Οι Αγώνες μας
Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019, 9:00΄μμ Β΄ Γυμνάσιο Βριλησσίων (Ταϋγέτου και Ξάνθης)
Οι Αγώνες μας /Nos Βatailles
Γαλλία –Βέλγιο, 2018. Διάρκεια: 98'. Σκηνοθεσία: CuillaumeSenez. Σενάριο: Raphaelle Desplechin, Guillame Senez. Πρωταγωνιστούν: Romain Duris, Basile Grunberger, Lena Girard Voss, Lucie Debay, Laure Calamy, Dominique Valadie.
«Οι αγώνες μας», η δεύτερη ταινία του ανερχόμενου Βέλγου σκηνοθέτη Cuillaume Senez έκανε πρεμιέρα στο τμήμα Semaine de la Critique του Φεστιβάλ Καννών. Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορίνο κέρδισε 3 βραβεία, ανάμεσα τους το Βραβείο Κοινού, ενώ απέσπασε 5 από τα Βραβεία της Βελγικής Ακαδημίας, ανάμεσα τους το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και το Βραβείο Σκηνοθεσίας. Ήταν υποψήφια για τα Cesar Καλύτερης Ξένης Ταινίας και Καλύτερου Ηθοποιού για τον RomainDuris. Πρόκειται για χαμηλόφωνο και διακριτικό κοινωνικό-πολιτικό δράμα, που βασίζεται σε μια συγκινητική οικογενειακή ιστορία τοποθετημένη στο ευρύτερο πλαίσιο μιας κοινωνίας σε κρίσιμη καμπή.
Κεντρικός ήρωας είναι ο Ολιβιένεαρός οικογενειάρχης και μαχητικός εργαζόμενος που στο οικογενειακό και εργασιακό του περιβάλλον καλείται να διαχειριστεί περισσότερες υποθέσεις από όσες μπορεί και να σηκώσει περισσότερα βάρη από όσα αντέχει. Δουλεύει σαν αποθηκάριος με βάρδιες σε ένα διαδικτυακό κατάστημα. Χωρίς να ανήκει στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία προσπαθεί πάντα αγωνιωδώς να συμβιβάσει καταστάσεις ανάμεσα στην επιχείρηση και τους συναδέλφους του, να προστατεύσει τα δικαιώματα των δεύτερων, να εμποδίσει απειλούμενες ή πραγματοποιούμενες απολύσεις. Τίμιος οικογενειάρχης, πιστός σύζυγος και στοργικός πατέρας, παραμελεί συχνά την οικογένειά του εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δραστηριότητας. Μέχρι που κάποια στιγμή, απροειδοποίητα και χωρίς κάποια λογική εξήγηση η σύζυγός του, μια νεαρή που εργάζεται παρτ τάιμ πωλήτρια εγκαταλείπει την οικογένεια τους, αφήνοντας του την αποκλειστική του ευθύνη της φροντίδας δύο μικρών παιδιών. Ο Ολιβιέ, θα πρέπει τώρα βρει νέα ισορροπία ανάμεσα στις υποχρεώσεις του. Να μάθει να επικοινωνεί με τα παιδιά του χωρίς τη διαμεσολάβηση της μητέρας του, να τα μεγαλώνει σωστά και παράλληλα να διευθετεί τις αντιφάσεις ανάμεσα στις αυξανόμενες πιέσεις και αδικίες της εργοδοσίας και τα αιτήματα των εργαζομένων, που βλέπουν τις συνθήκες ζωής και εργασίας τους να αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς προς το χειρότερο.
Ο σκηνοθέτης, Guillame Senez που συνυπογράφει το σενάριο με τον Raphaelle Desplechin, δεν κάνει κοινωνιολογικές προσεγγίσεις, ούτε προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις. Βλέπει την ιστορία του Ολιβιέ σαν αφορμή να εξετάσει την πολύπλευρη και πολύπλοκη σχέση ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο βίο. Επιδέξια, ψύχραιμα και διακριτικά κάνει ένα αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο για την ζωή των εργαζόμενων στην Ευρώπη της κρίσης, της κοινωνικής σκλήρυνσης και του νεοφιλελεύθερου ξεσαλώματος. Καυτηριάζει τα αδιέξοδα, την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, την εκμηδένιση του ατόμου, τη διάλυση της οικογένειας, τα αβάσταχτα οικονομικά βάρη και τις ψυχολογικές τους συνέπειες. Οι διάλογοι είναι φυσικοί, οι ήρωες τους είναι άτομα με σθένος, η αλληλεγγύη τους προς συναδέλφους ή συγγενείς είναι ειλικρινής, πηγάζει από την ανάγκη να βοηθήσουν κάποιον στα δύσκολα και δεν υπηρετεί πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Ως εκ τούτου η ταινία του χωρίς να συνθηματολογεί ή να καταγγέλλει, παίρνει σαφή θέση μεταφέροντας στο πανί τις μικρές και μεγάλες μάχες που εκτυλίσσονται καθημερινά δίπλα μας και εντός μας. Οι αγώνες είναι πολλοί, υποστηρίζει. Η εργασιακή και κοινωνική ζωή επηρεάζει άμεσα την ψυχολογική, ερωτική, οικογενειακή και φιλική καθημερινότητά μας. Άρα οι ιδιωτικές μάχες, αυτές που συνδέονται με την προσωπική μας ζωή, με φίλους, παιδιά, συζύγους, γονείς είναι και οι σπουδαιότερες. Αν κερδηθούν αυτές, τότε μπορούμε να δώσουμε τις υπόλοιπες με περισσότερο κουράγιο. Αλλά και οι μεγάλες, οι πολιτικές είναι μάχες που πρέπει να δίνονται ανεξάρτητα αν κερδηθούν ή χαθούν, γιατί αφορούν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων ενάντια σε μια υπεροπτική κι αδιάφορη εξουσία. Είναι μάχες που δεν τις δίνουν μόνον άνεργοι, απολυμένοι ή εξαθλιωμένοι πολίτες. Τις δίνουν και αυτοί που δουλεύουν σκληρά αλλά ο μισθός τους δεν φτάνει για να πληρώσουν το νοίκι, την βενζίνη, τις διακοπές τους. Πολίτες που δεν αποτελούν προτεραιότητα για το κυρίως ρεύμα της κινηματογραφικής παραγωγής ή για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά βρίσκονται στο κέντρο ενός ευρωπαϊκού ουμανιστικού σινεμά που υπηρετείται με συνέπεια από τον Βρετανό Κεν Λόουτς, τους Βέλγους αδελφούς Νταρντέν και πολλούς ανεξάρτητους δημιουργούς.
Ο Guillame Senez επέλεξε ένα επιτελείο των ηθοποιών που όλοι τους είναι εξαιρετικοί στους ρόλους τους, αλλά είναι ο πρωταγωνιστής του, ο εξαιρετικός Romain Duris που ξεχωρίζει ερμηνεύοντας τον Ολιβιέ με πληρότητα, πλάθοντας με εντέλεια το χαρακτήρα του, φωτίζοντας τις αγωνίες και τις αναζητήσεις του.
Εδώ:https://www.youtube.com/watch?v=YaAnAeJdtG4το trailer
