστό μείωσης του χρεούμενου απορρίμματος είναι 22,23%. Αυτονόητα η δημοτική αρχή αναδεικνύει το δεύτερο ποσοστό που έχει μεγεθυνθεί από τη συνολική μείωση των απορριμμάτων, η οποία όμως δεν οφείλεται εξ ολοκλήρου στην ανακύκλωση:

"Κορωνίδα των προσπαθειών μας αποτελεί η πρόοδος εφαρμογής του Στρατηγικού Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων στην πόλη μας, η οποία οδήγησε σε χωριστή συλλογή στην πηγή περί του 30% του όγκου των απορριμμάτων του Δήμου Βριλησσίων και αντίστοιχη μείωση ταφής στον ΧΥΤΑ Φυλής (από 14.000tn σε 10.800tn)". Αλέξης Μαυραγάνης, Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Καθαριότητας & Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Βριλησσίων.


Παίζοντας με τις ποσότητες

Ας επικεντρώσουμε στον όρο «πιλοτική ανακύκλωση» που αναφέρεται στην ΚΥΑ που προαναφέραμε: «για τον υπολογισμό του όγκου των απορριμμάτων του έτους 2017 που χρεώνει ο ΕΣΔΝΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΕΩΣΗ για τα αμιγή πράσινα, τα οργανικά προδιαλεγμένα, την πιλοτική ανακύκλωση και τα απόβλητα λαϊκών αγορών».

Μέχρι και το 2016 ο δήμος έστελνε στο ΚΔΑΥ Κορωπίου (ΕΕΑΑ) τους μπλε κάδους. Ένα μέρος τους μπορούσε να ανακτηθεί, (ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ), και ένα άλλο απορρίπτονταν ως απόρριμμα. Από το 2016 και κυρίως το 2017, αρχίζει η συνεργασία του δήμου με τον ΕΣΔΝΑ και οι μπλε κάδοι (1819 τόνοι) στέλνονται στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης (ΕΜΑ) της Φυλής. Αλλά σύμφωνα με την ΚΥΑ που προαναφέραμε, αυτή η ποσότητα των 1819 τόνων ορίζεται ως «πιλοτική ανακύκλωση» και παύει να χρεώνεται! Από τους 1819 τόνους σύμμεικτων δεν επιστρέφει κανένα υπόλειμμα. Γιατί στην μονάδα του ΕΣΔΝΑ το παραγόμενο υπόλειμμα χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη RDF (Refuse Derived Fuel) για την τσιμεντοβιομηχανία. Γι’ αυτό τελικά είναι ΣΑΝ να μην υπάρχει υπόλειμμα.

(Ας σημειώσουμε πάντως εδώ, ότι η ενεργειακή αξιοποίηση (καύση) δεν θεωρείται ανακύκλωση, είναι «ανάληψη» δηλαδή μια ποιοτικά κατώτερη και τελευταία σε αξία, βαθμίδα εναλλακτικής διαχείρισης πριν από την ταφή).

Αλλά ενώ αυτά συμβαίνουν τις καθημερινές του 2017, τα Σαββατοκύριακα της ίδιας χρονιάς που ο ΕΣΔΝΑ δεν λειτουργεί, μια μικρή ποσότητα 93 τόνων εξακολουθεί να παραδίδεται από τον δήμο στο ΚΔΑΥ Κορωπίου που είναι ανοικτό. Όμως το ΚΔΑΥ Κορωπίου (ανήκει στην ΕΕΑΑ) δεν κάνει «πιλοτική ανακύκλωση», δεν αναγνωρίζει τη μη χρέωση, και επειδή από τους 93 τόνους των μπλε κάδων αξιοποιήσιμοι είναι μόνον οι 44, τους υπόλοιπους 49 τους χρεώνει στο δήμο ως απόρριμμα.

Εδώ λοιπόν, έχουμε δυο διαφορετικούς τρόπους εκτίμησης των ανακυκλώσιμων, από το ίδιο ακριβώς αρχικό υλικό, από τα δυο Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών που χρησιμοποιεί ο δήμος, μέσα στην ίδια χρονιά. Έτσι, στην μεν πρώτη περίπτωση, (Κορωπί), το ανακυκλώσιμο που ανακτάται είναι περίπου το 50% της αρχικής ποσότητας*, στη δε δεύτερη, (ΕΜΑ – ΕΔΣΝΑ) ανακυκλώσιμο είναι το 100% της αρχικής ποσότητας, αφού το υπόλειμμα χρησιμοποιείται για την παραγωγή καύσιμου RDF.

Παίζοντας με τα ποσοστά

Στα Βριλήσσια, έχουμε: «Αύξηση κατά 35.7% το 2016 και κατά 75.4% το έτος 2017 (111%)». Αλέξης Μαυραγάνης, σχετικά με την ανακύκλωση, στη 2η Διεθνή Έκθεση Verde – Tec.

Ελπίζοντας ότι διαβάζουμε τα ίδια στοιχεία, υποθέτουμε ότι ο κ. Μαυραγάνης υπολογίζει περίπου ως εξής: Ανακύκλωση 2015: 944 τόνοι. Ανακύκλωση 2017: 1880 τόνοι. Διαφορά: 936 τόνοι. Ποσοστό αύξησης: 99,15%. Που βρίσκεται το κλειδί σ’ αυτόν τον υπολογισμό; Μα πάλι στους 1819 τόνους απορριμμάτων του 2017 που βάσει της ΚΥΑ που προαναφέραμε, κατηγοριοποιούνται ως «πιλοτική ανακύκλωση» και δεν χρεώνονται. Εάν δηλαδή και το 2017, (όπως συνέβαινε όλα τα προηγούμενα χρόνια), ο δήμος Βριλησσίων έστελνε το σύνολο των μπλε κάδων στο ΚΔΑΥ Κορωπίου, τότε από τους 1819 τόνους της «πιλοτικής ανακύκλωσης» μόνον οι μισοί*, δηλαδή περίπου οι 900 τόνοι, θα είχαν προσμετρηθεί στα ανακυκλώσιμα. Αυτό θα άλλαζε την εικόνα: Και το 2017 δεν θα είχαμε 1880 τόνους ανακυκλώσιμα, αλλά 1880-900= 980 τόνους. Και σε σύγκριση με το 2014, όπου τα ανακυκλώσιμα ήταν 799 τόνοι, η διαφορά και άρα η αύξηση της ανακύκλωσης από το 2014 θα ήταν 980 – 799 = 181 τόνοι, δηλαδή θα είχαμε αύξηση της ανακύκλωσης κατά 22,65%. (Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το ποσοστό «ταιριάζει» με το 22,23% της μείωσης του χρεούμενου απορρίμματος που αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο). Βέβαια ο κ. Μαυραγάνης «νομίμως» αγνοεί τους 1880 τόνους, αφού το υπόλειμμά τους δεν καταλήγει στον ΧΥΤΑ αλλά οδηγείται σε καύση. Αλλά έχει μια σημασία να κατανοούμε ότι τα ποσοστά που δημοσιοποιεί η διοίκηση, μεταβάλλονται κυρίως από το αν οι μπλε κάδοι οδηγούνται στο ΕΜΑ Φυλής ή στο ΚΔΑΥ Κορωπίου.

Παρεμπιπτόντως, από όλη αυτήν την ιστορία, μένει εκτός συζήτησης το λειτουργικό κόστος της Υπηρεσίας Καθαριότητας, το οποίο επί χρόνια παραμένει αμετάβλητο. (1.641.000€). Κι΄ όμως, στο γενικό κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων, η εισφορά που πληρώνουμε προς τον ΕΔΣΝΑ, ακόμη και το 2017, στην καλύτερη χρονιά της ανακύκλωσης, ήταν 531.869€, δηλ. το ένα τρίτο του συνολικού κόστους της υπηρεσίας. Πράγμα που σημαίνει ότι και από εκεί θα μπορούσαν να προκύψουν εξοικονομήσεις, π.χ. μειώνοντας περιττά δρομολόγια ή δίνοντας βάρος στην πληρότητα των οχημάτων ή εξασφαλίζοντας έσοδα υπέρ του δήμου από τα ανακυκλώσιμα. Αλλά αυτά δεν φέρνουν βραβεία.


Άξονες μιας εναλλακτικής πρότασης

Το νήμα που συνδέει τις προσπάθειες της «Δράσης» από το 2006 μέχρι σήμερα, είναι να αποτελέσει (και) η ανακύκλωση έναν μηχανισμό κινητοποίησης της τοπικής κοινωνίας. Να συμβάλουν οι πολίτες, όχι με ατομικά ανταλλάγματα και πλατφόρμες ανταμοιβής, ούτε με ισχνές μειώσεις δημοτικών τελών, αλλά με τη συνειδητή συμμετοχή τους. Είναι δηλ. ζήτημα ανάληψης ευθύνης, (χωρίς αυτήν, η συζήτηση δεν έχει νόημα) και έμπρακτης αναγνώρισης όλων των προσπαθειών.

Από τη φύση του εξάλλου, το ζήτημα υποχρεώνει σε αλλαγή του τρόπου οργάνωσης των Υπηρεσιών Καθαριότητας και εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας. Αυτά είναι που απουσιάζουν. Οι ανακοινώσεις που επισυνάπτονται στους λογαριασμούς του νερού και η εμπλοκή των σχολείων είναι καλές προσπάθειες αλλά από μόνες τους δεν είναι αποτελεσματικές. Περισσότερο ανταποκρίνονται στη λογική του «κάτι κάνουμε». Χρειάζεται ένας κοπιώδης σχεδιασμός, συνεργασίες και συνεχείς - στοχοποιημένες κινητοποιήσεις για να υπάρξει αποτέλεσμα. Με διερεύνηση και μετά επιλογή, σε ποιους τομείς συμφέρει η συνεργασία με την Περιφέρεια και τι μπορείς να αναπτύξεις τοπικά. Εδώ είναι η διαφορά ανάμεσα στο ασχολούμαι σοβαρά και στο καταλήγω σε συνεργασίες επειδή αυτές με βοηθούν να διαφημίζω και να μεγιστοποιήσω το παραγόμενο έργο.

Υπάρχουν μέτρα για να διευκολυνθεί μια πολιτική που θα προϋποθέτει καταγραφή και διερεύνηση προβλημάτων με βάση την εμπειρία και τις ιδιαιτερότητες. Που θα θέτει στόχους ανά συνοικία, ανταποδίδοντας στους κατοίκους της (όχι ατομικά) μια πρόσθετη υποδομή, κάτι που θα έχει δημοκρατικά αποφασιστεί. Που ο δήμος θα υλοποιεί από την εξοικονόμηση της ανακύκλωσης που θα έχει πετύχει η συγκεκριμένη συνοικία.

Αν δεν υιοθετηθεί μια τέτοια τοπική οπτική, (παντού, όχι μόνο στην ανακύκλωση), εάν δηλαδή δεν γίνει μια σοβαρή προσπάθεια, όχι για να παίρνουμε βραβεία, τότε η ανακύκλωση θα εκφυλιστεί σε μια επιπλέον αφορμή για να λειτουργεί ο δήμος ως κόμβος «συνεργατών» που θα προωθούν τους δικούς τους σχεδιασμούς μεταφέροντας το κόστος στους δημοτικούς προϋπολογισμούς.


Το πολιτικό ζήτημα

Η Δημοτική Αρχή των Βριλησσίων έχει ταυτίσει την πολιτική της με αυτήν της Περιφέρειας και του ΕΔΣΝΑ. Είδαμε προηγουμένως, ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί ως προϊόν επιλογής και κρίσης και κατά τομείς, όχι όμως επειδή δεν έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε.

Όταν την άνοιξη του 2015 η διοίκηση συνέτασσε το Στρατηγικό Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων των Βριλησσίων, γνώριζε ήδη πως επρόκειτο για ευχολόγιο και ακολούθησε κατά πόδας την Περιφερειακή Αρχή. Η τελευταία, κρατώντας την παλιά ρητορική για να χαϊδεύει τα αυτιά των ακτιβιστών, στην πράξη επέστρεφε στην καθ’ όλα αδιέξοδη αλλ’ ωστόσο «πραγματιστική» λεωφόρο της συγκεντρωτικής διαχείρισης. Για την Περιφέρεια, όπως και για τους προκατόχους της, ισχύει εξίσου το αμερικάνικο Think Big, «να σκέπτεσαι σε μεγάλα οικονομικά μεγέθη». Όλες οι εταιρείες στον τομέα των απορριμμάτων προωθούν τις κεντρικές λύσεις ως πιο συμφέρουσες (για τις ίδιες) και φροντίζουν να υποβαθμίζεται κάθε αποκεντρωμένη πρωτοβουλία. Έννοιες όπως τοπική ανάπτυξη ή ακόμη περισσότερο ο οικονομικός τοπικισμός, αποφεύγονται με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο.

Όμως η μεταφορά των ανακυκλώσιμων από τους Δήμους προς την Περιφέρεια, καθιστά τη διαδικασία απόμακρη, αδιαφανή και τελικά αδιάφορη για τους δημότες. Όπως κάθε τι που γίνεται κάπου «μακριά». Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν η Περιφέρεια, αντί να επιδιώκει την ευθυγράμμιση όλων των Δήμων πάνω σε συγκεντρωτικά συστήματα διαχείρισης, προσπαθούσε τουλάχιστον να καταστήσει πιο ορθολογικό το εξ αρχής προβληματικό (ως προς τη σύλληψη, το κόστος και τη λειτουργία του), ΕΜΑΚ ή το σύστημα των ΚΔΑΥ. (σημ. Το ετήσιο διαχειριστικό κόστος του ΕΔΣΝΑ το 2016 ήταν 38.849.691€). Η τοπική διαχείριση, με την πολύ μεγαλύτερη διαφάνεια λόγω εγγύτητας, θα άνοιγε νέες προοπτικές στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η Δημοτική Αρχή των Βριλησσίων εγκατέλειψε το Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης, ως μη όφειλε, κατασπαταλά το κεφάλαιο της ανταπόκρισης των δημοτών με το να «μας κάνει» κομποστοποίηση και ανακύκλωση εκτός Δήμου, ως μη όφειλε, επιλογή που την υποχρεώνει να διατηρεί στο ακέραιο τα ανελαστικά έξοδα του δήμου /κουβαλητή της Περιφέρειας, ως μη όφειλε.


Μια άνευ αντικρίσματος πρωτοπορία

Ο Δήμος Βριλησσίων λόγω του μικρού μεγέθους του και της νοικοκυρεμένης υπηρεσίας συλλογής και αποκομιδής, εύκολα, με μικρή υποστήριξη από την Περιφέρεια, θα μπορούσε να αναδειχθεί σε Δήμο υποτιθέμενα πρωτοποριακό, υποδειγματικό για τους υπόλοιπους 65 της Αττικής. Αυτό ακριβώς συνέβη. Αλλά η σκανδαλώδης αλήθεια σχετικά με αυτή την κατασκευασμένη πρωτοπορία, είναι πως κι αν ακόμη όλοι οι Δήμοι της Αττικής φθάσουν τις πολυβραβευμένες επιδόσεις των Βριλησσίων, πάλι η Αττική θα έχει συνολικά μεγάλο και πολυμέτωπο πρόβλημα.

Οι 10.865 τόνοι χρεώσιμων Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ) των Βριλησσίων του 2017, (έστω και με μικρότερη περιεκτικότητα σε οργανικά και ανακυκλώσιμα), αφαιρώντας τους επιπλέον και ένα ανακτώμενο 20% από όσα εξ αυτών απολήγουν στο ΕΜΑΚ, ας πούμε τελικά οι 9.000 τόνοι χρεώσιμων ΑΣΑ, θα συνεχίσουν να θάβονται. Του χρόνου, ας υποθέσουμε πως θα είναι 8000 οι τόνοι που αναγκαστικά θα οδηγηθούν πάλι σε ταφή ή καύση μέσω της Περιφέρειας. (Άλλη λύση δεν προβλέπεται). Και έτσι, η Φυλή θα φρακάρει, αν όχι έως τα τέλη 2019 όπως υπολογίζουν στην Περιφέρεια, ας πούμε τέλη 2020, ακόμη κι αν άπαντες οι Δήμοι θα έχουν προφτάσει τον Δήμο Βριλησσίων στην αδιέξοδη πρωτοπορία του.

Αυτά η Περιφέρεια Αττικής τα γνωρίζει. Για την ώρα μας συγχαίρει που ακολουθούμε τις υποδείξεις της, αλλά στο τέλος θα μας ενοχοποιήσει γιατί δεν κάναμε τοπική διαχείριση. Ο εκλεκτός φίλος του Δήμου κ. Βρούστης, περιφερειακός σύμβουλος και μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του ΕΔΣΝΑ, ο οποίος όπου βρεθεί και όπου σταθεί επαινεί τον Δήμο Βριλησσίων, το υπονοεί σαφέστατα καλώντας τους Δήμους «να προχωρήσουν στην ανακύκλωση και ανάκτηση των οργανικών προκειμένου να μην έχουν κανένα πρόβλημα». Να προχωρήσουν δηλαδή, όχι απλά στη διαλογή στην πηγή, για την οποία τώρα μας βραβεύει:

«Τα προβλήματα που εμφανίζονται στη διάθεση των απορριμμάτων της Αττικής δεν είναι παροδικά. Ο XYTA Φυλής δεν αντέχει, οι δήμοι πρέπει να βρουν λύση για τα απορρίμματά τους, αλλιώς θα τα αφήσουμε στις γειτονιές τους και ας κάνουν ό,τι θέλουν… …Επειδή στο εξής τέτοια φαινόμενα (σ.σ. σαν το πρόβλημα που είχε οδηγήσει στο κλείσιμο του ΧΥΤΑ) θα υπάρχουν συχνά, καλό θα ήταν οι δήμοι να προχωρήσουν στην ανακύκλωση και ανάκτηση των οργανικών προκειμένου να μην έχουν κανένα πρόβλημα. Διαφορετικά τα ΑΣΑ (Αστικά Στερεά Απόβλητα) θα τα αφήνουν στις γειτονιές τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται». («Η Περιφέρεια καλεί τους δήμους να βρουν λύση για τα απορρίμματα», Τάνια Γεωργιοπούλου, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 21.06.2018).

Αυτά, μια διοίκηση, που θα προσέγγιζε το θέμα σε βάθος, θα έπρεπε να τα έχει αντιληφθεί και να έχει προνοήσει, αντί να επαναπαύεται στα βραβεία της. Θα έπρεπε να έχει ρωτήσει τον κ. Βρούστη, γιατί τόσο καιρό η Περιφέρεια δεν φρόντισε να αποφορτίσει την περιβαλλοντική νομοθεσία για να διευκολυνθεί η τοπική διαχείριση -που τόσο ένθερμα συστήνει- για την εγκατάσταση και λειτουργία εντός των δήμων μικρών μονάδων κομποστοποίησης ή ανακύκλωσης, επιπέδου δήμου ή γειτονιάς;

Θα έπρεπε επίσης, με δικό της κόπο και ευθύνη, να μας έχει αποδείξει, πως η διαχείριση που κάνει για χάρη μας «περιφερειακά», είναι καλύτερη από τη δυνατή και αναγκαία «τοπική». Ώστε οι κάτοικοι να μην παραμένουμε σε μια παρατεταμένη κατάσταση παραπληροφόρησης που σύντομα θα οδηγήσει αναπότρεπτα σε απεχθείς -όχι και τόσο δημοκρατικές- έκτακτες καταστάσεις με τις ανάλογες «λύσεις» τους.

Η διοίκηση των Βριλησσίων θα όφειλε τέλος, να έχει «ξεσκονίσει» το Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) στη Φυλή, (το οποίο η κ. Δούρου είχε δεσμευτεί ότι θα κλείσει), και κυρίως να έχει διερευνήσει όσα εκτρωματικά γίνονται στον Δήμο Φυλής. Η υποβάθμιση των συνθηκών ζωής στο Δήμο Φυλής δεν είναι παρά η άλλη όψη των ειδυλλιακών Βριλησσίων και, είτε μας ενοχλεί είτε όχι, είναι το μέγα σκάνδαλο ΚΑΙ της Περιφέρειας ΚΑΙ των 66 Δήμων ΚΑΙ, μέσω αυτών, των δημοτών και κατοίκων τους.


Τίποτε από τα παραπάνω δεν έκανε. Απλά πανηγυρίζει.




Για την Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ
Ανδρέας Βαρώτσος, Κωνσταντίνα Κουντουριώτη, Λάμπης Λαζάνης, Γιάννης Τσούτσιας




ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΕΔΣΝΑ: Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος νομού Αττικής
ΚΔΑΥ: Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών
ΦΟΔΣΑ: Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων
Α.Σ.Α.: ΑΣΤΙΚΑ ΣΤΕΡΕΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
ΧΥΤΑ: Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων
ΕΜΑΚ: Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης Κομποστοποίησης
ΕΜΑ: Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης
ΕΕΑΑ: Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης
ΚΥΑ: Κοινή Υπουργική Απόφαση

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Το 2014 ήταν χρονιά που χρησιμοποιήθηκε από τους δήμους ως η βάση για τη σύνταξη των Τοπικών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων. Αυτήν χρησιμοποιεί και η δημοτική αρχή ως βάση σύγκρισης με τους προκατόχους της. Τότε λοιπόν εναποτέθηκαν σε ΧΥΤΑ και ΕΜΑΚ 13.249 τόνοι απορριμμάτων, ενώ επιπλέον 1520 τόνοι σύμμεικτων (μπλε κάδοι) οδηγήθηκαν στο ΚΔΑΥ ΚΟΡΩΠΙΟΥ, (ΕΕΑΑ), από όπου ανακτήθηκαν οι 799, ενώ το υπόλειμμα των 721 τόνων κατέληξε στον ΧΥΤΑ. Το 2014 είχαμε συνεπώς, ανακύκλωση 799 τόνοι σε σύνολο απορριμμάτων 14.769 tn, (13249+1520= 14.769), οπότε ο δήμος χρεώθηκε για 13.970 τόνους (14769-799= 13970 τόνοι), προς 49,10 €/ tn = 685.943€.

Το 2017 αντίστοιχα, ο δήμος Βριλησσίων έστειλε 4626 τόνους απορριμμάτων (πράσινοι κάδοι - ΧΥΤΑ Φυλής) και άλλους 6.190 τόνους στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης των δήμων-μελών του ΕΔΣΝΑ, (πράσινοι κάδοι), 537 τόνους από κλαδέματα, 374 τόνους προδιαλεγμένα οργανικά, (κυρίως από το πρόγραμμα συλλογής από super market και μανάβικα – καφέ κάδοι), 114 τόνους υπόλειμμα από τις λαϊκές αγορές, 1819 τόνους στο πρόγραμμα «πιλοτική ανακύκλωση» (ΕΜΑ - μπλε κάδοι) και 17 τόνους από το πρόγραμμα χαρτιού (κίτρινοι κάδοι). Επιπλέον, τα Σαββατοκύριακα που ο ΕΔΣΝΑ είναι κλειστός, ο δήμος έστειλε 93 τόνους στο ΚΔΑΥ Κορωπίου (ΕΕΑΑ), από τους οποίους οι 44 ανακτήθηκαν και οι υπόλοιποι 49 τόνοι απορρίφθηκαν και οδηγήθηκαν για ταφή. Επομένως τα συνολικά απορρίμματα του 2017 ήταν 13.770 τόνοι, από τους οποίους τα ανακυκλώσιμα ήταν 1880 τόνοι, (1819+44+17), ενώ βλέπουμε να εμφανίζεται μια νέα κατηγορία, τα «μη χρεούμενα εκτός ανακυκλώσιμων», (537 κλαδέματα + 374 οργανικά + 114 λαϊκή), που αθροίζεται σε 1025 τόνους που σε αντίθεση με το 2014, δεν χρεώνονται. Κατά συνέπεια, το 2017 η χρέωση του δήμου προς τον ΕΔΣΝΑ ήταν 10.865 τόνοι Χ 48,95 €/tn = 531.863€. (13770-1880-1025= 10865 τόνοι).

*Περίπου 50% ποσοστό ανάκτησης των σύμμεικτων δείχνουν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία: Το 2014 στείλαμε στο ΚΔΑΥ ΚΟΡΩΠΙΟΥ 1520 tn. Από αυτούς ανακτήθηκαν 799, ποσοστό ανάκτησης 52,56%. Το 2015 στείλαμε 1731 tn, ποσοστό ανάκτησης 54,34%. Το 2016 1064 tn, ποσοστό ανάκτησης 49,15%. Το 2017 στείλαμε 93 tn, ποσοστό ανάκτησης 47,31%.

2014 ΔΗΜΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝΑΠΟΤΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΧΥΤΑ, ΣΜΑΚ και ΕΜΑΚ: 13.249 tn
ΠΡΟΣ ΚΔΑΥ ΚΟΡΩΠΙΟΥ: 1520 tn (μπλε κάδοι)
ΥΠΟΛΕΙΜΜΑ ΚΔΑΥ 721 tn (απορριπτόμενο)
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ 799 tn (1520-721=799)
ΣΥΝΟΛΟ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ: 14.770 tn (13.249+721=14770)
ΣΥΝΟΛΟ ΠΡΟΣ ΧΡΕΩΣΗ ΕΣΔΝΑ ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ 13.970 tn
ΧΡΕΩΣΗ ΔΗΜΟΥ: 13.970 tn Χ 49,1 €/ tn = 685.942€

2015 ΔΗΜΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝΑΠΟΤΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΧΥΤΑ: 12.594 tn
ΠΡΟΣ ΚΔΑΥ ΚΟΡΩΠΙΟΥ: 1731 tn
ΥΠΟΛΕΙΜΜΑ ΚΔΑΥ 787 tn.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ 944 tn
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΠΡΑΣΙΝΑ: 62 tn
ΣΥΝΟΛΟ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ: 14.386 tn
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ 13.442 tn
ΣΥΝΟΛΟ ΠΡΟΣ ΧΡΕΩΣΗ ΕΣΔΝΑ 13.380 tn

2016 ΔΗΜΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝΑΠΟΤΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΧΥΤΑ: 8.104 tn
ΠΡΟΣ ΕΜΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ: 3.778 tn (ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΚΑΔΟΙ)
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΠΡΑΣΙΝΑ: 528 tn (ΚΛΑΔΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΥ)
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ LIFE: 75 tn
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΑΠΟ ΛΑΪΚΕΣ: 100 tn
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ: 726 tn (ΜΠΛΕ ΚΑΔΟΙ)
ΥΠΟΛΕΙΜΜΑ ΕΜΑΚ: 0 tn
ΠΡΟΣ ΚΔΑΥ ΚΟΡΩΠΙΟΥ: 1064 tn (ΜΠΛΕ ΚΑΔΟΙ ΕΕΑΑ)
ΥΠΟΛΕΙΜΜΑ ΚΔΑΥ ΠΡΟΣ ΧΥΤΑ: 541 tn (ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ 523 tn)
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ 1249 tn (726+523)
ΣΥΝΟΛΟ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ: 14.375 tn
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ 13.125 tn
ΣΥΝΟΛΟ ΠΡΟΣ ΧΡΕΩΣΗ ΕΣΔΝΑ: 12.423 tn
ΧΡΕΩΣΗ ΔΗΜΟΥ: 12.423 tn Χ 43,77 €/ tn = 543.757€

2017 ΔΗΜΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝΑΠΟΤΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΧΥΤΑ: 4.626 tn (ΤΑΦΗ)
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ: 6.190 tn (ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΚΑΔΟΙ)
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΠΡΑΣΙΝΑ: 537 tn (ΚΛΑΔΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΥ)
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΠΡΟΔΙΑΛΕΓΜΕΝΑ: 374 tn (ΚΑΦΕ ΚΑΔΟΙ)
ΠΡΟΣ ΕΜΑΚ ΑΠΟ ΛΑΪΚΕΣ: 114 tn
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΑΡΤΙΟΥ: 17 tn (ΚΙΤΡΙΝΟΙ ΚΑΔΟΙ)
ΠΡΟΣ ΕΜΑ ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ: 1819 tn
ΥΠΟΛΕΙΜΜΑ ΕΜΑ: 0 tn
ΠΡΟΣ ΚΔΑΥ ΚΟΡΩΠΙΟΥ: 93 tn
ΥΠΟΛΕΙΜΜΑ ΚΔΑΥ ΠΡΟΣ ΧΥΤΑ: 49 tn (ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΚΟΡΩΠΙΟΥ 93-49=44 tn)
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ: 13.770 tn
(4626+6190+537+374+1819+114+17+93=13.770)
ΣΥΝΟΛΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ 1880 tn (1819+44+17)= 1880 tn
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ (13770-1880=) 11.890 tn
ΣΥΝΟΛΟ ΜΗ ΧΡΕΟΥΜΕΝΩΝ ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ: 1025 tn (537 ΚΛΑΔΕΜΑΤΑ + 374 ΟΡΓΑΝΙΚΑ + 114 ΛΑΙΚΕΣ= 1025 tn)
ΣΥΝΟΛΟ ΠΡΟΣ ΧΡΕΩΣΗ ΕΣΔΝΑ: 10.865tn (Οι 4626 τόνοι προς ΧΥΤΑ ΦΥΛΗΣ + οι 6190 τόνοι προς ΕΜΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ + οι 49 τόνοι απορριπτόμενα από το ΚΔΑΥ Κορωπίου = 10865 ή (13770-1880-1025= 10865)


ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΧΡΕΟΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
2014: 13970tn ΧΡΕΩΣΗ ΔΗΜΟΥ: 13.970 Χ 49,10 = 685.942€
2015: 13380tn ΧΡΕΩΣΗ ΔΗΜΟΥ: 13.380 Χ 45,20 = 604.790€
2016: 12423tn ΧΡΕΩΣΗ ΔΗΜΟΥ: 12.423 Χ 43,77 = 543.757€
2017: 10865tn ΧΡΕΩΣΗ ΔΗΜΟΥ: 10.865 Χ 48,95 = 531.869€

Πηγές: http://alexismavraganis.blogspot.com/
«Κορωνίδα των προσπαθειών μας αποτελεί η πρόοδος εφαρμογής του Στρατηγικού Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων στην πόλη μας, η οποία οδήγησε σε χωριστή συλλογή στην πηγή περί του 30% του όγκου των απορριμμάτων του Δήμου Βριλησσίων και αντίστοιχη μείωση ταφής στον ΧΥΤΑ Φυλής (από 14.000 tn σε 10.800 tn) … Εάν μάλιστα συνυπολογιστεί και ένα επιπλέον σχεδόν 20% επεξεργασίας των σύμμεικτων απορριμμάτων του Δήμου Βριλησσίων που γίνεται στο διαδημοτικό Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης του ΕΔΣΝΑ τότε προσεγγίζουμε το 50% ανακύκλωσης και κομποστοποίησης των δημοτικών μας στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) - ποσότητα που σε όγκο (m3) μεταφράζεται σε άνω του 60% από την ταφή, εξέλιξη που ισοδυναμεί με κατ' ουσίαν επίτευξη του εθνικού στόχου (ΕΣΔΑ) για το 2020 ΑΠΟ ΤΩΡΑ...» Αλέξης Μαυραγάνης, Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Καθαριότητας και Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Βριλησσίων.

(Εδώ ο κ. Μαυραγάνης προσθέτει στο 30% της αύξησης της ανακύκλωσης, (που είδαμε ότι είναι 22,65%), ένα άλλο 20% που πολύ «χοντρικά» είναι οι 1819 τόνοι της «πιλοτικής ανακύκλωσης». (1819 τόνοι σε σύνολο 10.800 τόνων)