ΤΟ ΠΛΕΚΤΟ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΥ

Τώρα; 

Τώρα πια δε με κρατάει τίποτα 

Πλέω

Γλιστράω στη λευτεριά της απόγνωσης

Κολυμπάω στα κρύα του κενού 

Βράχος πουθενά

Ποιος τι  γιατί να με κρατήσει; 

Αρχίζω να ξηλώνω το πλεκτό 

πόντο – πόντο μήπως και φανεί η άκρη 

Ξέρω θ' αρχίσω από σένα γιαγιά 

με τα ψεύτικα δόντια 

και θα καταλήξω σε κείνη· με τα κρυμμένα

Και τι μ’ αυτό; 

Όλοι κάποτε σε κάτι ταιριάζουν

Γιατί εκείνο δεν τους ταίριαξε ποτέ

Γράφω σε σένα γιαγιά 

που κίνησες το κεντίδι 

και σε σένα καλή μου που τρέμω μην ξεφτίσεις 

και γλυτώσω

Ίσως έτσι το αύριο γίνει χθες 

μικρύνει η φορεσιά 

και τελικά μου ταιριάξει

ΠΙΝΑΚΑΣ: Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Μετά τον χορό.