Η πολιτική απεμπόλησε "την ψυχή της".
Διανύουμε τις πλέον άνοστες και αδιάφορες εκλογές ever... που λένε και οι νέοι.
Απουσιάζει πάνω απ' όλα ο εθνικός και πατριωτικός λόγος.
Αλλά και δεν υπάρχουν ιδέες, δεν υπάρχει όνειρο και όραμα, δεν υπάρχει ελπίδα.
Μας τελείωσαν δυστυχώς και εννοείται ότι κάνουμε λόγο από φύση και θέση μάλλον αισιόδοξη αλλά και ρεαλιστική.
Οι μόνοι οι οποίοι ενδιαφέρονται είναι οι επαγγελματίες της πολιτικής και όσοι εξαρτούν πάσης φύσης μικρότερα ή μεγαλύτερα συμφέροντα από την έκβασή τους.
Οι υπόλοιποι θα υποστούμε τα επίχειρα στο άμεσο προσεχές μέλλον. Θυμηθείτε το... Δεν μπορούμε ενδεχομένως να φανταστούμε τι μας περιμένει...
Η έλλειψη ιδεών και οράματος, ελπίδας και προοπτικής, δεν επικαλύπτεται, όσο κι αν προσπαθούν οι επικοινωνιολόγοι των κομμάτων. Γιατί απουσιάζει η ουσία. Κι όταν δεν υπάρχει ουσία στην πολιτική αυτή μετατρέπεται σε κλειστό κλαμπ εξουσίας στο οποίο συμμετέχουν και το οποίο νέμονται οι παρατρεχάμενοι πάσης φύσεως...
Επίσης, για τον λόγο αυτό, τα νιάτα μας καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τις εκλογές και την ασκούμενη πολιτική και καλά κάνουν, όχι ασφαλώς διότι τάχα είναι "απολιτίκ", αλλά διότι τους κοροϊδεύουν φανερά και ασύστολα τόσα χρόνια...
Η πολιτική έχει καταστεί μια λειτουργία εξαπάτησης των πολιτών, σημαντική μόνο για επαγγελματίες, και έχει απεμπολήσει "την ψυχή της".
Απεμπόλησε πάνω απ' όλα την εθνική και πατριωτική ψυχή του λαού μας. Ούτε λόγος για τα εθνικά θέματα. Ούτε καν συναίσθηση για την ενίσχυση του πατριωτικού συναισθήματος των Ελλήνων.
Σε αντίθεση με την Τουρκία, που οι εννέα στους δέκα πήγαν να ψηφίσουν. Γιατί εκεί τα εθνικά τους ζητήματα είναι η ψυχή τους. Μας λέει κάτι αυτό; Αλλά σχετικά θα επανέλθουμε.
Περαιτέρω, αντί να συζητούμε με ιδεολογικά επιχειρήματα, αντί να μιλάμε γνήσια πολιτικά, συζητούν για επιδόματα και πάσα, για επιβίωση, για επικοινωνία, για το ποιο κόμμα πλειοδοτεί σε υποσχέσεις, ποιό θα δώσει πιο πολλά, ποιο θα πει τα πιο μεγάλα ψέμματα.
Η Δημοκρατία μπορεί να είναι πάντα εδώ με την λογική ότι "δεν έχει αδιέξοδα" αλλά δυστυχώς είναι "μόνο για γέρους".
Όταν μεθαύριο δούμε την αποχή, το άκυρο και το λευκό, καθώς και την ψήφο στα μικρά ή και μεγαλύτερα κόμματα διαμαρτυρίας, τα ξαναλέμε...
