ΤΕΛΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

 ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΥ

Έπαιζε ο μακαρίτης – ήμαρτον Θε μου – 
το πάθος με το μυαλό του γίνονταν ένα
Θεός και Διάβολος ίδιο πρόσωπο· το δικό του
Εγώ μεγάλωσα τα παιδιά του – στα χέρια μου
Σαν ερχόταν γελαστός 
και ρώταγε για την Αννούλα – τη μικρή - 
ήξερα πως είχε κερδίσει

Όταν του πήραν το σπίτι 
με παρακάλεσε να πάρω τα παιδιά μαζί μου
Δεν περιμέναμε… 

Δίπλα του βρήκαν δυο λόγια στα Γαλλικά 
που τελείωναν με τις λέξεις 
«Fin du jeu»
  
ΠΙΝΑΚΑΣ: Harald Sohlberg, Νύχτα με σελήνη στο Nevlunghavn 1922.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο