Με αφορμή το 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ…
ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ Ε.ΜΠ.
ΣΥΝΕΔΡΟΥ ΣΤΟ 8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Σήμερα βιώνουμε όλοι μας τη βαθιά κρίση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία, σε όλους σχεδόν τους τομείς, αποτέλεσμα της πολιτικής της δεξιάς κυβέρνησης. Βιώνουμε όλοι μας τη γενικευμένη επίθεση κατάργησης και αλλοίωσης προοδευτικών νομοθετικών μέτρων και των κεκτημένων ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, με στόχο κυρίως την διάλυση των κοινωνικών δομών που στηρίζουν την ελληνική οικογένεια.Η κατάργηση του οκταώρου και των υπερωριών, η κατάργηση του προσωπικού και οικογενειακού χρόνου των γυναικών, η συρρίκνωση των υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών και ηλικιωμένων, η αποδυνάμωση του ολοήμερου σχολείου, η παντελής απουσία προγράμματος διασφάλισης και μέριμνας για τη νέα γενιά, οι χιλιάδες άνεργοι από το μαζικό κλείσιμο επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα και των μικρών οικογενειακών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, χωρίς καμία πρόνοια με προγράμματα επανένταξής τους στην απασχόληση, η επιβάρυνση της οικογένειας από τις δαπάνες για την παιδεία και την υγεία, η επιβάρυνσή της από την έκρηξη της ακρίβειας και της κερδοσκοπίας, που δημιούργησε η παντελής απουσία μέτρων ελέγχου και περιορισμού της, έχει σήμερα οδηγήσει την οικογένεια σε απόγνωση.Μπροστά σε αυτές τις κοινωνικές και εργασιακές ανατροπές, που βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις, η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη της χώρας, οφείλει να απαντήσει έγκαιρα, στον ελληνικό λαό που την εμπιστεύτηκε και τη στήριξε για τουλάχιστον είκοσι χρόνια και που σήμερα δοκιμάζεται, με οριοθέτηση από την πολιτική και το πρόγραμμα της Δεξιάς και όχι με θεωρητικοποιήσεις. Ο λαός μας απαιτεί ιδεολογικές και πολιτικές αποσαφηνίσεις, περιμένει από τη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη το κεντρικό πολιτικό της σύνθημα με το οποίο θα ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, μέσα από ιδέες ριζοσπαστικές και πολιτικές που να προσφέρουν ευκαιρίες και ελπίδα, για να γίνουν κυρίαρχες στην κοινωνία.Μετά την «αλλαγή» του Ανδρέα Παπανδρέου και τον «εκσυγχρονισμό» του Κώστα Σημίτη, οι Έλληνες σοσιαλοδημοκράτες, είναι αναγκαίο να δώσουνε όραμα, να εμπνεύσουνε τους πολίτες, να αφουγκραστούνε τα μηνύματα που στέλνει η κοινωνία. Η κοινωνία δεν θέλει δεξιά προγράμματα, χρειάζεται αλλαγή μυαλών, που ενδεχομένως επιτευχθεί μέσα από μια συκρουσιακή διαδικασία και με την αποτίναξη, όχι κατ΄ανάγκη, ηλικιακών βαριδιών που καθίζουν το κόμμα. Η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη πρέπει να δώσει δείγματα γραφής για την ποιότητα της αυριανής της διακυβέρνησης, με μια νέα συλλογικότητα και με αξιοκρατικό τρόπο αξιοποίησης των στελεχών της. Έχει άλλωστε αποδείξει στην πράξη ότι μπορεί με αποτελεσματικότητα να υπηρετήσει την αξία της οργανωμένης, συλλογικής πολιτικής λειτουργίας, την αξία της μαζικής πολιτικής δράσης. Πρέπει να είναι υπερήφανη γιατί με το δικό της συλλογικό, αξιόπιστο και αποτελεσματικό έργο, κατόρθωσε να δημιουργήσει τον ευρύτατο κοινωνικό μετασχηματισμό των μεσαίων στρωμάτων.Τα διακυβεύματα του 8ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, είναι αναγκαίο να συνδεθούν με την αναδιατύπωση μιας πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας, ενός σύγχρονου, προοδευτικού, αξιόπιστου και αποτελεσματικού σοσιαλιστικού κόμματος, που θα απαντήσει με ένα σύγχρονο εναλλακτικό ευρύ στρατηγικό σχέδιο για την διακυβέρνηση της χώρας, καινοτόμο, τολμηρό, ρεαλιστικό, αποτελεσματικό, για τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, η Ευρώπη και το διεθνές σύστημα. Προϋπόθεση όμως όλων αυτών, είναι οι κοινές δράσεις, οι κοινές πρωτοβουλίες και η κουλτούρα συνεργασίας. Το μεγάλο δημοκρατικό κίνημα χρειάζεται να επιστρέψει στις ρίζες του, να αποκτήσει και πάλι τα κινηματικά του χαρακτηριστικά, να ξαναβρεθεί στους δρόμους, δίπλα στα κοινωνικά κινήματα, κατεβαίνοντας από τις καρέκλες εξουσίας, να επανατοποθετηθεί με ξεκάθαρες θέσεις, διάλογο, σχέδιο και δράση στον ζωτικό του χώρο, που είναι οι μη προνομιούχες κοινωνικές δυνάμεις, η πλατιά λαϊκή βάση, η κοινωνική πλειοψηφία της μεσαίας πολύμορφης τάξης, η ευρύτερη προοδευτική βάση, που το έφερε και το κράτησε στην εξουσία για περισσότερο από είκοσι χρόνια.Απέναντι λοιπόν σ΄ αυτόν τον κόσμο, που το εγκατέλειψε στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, πρέπει να δεσμευτεί ότι θα ξαναγίνει το κόμμα της κοινωνικής πλειοψηφίας, ένα σύγχρονο κόμμα εξουσίας, ένα μεταρρυθμιστικό-σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που θα εκφράζει την ευρύτερη προοδευτική και πολυμορφική συνιστώσα, μέσα από την ουσιαστική συνεργασία των ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων. Η νέα στρατηγική νίκης που θα βγει μέσα από το 8ο Συνέδριό του, επιβάλλεται να διασφαλίζει την ουσιαστική ενότητα, τη συσπείρωση, την ανανέωση των πρακτικών και των προσώπων, την ανασυγκρότηση σε όλους τους τομείς, την εξωστρεφή δράση και δυναμική.
8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΣΥΝΘΕΣΗ – ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
ΣΥΝΘΕΣΗ – ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Το επερχόμενο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ μπορεί να σηματοδοτήσει την προοπτική του Κινήματος. Για να γίνει αυτό, πλειοψηφία στο Συνέδριο πρέπει να είναι η λογική της δημιουργικής σύνθεσης. Πρέπει να κυριαρχήσει η ειλικρίνεια: και μεταξύ μας και προς τους πολίτες.
Η πρόσφατη εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ευκαιριακή και τακτική, αλλά τακτική και στρατηγική. Μοιραίοι και άβουλοι, διαποτισμένοι από την ηδονή της εξουσίας παρακολουθούσαμε μια σειρά από αρνητικά φαινόμενα, όπως ήταν:
Η μετατόπιση του ιδεολογικού και πολιτικού άξονα δεξιότερα.
Η αποκοπή του ΠΑΣΟΚ από τα κοινωνικά στρώματα που το έφεραν στην εξουσία.
Η απουσία συγκροτημένης στρατηγικής.
Η ενσωμάτωσή του στο σύστημα.
Η αδυναμία παραγωγής ιδεολογίας και πολιτικής.
Η μετατόπιση του κέντρου βάρους της πολιτικής από τις ιδέες στα πρόσωπα.
Η ιδιοτελής διαχείριση της εξουσίας και τα φαινόμενα πολιτικής διαφθοράς.
Η κρατικίστικη πολιτική αντίληψη.
Η οργανωτική αποδιάρθρωση.
Το ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει πολιτικό υπόβαθρο, αξιακό σύστημα, οργανωτική άρθρωση, εσωτερική λειτουργία, ορίζοντα και προοπτική, αν δεν απαντήσει πειστικά σε όλα τα παραπάνω.
Η πορεία αυτή δεν ήταν τυχαία. Σχεδιάστηκε στα πολιτικά παρασκήνια με τη συνέργεια εκδοτικών συγκροτημάτων και ανώτερων στελεχών, με στόχο τη χειραγώγηση του ΠΑΣΟΚ.
Όσοι διαφωνούσαν και εναντιώθηκαν σ' αυτά τα σχέδια σπιλώθηκαν, λοιδωρήθηκαν, υπονομεύτηκαν, εξοντώθηκαν πολιτικά ή περιθωριοποιήθηκαν αυτόβουλα για να περισώσουν την αξιοπρέπειά τους. Έτσι φτάσαμε στην επονείδιστη ήττα, οι συνέπειες της οποίας μπορεί να είναι δραματικές. Όσο όμως η ήττα εγκυμονεί θανάσιμους κινδύνους, άλλο τόσο μπορεί να αποτελέσει αφετηρία ιδεολογικής και πολιτικής ανασυγκρότησης, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.
Το γεγονός ότι είμαστε σήμερα στην αντιπολίτευση δεν πρέπει να το δούμε σαν κατάρα, αλλά ως ευκαιρία. Ευκαιρία για ανασυγκρότηση, ευκαιρία να θέσουμε τα κατάλληλα ερωτήματα στην κοινωνία, ευκαιρία να οργανώσουμε την ανθρωπογεωγραφία του Κινήματος.
Οφείλουμε με νηφαλιότητα και αυτοκριτική διάθεση να προχωρήσουμε σε συνολική αποτίμηση της 33χρονης πορείας του Κινήματος, να κατανοήσουμε τις αλλαγές που σημειώθηκαν, τις ιδεολογικές και πολιτικές μας μεταλλάξεις, τα βαθύτερα αίτια μιας πορείας με αντιφάσεις, λαθεμένες επιλογές και συνθηκολογήσεις. Μόνον αν εντοπίσουμε τις πληγές στο σώμα και την ψυχή του ΠΑΣΟΚ και των Πασοκτζήδων θα είμαστε σε θέση να συγκροτήσουμε μια σύγχρονη και αξιόπιστη πρόταση για το μέλλον.
Μια τέτοια ανατομία απαιτεί χρόνο, ενεργοποίηση όλων μας και υψηλό επίπεδο συνείδησης που θα οδηγεί στην ειλικρίνεια από όλους μας. Αυτή τη δύσκολη στιγμή πρέπει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, να πούμε πολλές αλήθειες. Δεν μπορούμε όπως στο παρελθόν να αγνοήσουμε τις πραγματικές αιτίες για την σημερινή κατάσταση εάν θέλουμε να υπερβούμε την κρίση που διέρχεται το Κίνημα μας και να κάνουμε μια νέα αρχή.
Γι' αυτό πρέπει το επερχόμενο συνέδριο να είναι ένα συνέδριο κάθαρσης, αναγέννησης και επανίδρυσης του Κινήματος. Ένα συνέδριο που θα αποφασίσει για την ιδεολογική ταυτότητα, την οργανωτική δομή.
Ταυτόχρονα, πρέπει να επισημανθεί ότι επιτέλους πρέπει να ωριμάσουμε πολιτικά. Οι αντιπαραθέσεις σ' ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα είναι και θεμιτές και αναγκαίες, όταν συντελούνται σε επίπεδο ιδεών και πολιτικών προτάσεων. Όταν στηρίζονται σε προσωπικές συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις, απειλούν τη συνοχή και την ενότητα του κόμματος. Η ενότητα αποτελεί όρο επιβίωσης. Δεν μπορεί όμως να στηρίζεται σε συμφωνίες κορυφής, αλλά να απορρέει από τη δημιουργική σύνθεση των ιδεολογικών και πολιτικών αντιλήψεων και προτάσεων από τη βάση του Κινήματος.
Είναι αλήθεια ότι αυτή η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για το χειρότερο. Το θέμα του ΠΑΣΟΚ όμως δεν είναι πόσο άσχημα πορεύεται η κυβέρνηση, η πορεία του ΠΑΣΟΚ είναι δικό του θέμα.
Δεν πιστεύουμε στη λογική ότι θα κερδίσουμε γιατί ο κόσμος θα απορρίψει τη Ν.Δ. Το πρόβλημα είναι δικό μας, είμαστε εμείς που πρέπει να πείσουμε για το καλύτερο. Δεν πιστεύουμε ότι οι κυβερνήσεις ανάγκης, αυτές δηλαδή που έρχονται γιατί δεν αρέσει ο άλλος, είναι βιώσιμες.
Σ’ αυτές τις εκλογές το διακριτό χαρακτηριστικό ήταν η υπερψήφιση του καινούριου. Αυτό το αίτημα δεν παλιώνει και δεν τελειώνει και σ’ αυτό πρέπει να απαντήσουμε θετικά. Πιστεύουμε ότι ο κόσμος θα εμπιστευτεί το νέο ΠΑΣΟΚ. Με την παλιά του εικόνα δεν έχει μέλλον.
Το παλιό ΠΑΣΟΚ τέλειωσε, το παλιό ΠΑΣΟΚ το απέρριψε ο κόσμος και η κοινωνία. Όμως, με υλικά κατεδάφισης δεν χτίζεται το καινούριο, δεν ανανεώνεται η πολιτική.
Πρέπει όλοι σήμερα να καταλάβουμε ότι η αναθεώρηση των λαθεμένων επιλογών, αποτελεί αντρίκεια πολιτική στάση και αναγνωρίζεται από την κοινωνία θετικά. Να πούμε τέλος σε πολλά φθαρμένα πολιτικά πρόσωπα που θολώνουν τη νέα προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ, να πούμε όχι στην επιλογή απολίτικων συμβούλων της ηγεσίας, να σταματήσουμε τις λαθεμένες επιλογές προσώπων στα ψηφοδέλτια, να δώσουμε την ώθηση συμμετοχής σε σημαντικά τμήματα της κοινωνίας όπως οι πνευματικοί άνθρωποι και η νεολαία. Να πούμε Ναι σε ανθρώπους που στη ζωή τους έμαθαν να κολλούν ένσημα και όχι γραμματόσημα (σε προεκλογικούς φακέλους βουλευτών).
Με την ευκαιρία του Συνεδρίου, ας αναλογιστούμε όλοι και τις δικές μας ευθύνες. Όλοι εμείς οι απογοητευμένοι, οι βαθιά πικραμένοι, οι αποστασιοποιημένοι, οι οργισμένοι, ας ενεργοποιηθούμε ξανά. Πρέπει όλοι να στρατευτούμε ξανά στην υπόθεση της αναγέννησης του ΠΑΣΟΚ ως σοσιαλιστικού δημοκρατικού κόμματος που εμφορείται από σοσιαλδημοκρατικές ιδέες και ονειρεύεται μια μεγάλη κεντροαριστερά. Με πλαισίωση των οργανώσεων από ανιδιοτελή στελέχη, με ιδεολογική και κομματική ανασυγκρότηση, μπορεί να φέρουμε ξανά το χαμόγελο στα χείλη μας και την ελπιδοφόρα προοπτική στην παράταξη και στον τόπο. Για να μπορέσει να διεκδικήσει ξανά τον ηγεμονικό, ιδεολογικό και πολιτικό του ρόλο, για να καταστεί ξανά η παράταξη των ανοιχτών και ελπιδοφόρων οριζόντων.
Στο πλαίσιο αυτό πιστεύουμε ότι με την διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων μπορεί να αναγεννηθεί και να δείξει το ΠΑΣΟΚ τη διάθεσή του για αλλαγές που μπορούν να πάνε την κοινωνία μπροστά.
Τέτοιες προτάσεις είναι:
Άμεση δημοκρατία παντού στα όργανα του ΠΑΣΟΚ. Να σταματήσουν οι αριστίδην τοποθετήσεις στελεχών. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εκλέχθηκαν για να εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό από τα έδρανα της Βουλής και όχι στα Όργανα του κόμματος.
Για τη λειτουργία και ρύθμιση των διαδικασιών του ΠΑΣΟΚ δεν απαιτούνται ούτε Νομαρχιακές Επιτροπές, ούτε Περιφερειακές Επιτροπές. Επιτέλους ας αφήσουμε το κύτταρο των Δημοτικών Οργανώσεων να δράσουν στο πλαίσιο της αυτονομίας τους, χωρίς πάτρωνες και δήθεν καθοδηγήσεις που το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγουν το κακό φαινόμενο του παράγοντα «κομματάρχη».
Ασυμβίβαστο σε όλα τα μέλη του ΠΑΣΟΚ. Κανένα στέλεχος δεν θα πρέπει να κατέχει δύο διακριτές θέσεις είτε στην οργανωτική δομή του Κόμματος, είτε σε συνδικαλιστικά όργανα, είτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, είτε στην Κυβέρνηση και στην ευρύτερη διοίκηση αύριο.
Νέα πρόταση για την αναδιοργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος. Πρέπει να ξανασκεφτούμε γιατί ο συνδικαλισμός είναι απεχθής και δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στους νέους αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Πρέπει να ξανασκεφτούμε για την ύπαρξη, την λειτουργία και τον ρόλο των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων (Εργατοϋπαλληλικά Κέντρα, ΓΣΕΕ), έτσι ώστε να μην αναπαράγουν «στελέχη καρέκλας» με καθεστωτική λογική που δεν προστατεύουν κανέναν εργαζόμενο παρά το μόνο που κάνουν είναι να παραγοντίζουν.
Πρόταση Νόμου από το ΠΑΣΟΚ, για υποχρεωτική σύσταση εργασιακών σωματείων (που θα διαπραγματεύονται νέες εργασιακές συμβάσεις, κανονισμούς κλπ) σε όλες τις επιχειρήσεις που απασχολούν π.χ. πάνω από εκατό εργαζόμενους, με ταυτόχρονη ενεργοποίηση κυρώσεων γι’ αυτές που δεν το τηρούν (π.χ. μη έκδοση ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας), έτσι ώστε να σταματήσει το φαινόμενο των εργαζόμενων των 700 ευρώ.
Για την Τοπική Αυτοδιοίκηση προτείνουμε:
Να καταργηθεί το 42% στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με σκοπό να διαμορφώνονται στην κοινωνία ευρύτερες κοινωνικές πλειοψηφίες και να σπάσουν τα κομματικά στεγανά. Η πόλωση και η μονοδιάστατη διοίκηση οδηγούν σε πελατειακές σχέσεις και κακοδιαχείριση.
Να εκχωρούνται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση οι απαιτούμενοι πόροι, για να αντεπεξέλθει στις αρμοδιότητες που της εκχωρούνται.
Να θεσμοθετηθούν σταθερές εργασιακές σχέσεις. Λέμε όχι στις συμβάσεις έργου-ορισμένου χρόνου-μερικής απασχόλησης. Αυτά έχουν στόχο εξαγορά συνειδήσεων και οδηγούν σε ομηρία τους πολίτες.
Θεσμοθέτηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού. Ο Συμμετοχικός Προϋπολογισμός (ΣΠ) αποτελεί μια διαδικασία συμμετοχής των πολιτών στη λήψη αποφάσεων που σχετίζονται με τους στόχους και την κατανομή των δημοσίων επενδύσεων σε τοπικό επίπεδο. Πρόκειται για μια συμμετοχική διαδικασία διαβούλευσης που αφορά τις προτάσεις του Προϋπολογισμού (σε επίπεδο δημοτικών διαμερισμάτων, δήμων, επαρχιών και περιφερειών, αλλά ακόμα και στο πλαίσιο μιας δημοτικής επιχείρησης), η οποία αναπτύσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, με στόχο να καταρτιστεί μια πρόταση Προϋπολογισμού για το επόμενο έτος διαχείρισης, που θα έχει ως βάση τα αιτήματα των πολιτών. Ο ΣΠ χαρακτηρίζεται από ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα, που διακρίνεται σε διάφορες φάσεις. Η ιδέα του «Συμμετοχικού Προϋπολογισμού» αποτελεί «όπλο» ενάντια στη διαφθορά των πολιτικών και την αδιαφορία των πολιτών.
Πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Εξάρτηση της παροχής υπηρεσιών στις επιχειρήσεις της πόλης (αδειοδότηση, αποκομιδή απορριμμάτων κλπ) από την τήρηση της εργατικής και της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Δημιουργία ειδικού ελεγκτικού σώματος.
Ενίσχυση (με πόρους ανθρώπινου δυναμικού, οικονομικούς κλπ) της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την δημιουργία επανδρωμένου με ειδικούς επιστήμονες Τοπικού Ιατρείου, που θα ενημερώνεται από σύστημα πληροφοριών για τους ασθενείς που εξέρχονται από νοσοκομεία της περιοχής, προκειμένου να τους παρέχει περίθαλψη υγειονομική, ψυχολογική, και λοιπών αναγκών που μπορεί να αντιμετωπίζουν προκειμένου να τους παρέχεται όλη η απαραίτητη φροντίδα και περίθαλψη που χρειάζονται. Ένταξη του Τοπικού Ιατρείου στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Για το Περιβάλλον προτείνουμε:
Να προωθηθούν οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Με κίνητρα σε επιχειρήσεις και ιδιώτες, ώστε να χρησιμοποιούν λιγότερο ενεργοβόρες μορφές ενέργειας.
Να εξασφαλιστεί η διασφάλιση και αξιοποίηση ελεύθερων χώρων. Οι ελεύθεροι χώροι αποτελούν κοινωνικό κεφάλαιο και προσφέρουν ποιότητα ζωής.
Να θεσμοθετηθεί νομοθετική ρύθμιση προστασίας της κρατικής ακίνητης περιουσίας. Να κλείσουν τα «παράθυρα» διεκδίκησης δημόσιας γης από ιδιώτες.
Το ΠΑΣΟΚ είναι σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Το 8ο Συνέδριο που έχουμε μπροστά μας μπορεί να γίνει η αφετηρία μιας νέας πορείας. Αρκεί στο Συνέδριο να κυριαρχήσει η παραγωγή πολιτικής κι όχι η παραγωγή αξιωματούχων.
Η συμμετοχή όλων μας σε αυτήν την πορεία διαμορφώνει ένα ΠΑΣΟΚ πολυσυλλεκτικό, αλλά όχι ασαφές. Ένα ΠΑΣΟΚ που συνθέτει, αλλά δεν αναζητά τον «μέσο όρο». Το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας!
Με πίστη στις αρχές και στα οράματά μας προχωράμε.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μέλλον, όταν κοιτάζει στο μέλλον.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΤΕΒΕΛΗΣ
ΤΟ 8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Από τον Μπάστα Κων/νο 26/02/2008Η επίλυση του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» αποτελεί βασική προϋπόθεση για την οργανωτική - πολιτική επανίδρυση και ουσιαστική αναγέννηση του Κινήματος
Αφού αναγνωρίσουμε την μεγάλη προσπάθεια που έγινε από ορισμένους συντρόφους που είχαν την ευθύνη να προετοιμάσουν και να οργανώσουν στις προσυνεδριακές διαδικασίες σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για το Κίνημα μας , οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι καθώς ολοκληρώνεται ο προσυνεδριακός διάλογος η εικόνα μας τόσο στο εσωκομματικό τοπίο αλλά κυρίως στην ελληνική κοινωνία, δεν είναι αυτή που θα θέλαμε.
- ελάχιστο ενδιαφέρον και συμμετοχή στον όποιο προσυνεδριακό πολιτικό διάλογο,
ατέρμονες εκλογικές - πελατειακές διαδικασίες,
- εσωστρέφεια , διχασμός σε επίπεδο κομματικής και κοινωνικής βάσης,
- θυμός και διάθεση εκτόνωσης , σύγχυση, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πίστης,
- ανασφάλεια και αγωνία για το αύριο, απαισιοδοξία ,απογοήτευση και ηττοπάθεια του στελεχιακού μας δυναμικού αλλά και μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων μας,
δυστυχώς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι χάνουμε σημαντικό έδαφος στην προσπάθεια ανάταξης και επανίδρυσης του Κινήματος .
Έχουμε ξανατονίσει στο πρόσφατο παρελθόν ότι η σημερινή κατάσταση είναι απόρροια τόσο μιας μακρόχρονης κυβερνητικής διαδρομής με την εκδήλωση παθογενειών που αναφερθήκαμε και αναφερόμαστε (κυβερνητισμός, καθεστωτικές συμπεριφορές, απαξίωση του στελεχιακού δυναμικού μας, απομάκρυνση από την κοινωνία κ.λ.π.) όσο και της αδυναμίας μας στη συνέχεια μετά το 2004, να ανασυνταχθούμε, να λύσουμε μεταξύ μας βασικά ζητήματα στην λειτουργία μας και να διαμορφώσουμε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Αυτή τη δύσκολη στιγμή πρέπει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, να πούμε πολλές αλήθειες. Δεν μπορούμε όπως στο παρελθόν να αγνοήσουμε τις πραγματικές αιτίες για την σημερινή κατάσταση εάν θέλουμε να υπερβούμε την κρίση που διέρχεται το Κίνημα μας και να κάνουμε μια νέα αρχή.
Το συνέδριο μας, που τόσο πολλά επενδύσαμε για το μέλλον του Κινήματος σε αυτές τις συνθήκες και με τα υπάρχοντα δεδομένα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας μας πορείας, της οργανωτικής και πολιτικής επανίδρυσης και ανανέωσης μας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να σηματοδοτήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο μας στην ανασύνθεση του πολιτικού μας συστήματος.
Προϋπόθεση για να υπερβούμε αυτή την κρίση αποτελεί η λύση πρώτα απ’ όλα του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» το οποίο συνοψίζεται στα εξής:
I) Ειλικρινή αυτοκριτική – αυτοκάθαρση
Να τελειώνουμε οριστικά με την αυτοκριτική μας. Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε υπερήφανοι και τιμούμε την ιστορία και το παρελθόν μας αλλά παράλληλα να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, όχι μόνο στο επίπεδο των γενικών διαπιστώσεων , όπως κάναμε μέχρι τώρα (κάτι που έγινε μόνο από τον πρόεδρο και ορισμένα στελέχη μας) αλλά και στο εσωκομματικό επίπεδο με απόδοση και των αντίστοιχων ευθυνών. Να πούμε συγκεκριμένα ποιες πολιτικές ήταν λάθος, (αποιδεολογικοποίηση της πολιτικής , απεμπόλιση βασικών αρχών και διακυρήξεων του Κινήματος , συμβιβασμός της κομματικής ελίτ- λεγόμενα ηγετικά στελέχη, χρηματιστήριο, συμβασιούχοι, γενιά του 700,00 € , διεύρυνση κοινωνικών ανισοτήτων, κόμμα αξιωματούχων κ.α.), να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για όλα όσα μας αναλογούν, να ζητήσουμε «συγνώμη» από τον ελληνικό λαό και στη συνέχεια να τελειώνουμε οριστικά με όλους όσους απεμπόλησαν βασικές αρχές και αξίες , που αλλοίωσαν την πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος που εκμεταλλεύθηκαν προς ίδιο όφελος τα προνόμια της εξουσίας. Να παραμερίσουμε και να απεμπλακούμε από τους ισόβιους κυβερνητικούς παράγοντες και τους ισόβιους κομματικούς αξιωματούχους.
Τα πρόσωπα που συνδέθηκαν με τα φαινόμενα που περιγράφουμε και πρωταγωνίστησαν αρνητικά, όπου και αν βρίσκονται, αποτελούν μέρος του προβλήματος και ανασταλτικό παράγοντα στη νέα μας προσπάθεια.
Δεν θα πείσουμε την ελληνική κοινωνία όταν αυτά τα πρόσωπα πρωταγωνιστούν και σήμερα.
Η αυτοκάθαρση είναι αναγκαίος όρος για την ανάταξη και επανίδρυση του Κινήματος, θα λειτουργήσει λυτρωτικά και αναγεννητικά.
II) Η πραγματική οργανωτική και πολιτική επανίδρυση όρος επιβίωσης για το Κίνημα
Το σημερινό πρόβλημα του Κινήματος υπερβαίνει κατά πολύ το ζήτημα της ηγεσίας του Κινήματος το οποίο λύσαμε . Αφορά πλέον την ίδια την ύπαρξη του και πολιτική επιβίωση του. Αφορά στην δυνατότητα του ή όχι να εκφράσει τις νέες κοινωνικές δυνάμεις (τις λεγόμενες δημιουργικές, παραγωγικές, τους νέους μη προνομιούχους) και συμμαχίες και να εκπροσωπήσει αυθεντικά τα πολιτικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα και συμφέροντα τους. Αυτό είναι το διακύβευμα από το οποίο κρίνεται το μέλλον της Δημοκρατικής Παράταξης.
Να αφήσουμε οριστικά πίσω την περίοδο που αφορούσε στο ζήτημα εκλογής προέδρου. Έχουμε πρόεδρο ισχυρό που εξελέγει από μια πρωτοφανή δημοκρατική διαδικασία, η οποία όμως δυστυχώς έχει διχάσει σε μεγάλο βαθμό τα στελέχη μας και την κοινωνική μας βάση. Οφείλουμε να τον σεβαστούμε και να στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας την τολμηρή προσπάθεια του.
III) Ουσιαστική ανανέωση – αποκατάσταση της θεσμικής και πολιτικής λειτουργίας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
§ Ποιους καλούσαμε στην κυβερνητική μας διαδρομή να εφαρμόσουν τις πολιτικές μας;
§ Με τι κριτήρια γίνονταν η επιλογή αυτών των στελεχών; Από που προέρχονταν, ποια η διαδρομή τους και τι πρέσβευαν;
§ Πως θα γίνεται εν τέλει η ανανέωση που ευαγγελιζόμαστε;
§ Ποια θα είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πολιτικού μας δυναμικού;
§ Πώς θα γίνεται η πολιτική διαπαιδαγώγηση των νέων;
§ Θέλουμε στελεχιακή πολιτική;
§ Θέλουμε εξέλιξη και ουσιαστική ανανέωση με πολιτικά πρόσωπα με κοινωνική και πολιτική διαδρομή , φορείς θέσεων απόψεων που εκφράζουν κάτι ή θέλουμε απλώς πρόσωπα που είναι «ακίνδυνα» διότι δεν ταράζουν τα ήρεμα και λιμνάζοντα ύδατα διότι δεν είναι ικανά να κάνουν ρήξεις και να διεκδικήσουν, να ανατρέψουν κατεστημένες δομές και νοοτροπίες.
§ Θέλουμε πραγματικά θεσμικό, πολιτικό, ισχυρό Κόμμα;
Πρέπει να απαντήσουμε ειλικρινά και πειστικά σε όλα αυτά τα ερωτήματα.
Πρέπει επίσης να αποδεχτούμε ότι:
Δεν μπορούμε να ανατρέψουμε τις κατεστημένες καταστάσεις και να περιορίσουμε την παρέμβαση των εξωθεσμικών κέντρων που ταλανίζουν το πολιτικό μας σύστημα και την ελληνική κοινωνία εάν δεν ανατρέψουμε πρώτα το δικό μας εσωτερικό κατεστημένο !!
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε ριζικά το πολιτικό μας σύστημα εάν δεν αλλάξουμε πρώτα τον δικό μας πολιτικό οργανισμό !!
Δεν μπορούμε να εκφράσουμε και να εκπροσωπήσουμε τη Νεολαία , τους άνεργους, τους συμβασιούχους, την γενιά των 700,00 €, τους χαμηλόμισθους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους τους κοινωνικά αποκλεισμένους, τους νέους μη προνομιούχους, τις λεγόμενες παραγωγικές και δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις αυθεντικά με πολιτικό δυναμικό που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από αυτές !!
Δεν μπορούμε να πάμε σε μια νέα μεταπολίτευση που επαγγέλλονται ορισμένοι σύντροφοι με υλικά της παλιάς μεταπολίτευσης !!
Δεν μπορούμε να συγκροτήσουμε τη μεγάλη Κεντροαριστερά με κεντροδεξιούς πρωταγωνιστές !!
Η ανανέωση του Κινήματος δεν μπορεί να περιορίζεται και να εξαντλείται με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια (Δημοτικά, Νομαρχιακά , Εθνικά )λαμπερών και συχνά απολίτικων προσώπων (Καλλιτέχνες , Αθλητές, Δημοσιογράφοι , χαρισματικοί Καθηγητές Πανεπιστημίου , γενικά όμορφα πρόσωπα) χωρίς καμιά πολιτική ιστορία , κοινωνική δράση και προσφορά. Αυτές οι επιλογές συμβάλλουν καθοριστικά στην αποιδεολογικοποίηση και στην απαξίωση της πολιτικής.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους επαγγελματίες καριερίστες “πολιτικούς”. (υπάρχουν αρκετοί στους κόλπους του Κινήματος)
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους πολιτικά άχρωμους δήθεν ερασιτέχνες της πολιτικής. (Δυστυχώς και από αυτούς έχουμε αρκετούς)
Είναι η ώρα , αρκετοί από τους πρωταγωνιστές της λεγόμενης γενιάς του Πολυτεχνείου, η γενιά της «αλλαγής», που πρωταγωνίστησε για τριάντα περίπου χρόνια ,που χάραξε δρόμους, πρόσφερε ιδέες, κυβέρνησε κεντροαριστερά και ξανακυβέρνησε κεντροδεξιά , να κατανοήσουν ότι έχουν κλείσει τον ιστορικό πολιτικό τους κύκλο, και δεν μπορούν να εκφράσουν το σήμερα ούτε τις νέες γενιές που ακολουθούν.
Η ουσιαστική ανανέωση που έχει ανάγκη το Κίνημα μας δεν διασφαλίζεται με διάφορες ποσοστώσεις , ούτε μόνο με την ηλικιακή ανανέωση, ιδιαίτερα δε όταν αυτές προκύπτουν μέσα από μια γραφειοκρατική, επιδερμική, αυστηρά εσωτερική διαδικασία η οποία πολλές φορές στοχεύει στην ενσωμάτωση αυτών που καλούνται να την εκφράσουν
Η ανανέωση πρέπει να γίνεται μέσα από μακρόχρονες πολιτικές διεργασίες τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στο ευρύτερο πεδίο της κοινωνίας. Πάντα όμως με πολιτικά κριτήρια και γνώμονα την δυνατότητα εκπροσώπησης των κοινωνικών συμμάχων και έκφρασης νέων ιδεών και θέσεων.
Το πολιτικό δυναμικό που θα οδηγήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη νέα πορεία του πρέπει να προκύψει μέσα από ουσιαστικές πολιτικές διεργασίες σε εσωκομματικό και κοινωνικό επίπεδο. Πρέπει να εκφράζει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες και να εκπροσωπεί αυθεντικά (να είναι από τα σπλάχνα τους ) τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα τους.
Από αυτή την νέα πορεία θα προκύψουν τα νέα στελέχη και η νέα ηγετική ομάδα που θα οδηγήσουν το Κίνημα μας στην νέα εποχή.
Να βάλουμε τις βάσεις για ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού μας. Δεν υπάρχει πολυτέλεια ούτε για ανακύκλωση απαξιωμένων στελεχών, αλλά ούτε και για ψευδεπίγραφη ανανέωση με πρόσωπα που δεν έχουν καμία διαδρομή και δεν εκφράζουν τίποτα.
Ο ρόλος της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα της Οργάνωσης Νεολαίας είναι ζοφερή και απόρροια μιας αδιέξοδης και απολίτικης πορείας που ξεκίνησε από το 1998 και φτάνει ως και σήμερα, οδηγώντας την στη συρρίκνωση και στον πολιτικό μαρασμό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια για την ανασυγκρότησή της.
Αν κάποτε τα θεσμικά όργανα του ΠΑΣΟΚ απορροφημένα από το κυβερνητικό τους έργο, είχαν την πολυτέλεια να μην ασχολούνται υπεύθυνα και σοβαρά με την οργανωμένη νεολαία του τώρα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, για το μέλλον του Κινήματος και ενόψει του συνεδρίου είναι επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να δοθεί τέλος σε αυτή τη ζοφερή παρακμιακή κατάσταση ώστε να αποκατασταθεί η πολιτική και θεσμική λειτουργία της.
Η θεσμική και πολιτική λειτουργία της οργάνωσης, και η εσωκομματική δημοκρατία, δεν μπορούν να αποτελούν σήμερα ζητούμενα αλλά συστατικά στοιχεία της. Η Ν. ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάψει να αποτελεί θερμοκήπιο πολιτικού αμοραλισμού και εξευτελισμού της προσωπικότητας που παράγει υποτελείς, αργόμισθους και μικροπαράγοντες και να εξελιχθεί σε κύτταρο παραγωγής πολιτικής που θα συμβάλλει ουσιαστικά στη συνέχεια και ανανέωση του Κινήματος σε ιδέες και στελέχη. Η περίοδος 1998-2007 και όσα συνέβησαν στη νεολαία, στέρησαν στο ΠΑΣΟΚ μια γενιά στελεχών και άφησαν ένα μεγάλο κενό που πρέπει να καλυφθεί για να διασφαλίσουμε τη συνέχεια και την ουσιαστική ανανέωση του Κινήματος.
Είναι ανάγκη και πάλι οι Οργανώσεις Νεολαίας στην γειτονιά, στον χώρο εργασίας, στο πανεπιστήμιο, να αποκτήσουν την πολιτική τους διάσταση ν’ αναπτύξουν πρωτοβουλίες και δραστηριότητα για την προάσπιση των κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων των Νεολαίων της πατρίδας μας να εκφράσουν αυθεντικά τις ανάγκες τους , εκπροσωπώντας επάξια το Κίνημα μας .
Είναι ανάγκη η Οργάνωση Νεολαίας να βρεθεί και πάλι σε πλήρη αντιστοιχία με τις πολιτικές – προγραμματικές εξαγγελίες και διακηρύξεις του Κινήματος (όχι απλά να συναινεί και άκριτα ν’ ακολουθεί , ή δογματικά να διαφωνεί ή προκλητικά ν’ απέχει) και να συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωσή τους, ν’ αποκτήσει τον πρωτοποριακό της ρόλο δίνοντας του νέα πνοή και αναζωογονώντας το πολιτικά.
Η οργάνωση Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να εξυπηρετήσει προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες κανενός
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να συγκρουστεί με το καθεστωτικό και εξουσιαστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τους εκφραστές του όπου κι αν αυτοί βρίσκονται.
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει όχι μόνο να συμμετέχει αλλά και να πρωταγωνιστήσει στο εγχείρημα της οργανωτικής – πολιτικής επανίδρυσης και αναγέννησης του Κινήματος
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να ανταποκριθεί στο ιστορικό της καθήκον και να πρωταγωνιστήσει στην προσπάθεια για την ριζική αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος.
Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μπορεί να υπάρξει επανίδρυση και μέλλον για το Κίνημα μας χωρίς την Νεολαία της πατρίδας μας και την οργάνωση της Νεολαίας κοντά του.
Είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο που ο πρόεδρος μας ανέλαβε ο ίδιος να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας.
IV) Πολυτέλεια οι ψευδεπίγραφοι εσωτερικοί διαχωρισμοί – Ουσιαστική πολιτική ενότητα
Να διαλυθούν τώρα όλες οι «τάσεις», «πτέρυγες» κι όλες οι οργανωμένες «ομάδες», που λειτουργούν στους κόλπους του Κινήματος, με πρωτοβουλία αυτών των συντρόφων που τις δημιούργησαν (ο σύντροφος Βενιζέλος έκανε το θετικό βήμα). Χωρίς να είναι σήμερα αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα μας πιστεύουμε ακράδαντα ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή αυτή η κίνηση τους θα συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση του αναγκαίου κλίματος ενότητας και θα σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητα όλων να εργαστούν ολόψυχα μόνο για την πολιτική και οργανωτική επανίδρυση του Κινήματος .
Η ενότητα που αρκετοί θεωρούν ως προϋπόθεση για το «μεγάλο» ΠΑΣΟΚ που στηρίζεται στη σιωπή, στη λήθη, στην ελεγχόμενη ακινησία, στις συμφωνίες κορυφής, στις προσωπικές διαπραγματεύσεις, στην ιδεολογική σύγχυση, στις προσωπικές στρατηγικές, στην πολιτική επιβίωση κάποιων «κορυφαίων» στελεχών μόνο δεινά μπορεί να φέρει για τη συνέχεια και το μέλλον του Κινήματος.
Να αποκαταστήσουμε στους κόλπους της οργάνωσης τις προσωπικές και πολιτικές μας σχέσεις. Ο τυφλός ανταγωνισμός, οι άγονες προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι λογαριασμοί του παρελθόντος, η καχυποψία, οι συντεχνιακές προσεγγίσεις, ο παραγοντισμός, οι απολιτικές ομαδοποιήσεις , το εξοντωτικό παρασκήνιο, η αναξιοκρατία αποτελούν τροχοπέδη για την νέα μας πορεία.
Να αναγνωρίσουμε ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην «κορυφή» αλλά στην κομματική και κοινωνική μας βάση.
Είναι απαραίτητο να συσφίξουμε τις σχέσεις μας, να ξανανιώσουμε σύντροφοι , αλληλέγγυοι , στρατευμένοι σε κοινούς στόχους, να προτάξουμε το εμείς απέναντι στο εγώ. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς στους εαυτούς μας και στον πολιτικό φορέα μας , να αποκτήσουμε ξανά αυτοπεποίθηση, να εμπνευστούμε για να εμπνεύσουμε και να πείσουμε στη συνέχεια και τους πολίτες.
Να συμφωνήσουμε οριστικά μεταξύ μας για τις πολιτικές μας προτεραιότητες που αναφέρουμε στο πρόγραμμα μας και να διαμορφώσουμε συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής δράσης διεξόδου από την κρίση. Να απαντήσουμε συγκεκριμένα στα σύγχρονα προβλήματα και τις νέες ανάγκες και να αφήσουμε στην άκρη τις άγονες αντιπαραθέσεις.
Όσοι επενδύουν στους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς και στις μάχες αλληλοεξοντώσης εξυπηρετούν προσωπικές στρατηγικές και δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της σημερινής συγκυρίας για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης.
V) Κόμμα θεσμός, δίκαιο, δημοκρατικό, αξιοκρατικό
Είναι απαραίτητο με την ολοκλήρωση του συνέδριου μας να έχουμε συμφωνήσει και ξεκαθαρίσει ότι θα εργαστούμε όλοι μαζί για το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ. του μέλλοντος που θα είναι:
Κόμμα θεσμός με ξεκάθαρους όρους στη λειτουργία του, με αποδοχή των αποφάσεων της πλειοψηφίας αλλά και με σεβασμό στην διαφορετική άποψη και στις μειοψηφίες, με πολιτικά όργανα που έχουν ευθύνη και ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών μας και διακριτούς ρόλους που θα αξιολογούν θα ελέγχουν θα λογοδοτούν και θα απολογούνται. Που θα διασφαλίζουν σε κάθε επίπεδο την τήρηση « κανόνων» και «κριτηρίων» και την προσήλωση στις αρχές και αξίες μας.
Η θέσπιση «κανόνων» και «κριτηρίων» στους όρους λειτουργίας μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση και συμμετοχή των μελών και των στελεχών μας καθώς και για την εμπέδωση διαφάνειας και αξιοκρατίας,
Κόμμα σύγχρονο , ανοικτό, δημοκρατικό, μαζικό που θα συζητά και θα διαβουλεύεται με παραγωγικό και αποτελεσματικό τρόπο. Οι διαδικασίες διαλόγου και διαβούλευσης είναι ακόμα και σήμερα παρωχημένες και αναποτελεσματικές και έχουν επιφανειακό, συγκυριακό και εκτονωτικό χαρακτήρα. Είναι απαραίτητο να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και να οδηγούν στα αναγκαία πολιτικά αποτελέσματα.
Ποιόν θα πείσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να αγωνιστούμε για να διαμορφώσουμε μια δίκαιη κοινωνία , με ουσιαστική δημοκρατία και αξιοκρατία όταν εμείς οι ίδιοι σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούμε αντιδημοκρατικά άδικα και αναξιοκρατικά !!!
Ας συμφωνήσουμε τώρα να δώσουμε ένα τέλος στη φαυλοκρατία στην πελατειακή αντίληψη και στην αναξιοκρατία που χαρακτήριζε τον τρόπο λειτουργίας του Κινήματος επί πολλά έτη. Αυτό θα γίνει μόνο με τη θεσμική θωράκιση της εσωκομματικής μας δράσης.
Σε ότι αφορά τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές για την νέα οργανωτική μας συγκρότηση ενώ αντιμετωπίζουν θετικά ορισμένα ζητήματα , όπως η επαναφορά των οργανώσεων βάσης και των οργανώσεων εργαζομένων, προβλέπουν όργανα ελέγχου, αξιολόγησης και λογοδοσίας, ενισχύουν την Περιφερειακή συγκρότηση, δεν αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή το ζήτημα αναβάθμισης της πολιτικής λειτουργίας της οργάνωσης.
Δεν κατοχυρώνεται η αρχή της άμεσης εκλογής όλων, ανεξαρτήτως της ιδιότητας τους στο ζήτημα ανάδειξης υποψηφίων σε όλα τα επίπεδα (βουλή, ευρωβουλή, αυτοδιοίκηση κα). Δεν διασφαλίζουμε σε αυτές τις επιλογές τη διαφάνεια και αξιοκρατία αφού δεν θεσπίζεται συγκεκριμένος τρόπος και συγκεκριμένα κριτήρια.
Σε ότι αφορά στο κεντρικό καθοδηγητικό όργανο δυστυχώς προτείνεται να παραμείνει ο σημερινός τρόπος συγκρότησης του Εθνικού Συμβουλίου ως έχει, παρόλο που όλο αυτό το διάστημα συμφωνήσαμε σχεδόν όλοι ότι αυτό απέτυχε. Ο διαχωρισμός των μελών του Εθνικού Συμβουλίου σε θεσμικούς και αιρετούς, σε συνδυασμό με διάφορες ποσοστώσεις δημιουργεί συνθήκες συνομοσπονδοποίησης και ακυρώνει το στόχο για ενιαίο ισχυρό πολιτικό κεντρικό όργανο.
Η φοβία και ατολμία και κυρίως η έλλειψη πολιτικής βούλησης να αλλάξουμε τον βουλευτικοκεντρικό χαρακτήρα της οργανωτικής δομής του Κόμματος (που συνέβαλλε καθοριστικά στην μετάλλαξή του σε κόμμα κυβερνητικών και μη αξιωματούχων και στείρου εκλογικού μηχανισμού στην υπηρεσία κάποιων επιφανών στελεχών) δεν ανταποκρίνεται στην σημερινή ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές και ριζική αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών.
Η προφανής προσπάθεια κατοχύρωσης κεκτημένων – στα υψηλά κομματικά κλιμάκια - δεν συμβάλλει στην ριζική ανανέωση που απαιτείται ,ούτε στη δημιουργία ενός ζωντανού πολιτικά ισχυρού Κόμματος.
VI) Η πολιτική ξανά στο προσκήνιο
Ο «σοσιαλδημοκρατικός φιλελευθερισμός» στο πρόσφατο παρελθόν όχι μόνο δεν έλυσε τα ,σύγχρονα οικουμενικά ζητήματα αλλά οδήγησε σε μια ψευδεπίγραφη δημοκρατία με χαμηλά επίπεδα ουσιαστικής ελευθερίας – ευημερίας- κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Η «νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία» στο παρόν οδηγεί στην διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων , στον περιορισμό των ευκαιριών και επιλογών , στη φθορά και απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών , στην περιθωριοποίηση των νέων και μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, σκορπά παντού ανασφάλεια, σπαταλά τον φυσικό πλούτο και υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε ουσιαστικές λύσεις και να απαντήσουμε πειστικά σε αυτά τα νέα μεγάλα ζητήματα, εάν θέλουμε να αποκτήσουμε και πάλι την πολιτική μας πρωτοπορία και ιδεολογική ηγεμονία, εάν θέλουμε να γίνουμε η μεγάλη σύγχρονη Κεντροαριστερά.
Η ιδεολογική – πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να είναι ξεκάθαρη σε όλους τους πολίτες. Είμαστε Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κεντροαριστερό Κόμμα στο οποίο η πολυσυλλεκτικότητα δεν σημαίνει στρογγυλοποίηση και ασάφεια. Οι θέσεις μας και οι πρακτικές μας, πρέπει να είναι αντίστοιχες με τις αρχές και τις διακηρύξεις μας.
Η σαφή οριοθέτηση των στρατηγικών πολιτικών επιλογών, η διαμόρφωση νέων κοινωνικών συμμαχιών, τα νέα μεγάλα ζητήματα και οι σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των αντίστοιχων κοινωνικών δυνάμεων πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην νέα πολιτική μας ατζέντα.
Επιτέλους να απεγκλωβιστούμε από το άγονο και αδιέξοδο πεδίο αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, που στοχεύει στην αποδόμηση της με αιχμή τη διαπλοκή της, τη δημιουργία και προσπάθεια συγκάλυψης πολλών σκανδάλων, που μας συμπαρασύρει και εμάς στον κατήφορο. Να μεταφέρουμε την πολιτική αντιπαράθεση στο προνομιακό μας πεδίο που είναι αυτό της πολιτικής, της δημιουργίας, των προτάσεων, των λύσεων και της προβολής του προγραμματικού μας λόγου.
Το συνέδριο είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κλείσουμε αυτό το φθοροποιό κύκλο της εσωστρέφειας, να μιλήσουμε πάλι μια κοινή γλώσσα, να επουλώσουμε τις πληγές μας, να ανακτήσουμε τη ζωντάνια μας και την αξιοπιστία μας, να συζητήσουμε, να συμφωνήσουμε και να καταλήξουμε στη νέα μας εναλλακτική αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Να σφυρηλατήσουμε τη νέα μας συλλογικότητα και πολιτική ενότητα πάνω σε αρχές, αξίες, ιδανικά , κοινούς πολιτικούς στόχους. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι στο νέο μας εγχείρημα της αλλαγής του πολιτικού συστήματος με γνώμονα την εξυπηρέτηση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλατιών κοινωνικών ομάδων της πατρίδας μας που πλήττονται από την επικράτηση νεοσυντηρητικών πολιτικών.
Όταν συμβεί αυτό θα έχουμε κάνει το πιο μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για την αναγέννηση μας. Τότε πραγματικά θα μπορούμε και πάλι να βγούμε στην κοινωνία δυνατοί και ενωμένοι με ενιαία έκφραση, με ισχυρές πιθανότητες να κερδίσουμε πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών και να πείσουμε ότι αποτελούμε μια πραγματικά αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης της χώρας.
Το συνέδριο ας αποτελέσει την ευκαιρία για την εσωτερική μας απελευθέρωση και υπέρβασή. Ας γίνει αφετηρία της νέας πορείας του Κινήματος.
Αφού αναγνωρίσουμε την μεγάλη προσπάθεια που έγινε από ορισμένους συντρόφους που είχαν την ευθύνη να προετοιμάσουν και να οργανώσουν στις προσυνεδριακές διαδικασίες σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για το Κίνημα μας , οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι καθώς ολοκληρώνεται ο προσυνεδριακός διάλογος η εικόνα μας τόσο στο εσωκομματικό τοπίο αλλά κυρίως στην ελληνική κοινωνία, δεν είναι αυτή που θα θέλαμε.
- ελάχιστο ενδιαφέρον και συμμετοχή στον όποιο προσυνεδριακό πολιτικό διάλογο,
ατέρμονες εκλογικές - πελατειακές διαδικασίες,
- εσωστρέφεια , διχασμός σε επίπεδο κομματικής και κοινωνικής βάσης,
- θυμός και διάθεση εκτόνωσης , σύγχυση, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πίστης,
- ανασφάλεια και αγωνία για το αύριο, απαισιοδοξία ,απογοήτευση και ηττοπάθεια του στελεχιακού μας δυναμικού αλλά και μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων μας,
δυστυχώς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι χάνουμε σημαντικό έδαφος στην προσπάθεια ανάταξης και επανίδρυσης του Κινήματος .
Έχουμε ξανατονίσει στο πρόσφατο παρελθόν ότι η σημερινή κατάσταση είναι απόρροια τόσο μιας μακρόχρονης κυβερνητικής διαδρομής με την εκδήλωση παθογενειών που αναφερθήκαμε και αναφερόμαστε (κυβερνητισμός, καθεστωτικές συμπεριφορές, απαξίωση του στελεχιακού δυναμικού μας, απομάκρυνση από την κοινωνία κ.λ.π.) όσο και της αδυναμίας μας στη συνέχεια μετά το 2004, να ανασυνταχθούμε, να λύσουμε μεταξύ μας βασικά ζητήματα στην λειτουργία μας και να διαμορφώσουμε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Αυτή τη δύσκολη στιγμή πρέπει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, να πούμε πολλές αλήθειες. Δεν μπορούμε όπως στο παρελθόν να αγνοήσουμε τις πραγματικές αιτίες για την σημερινή κατάσταση εάν θέλουμε να υπερβούμε την κρίση που διέρχεται το Κίνημα μας και να κάνουμε μια νέα αρχή.
Το συνέδριο μας, που τόσο πολλά επενδύσαμε για το μέλλον του Κινήματος σε αυτές τις συνθήκες και με τα υπάρχοντα δεδομένα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας μας πορείας, της οργανωτικής και πολιτικής επανίδρυσης και ανανέωσης μας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να σηματοδοτήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο μας στην ανασύνθεση του πολιτικού μας συστήματος.
Προϋπόθεση για να υπερβούμε αυτή την κρίση αποτελεί η λύση πρώτα απ’ όλα του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» το οποίο συνοψίζεται στα εξής:
I) Ειλικρινή αυτοκριτική – αυτοκάθαρση
Να τελειώνουμε οριστικά με την αυτοκριτική μας. Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε υπερήφανοι και τιμούμε την ιστορία και το παρελθόν μας αλλά παράλληλα να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, όχι μόνο στο επίπεδο των γενικών διαπιστώσεων , όπως κάναμε μέχρι τώρα (κάτι που έγινε μόνο από τον πρόεδρο και ορισμένα στελέχη μας) αλλά και στο εσωκομματικό επίπεδο με απόδοση και των αντίστοιχων ευθυνών. Να πούμε συγκεκριμένα ποιες πολιτικές ήταν λάθος, (αποιδεολογικοποίηση της πολιτικής , απεμπόλιση βασικών αρχών και διακυρήξεων του Κινήματος , συμβιβασμός της κομματικής ελίτ- λεγόμενα ηγετικά στελέχη, χρηματιστήριο, συμβασιούχοι, γενιά του 700,00 € , διεύρυνση κοινωνικών ανισοτήτων, κόμμα αξιωματούχων κ.α.), να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για όλα όσα μας αναλογούν, να ζητήσουμε «συγνώμη» από τον ελληνικό λαό και στη συνέχεια να τελειώνουμε οριστικά με όλους όσους απεμπόλησαν βασικές αρχές και αξίες , που αλλοίωσαν την πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος που εκμεταλλεύθηκαν προς ίδιο όφελος τα προνόμια της εξουσίας. Να παραμερίσουμε και να απεμπλακούμε από τους ισόβιους κυβερνητικούς παράγοντες και τους ισόβιους κομματικούς αξιωματούχους.
Τα πρόσωπα που συνδέθηκαν με τα φαινόμενα που περιγράφουμε και πρωταγωνίστησαν αρνητικά, όπου και αν βρίσκονται, αποτελούν μέρος του προβλήματος και ανασταλτικό παράγοντα στη νέα μας προσπάθεια.
Δεν θα πείσουμε την ελληνική κοινωνία όταν αυτά τα πρόσωπα πρωταγωνιστούν και σήμερα.
Η αυτοκάθαρση είναι αναγκαίος όρος για την ανάταξη και επανίδρυση του Κινήματος, θα λειτουργήσει λυτρωτικά και αναγεννητικά.
II) Η πραγματική οργανωτική και πολιτική επανίδρυση όρος επιβίωσης για το Κίνημα
Το σημερινό πρόβλημα του Κινήματος υπερβαίνει κατά πολύ το ζήτημα της ηγεσίας του Κινήματος το οποίο λύσαμε . Αφορά πλέον την ίδια την ύπαρξη του και πολιτική επιβίωση του. Αφορά στην δυνατότητα του ή όχι να εκφράσει τις νέες κοινωνικές δυνάμεις (τις λεγόμενες δημιουργικές, παραγωγικές, τους νέους μη προνομιούχους) και συμμαχίες και να εκπροσωπήσει αυθεντικά τα πολιτικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα και συμφέροντα τους. Αυτό είναι το διακύβευμα από το οποίο κρίνεται το μέλλον της Δημοκρατικής Παράταξης.
Να αφήσουμε οριστικά πίσω την περίοδο που αφορούσε στο ζήτημα εκλογής προέδρου. Έχουμε πρόεδρο ισχυρό που εξελέγει από μια πρωτοφανή δημοκρατική διαδικασία, η οποία όμως δυστυχώς έχει διχάσει σε μεγάλο βαθμό τα στελέχη μας και την κοινωνική μας βάση. Οφείλουμε να τον σεβαστούμε και να στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας την τολμηρή προσπάθεια του.
III) Ουσιαστική ανανέωση – αποκατάσταση της θεσμικής και πολιτικής λειτουργίας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
§ Ποιους καλούσαμε στην κυβερνητική μας διαδρομή να εφαρμόσουν τις πολιτικές μας;
§ Με τι κριτήρια γίνονταν η επιλογή αυτών των στελεχών; Από που προέρχονταν, ποια η διαδρομή τους και τι πρέσβευαν;
§ Πως θα γίνεται εν τέλει η ανανέωση που ευαγγελιζόμαστε;
§ Ποια θα είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πολιτικού μας δυναμικού;
§ Πώς θα γίνεται η πολιτική διαπαιδαγώγηση των νέων;
§ Θέλουμε στελεχιακή πολιτική;
§ Θέλουμε εξέλιξη και ουσιαστική ανανέωση με πολιτικά πρόσωπα με κοινωνική και πολιτική διαδρομή , φορείς θέσεων απόψεων που εκφράζουν κάτι ή θέλουμε απλώς πρόσωπα που είναι «ακίνδυνα» διότι δεν ταράζουν τα ήρεμα και λιμνάζοντα ύδατα διότι δεν είναι ικανά να κάνουν ρήξεις και να διεκδικήσουν, να ανατρέψουν κατεστημένες δομές και νοοτροπίες.
§ Θέλουμε πραγματικά θεσμικό, πολιτικό, ισχυρό Κόμμα;
Πρέπει να απαντήσουμε ειλικρινά και πειστικά σε όλα αυτά τα ερωτήματα.
Πρέπει επίσης να αποδεχτούμε ότι:
Δεν μπορούμε να ανατρέψουμε τις κατεστημένες καταστάσεις και να περιορίσουμε την παρέμβαση των εξωθεσμικών κέντρων που ταλανίζουν το πολιτικό μας σύστημα και την ελληνική κοινωνία εάν δεν ανατρέψουμε πρώτα το δικό μας εσωτερικό κατεστημένο !!
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε ριζικά το πολιτικό μας σύστημα εάν δεν αλλάξουμε πρώτα τον δικό μας πολιτικό οργανισμό !!
Δεν μπορούμε να εκφράσουμε και να εκπροσωπήσουμε τη Νεολαία , τους άνεργους, τους συμβασιούχους, την γενιά των 700,00 €, τους χαμηλόμισθους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους τους κοινωνικά αποκλεισμένους, τους νέους μη προνομιούχους, τις λεγόμενες παραγωγικές και δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις αυθεντικά με πολιτικό δυναμικό που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από αυτές !!
Δεν μπορούμε να πάμε σε μια νέα μεταπολίτευση που επαγγέλλονται ορισμένοι σύντροφοι με υλικά της παλιάς μεταπολίτευσης !!
Δεν μπορούμε να συγκροτήσουμε τη μεγάλη Κεντροαριστερά με κεντροδεξιούς πρωταγωνιστές !!
Η ανανέωση του Κινήματος δεν μπορεί να περιορίζεται και να εξαντλείται με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια (Δημοτικά, Νομαρχιακά , Εθνικά )λαμπερών και συχνά απολίτικων προσώπων (Καλλιτέχνες , Αθλητές, Δημοσιογράφοι , χαρισματικοί Καθηγητές Πανεπιστημίου , γενικά όμορφα πρόσωπα) χωρίς καμιά πολιτική ιστορία , κοινωνική δράση και προσφορά. Αυτές οι επιλογές συμβάλλουν καθοριστικά στην αποιδεολογικοποίηση και στην απαξίωση της πολιτικής.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους επαγγελματίες καριερίστες “πολιτικούς”. (υπάρχουν αρκετοί στους κόλπους του Κινήματος)
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους πολιτικά άχρωμους δήθεν ερασιτέχνες της πολιτικής. (Δυστυχώς και από αυτούς έχουμε αρκετούς)
Είναι η ώρα , αρκετοί από τους πρωταγωνιστές της λεγόμενης γενιάς του Πολυτεχνείου, η γενιά της «αλλαγής», που πρωταγωνίστησε για τριάντα περίπου χρόνια ,που χάραξε δρόμους, πρόσφερε ιδέες, κυβέρνησε κεντροαριστερά και ξανακυβέρνησε κεντροδεξιά , να κατανοήσουν ότι έχουν κλείσει τον ιστορικό πολιτικό τους κύκλο, και δεν μπορούν να εκφράσουν το σήμερα ούτε τις νέες γενιές που ακολουθούν.
Η ουσιαστική ανανέωση που έχει ανάγκη το Κίνημα μας δεν διασφαλίζεται με διάφορες ποσοστώσεις , ούτε μόνο με την ηλικιακή ανανέωση, ιδιαίτερα δε όταν αυτές προκύπτουν μέσα από μια γραφειοκρατική, επιδερμική, αυστηρά εσωτερική διαδικασία η οποία πολλές φορές στοχεύει στην ενσωμάτωση αυτών που καλούνται να την εκφράσουν
Η ανανέωση πρέπει να γίνεται μέσα από μακρόχρονες πολιτικές διεργασίες τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στο ευρύτερο πεδίο της κοινωνίας. Πάντα όμως με πολιτικά κριτήρια και γνώμονα την δυνατότητα εκπροσώπησης των κοινωνικών συμμάχων και έκφρασης νέων ιδεών και θέσεων.
Το πολιτικό δυναμικό που θα οδηγήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη νέα πορεία του πρέπει να προκύψει μέσα από ουσιαστικές πολιτικές διεργασίες σε εσωκομματικό και κοινωνικό επίπεδο. Πρέπει να εκφράζει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες και να εκπροσωπεί αυθεντικά (να είναι από τα σπλάχνα τους ) τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα τους.
Από αυτή την νέα πορεία θα προκύψουν τα νέα στελέχη και η νέα ηγετική ομάδα που θα οδηγήσουν το Κίνημα μας στην νέα εποχή.
Να βάλουμε τις βάσεις για ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού μας. Δεν υπάρχει πολυτέλεια ούτε για ανακύκλωση απαξιωμένων στελεχών, αλλά ούτε και για ψευδεπίγραφη ανανέωση με πρόσωπα που δεν έχουν καμία διαδρομή και δεν εκφράζουν τίποτα.
Ο ρόλος της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα της Οργάνωσης Νεολαίας είναι ζοφερή και απόρροια μιας αδιέξοδης και απολίτικης πορείας που ξεκίνησε από το 1998 και φτάνει ως και σήμερα, οδηγώντας την στη συρρίκνωση και στον πολιτικό μαρασμό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια για την ανασυγκρότησή της.
Αν κάποτε τα θεσμικά όργανα του ΠΑΣΟΚ απορροφημένα από το κυβερνητικό τους έργο, είχαν την πολυτέλεια να μην ασχολούνται υπεύθυνα και σοβαρά με την οργανωμένη νεολαία του τώρα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, για το μέλλον του Κινήματος και ενόψει του συνεδρίου είναι επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να δοθεί τέλος σε αυτή τη ζοφερή παρακμιακή κατάσταση ώστε να αποκατασταθεί η πολιτική και θεσμική λειτουργία της.
Η θεσμική και πολιτική λειτουργία της οργάνωσης, και η εσωκομματική δημοκρατία, δεν μπορούν να αποτελούν σήμερα ζητούμενα αλλά συστατικά στοιχεία της. Η Ν. ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάψει να αποτελεί θερμοκήπιο πολιτικού αμοραλισμού και εξευτελισμού της προσωπικότητας που παράγει υποτελείς, αργόμισθους και μικροπαράγοντες και να εξελιχθεί σε κύτταρο παραγωγής πολιτικής που θα συμβάλλει ουσιαστικά στη συνέχεια και ανανέωση του Κινήματος σε ιδέες και στελέχη. Η περίοδος 1998-2007 και όσα συνέβησαν στη νεολαία, στέρησαν στο ΠΑΣΟΚ μια γενιά στελεχών και άφησαν ένα μεγάλο κενό που πρέπει να καλυφθεί για να διασφαλίσουμε τη συνέχεια και την ουσιαστική ανανέωση του Κινήματος.
Είναι ανάγκη και πάλι οι Οργανώσεις Νεολαίας στην γειτονιά, στον χώρο εργασίας, στο πανεπιστήμιο, να αποκτήσουν την πολιτική τους διάσταση ν’ αναπτύξουν πρωτοβουλίες και δραστηριότητα για την προάσπιση των κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων των Νεολαίων της πατρίδας μας να εκφράσουν αυθεντικά τις ανάγκες τους , εκπροσωπώντας επάξια το Κίνημα μας .
Είναι ανάγκη η Οργάνωση Νεολαίας να βρεθεί και πάλι σε πλήρη αντιστοιχία με τις πολιτικές – προγραμματικές εξαγγελίες και διακηρύξεις του Κινήματος (όχι απλά να συναινεί και άκριτα ν’ ακολουθεί , ή δογματικά να διαφωνεί ή προκλητικά ν’ απέχει) και να συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωσή τους, ν’ αποκτήσει τον πρωτοποριακό της ρόλο δίνοντας του νέα πνοή και αναζωογονώντας το πολιτικά.
Η οργάνωση Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να εξυπηρετήσει προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες κανενός
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να συγκρουστεί με το καθεστωτικό και εξουσιαστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τους εκφραστές του όπου κι αν αυτοί βρίσκονται.
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει όχι μόνο να συμμετέχει αλλά και να πρωταγωνιστήσει στο εγχείρημα της οργανωτικής – πολιτικής επανίδρυσης και αναγέννησης του Κινήματος
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να ανταποκριθεί στο ιστορικό της καθήκον και να πρωταγωνιστήσει στην προσπάθεια για την ριζική αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος.
Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μπορεί να υπάρξει επανίδρυση και μέλλον για το Κίνημα μας χωρίς την Νεολαία της πατρίδας μας και την οργάνωση της Νεολαίας κοντά του.
Είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο που ο πρόεδρος μας ανέλαβε ο ίδιος να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας.
IV) Πολυτέλεια οι ψευδεπίγραφοι εσωτερικοί διαχωρισμοί – Ουσιαστική πολιτική ενότητα
Να διαλυθούν τώρα όλες οι «τάσεις», «πτέρυγες» κι όλες οι οργανωμένες «ομάδες», που λειτουργούν στους κόλπους του Κινήματος, με πρωτοβουλία αυτών των συντρόφων που τις δημιούργησαν (ο σύντροφος Βενιζέλος έκανε το θετικό βήμα). Χωρίς να είναι σήμερα αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα μας πιστεύουμε ακράδαντα ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή αυτή η κίνηση τους θα συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση του αναγκαίου κλίματος ενότητας και θα σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητα όλων να εργαστούν ολόψυχα μόνο για την πολιτική και οργανωτική επανίδρυση του Κινήματος .
Η ενότητα που αρκετοί θεωρούν ως προϋπόθεση για το «μεγάλο» ΠΑΣΟΚ που στηρίζεται στη σιωπή, στη λήθη, στην ελεγχόμενη ακινησία, στις συμφωνίες κορυφής, στις προσωπικές διαπραγματεύσεις, στην ιδεολογική σύγχυση, στις προσωπικές στρατηγικές, στην πολιτική επιβίωση κάποιων «κορυφαίων» στελεχών μόνο δεινά μπορεί να φέρει για τη συνέχεια και το μέλλον του Κινήματος.
Να αποκαταστήσουμε στους κόλπους της οργάνωσης τις προσωπικές και πολιτικές μας σχέσεις. Ο τυφλός ανταγωνισμός, οι άγονες προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι λογαριασμοί του παρελθόντος, η καχυποψία, οι συντεχνιακές προσεγγίσεις, ο παραγοντισμός, οι απολιτικές ομαδοποιήσεις , το εξοντωτικό παρασκήνιο, η αναξιοκρατία αποτελούν τροχοπέδη για την νέα μας πορεία.
Να αναγνωρίσουμε ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην «κορυφή» αλλά στην κομματική και κοινωνική μας βάση.
Είναι απαραίτητο να συσφίξουμε τις σχέσεις μας, να ξανανιώσουμε σύντροφοι , αλληλέγγυοι , στρατευμένοι σε κοινούς στόχους, να προτάξουμε το εμείς απέναντι στο εγώ. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς στους εαυτούς μας και στον πολιτικό φορέα μας , να αποκτήσουμε ξανά αυτοπεποίθηση, να εμπνευστούμε για να εμπνεύσουμε και να πείσουμε στη συνέχεια και τους πολίτες.
Να συμφωνήσουμε οριστικά μεταξύ μας για τις πολιτικές μας προτεραιότητες που αναφέρουμε στο πρόγραμμα μας και να διαμορφώσουμε συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής δράσης διεξόδου από την κρίση. Να απαντήσουμε συγκεκριμένα στα σύγχρονα προβλήματα και τις νέες ανάγκες και να αφήσουμε στην άκρη τις άγονες αντιπαραθέσεις.
Όσοι επενδύουν στους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς και στις μάχες αλληλοεξοντώσης εξυπηρετούν προσωπικές στρατηγικές και δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της σημερινής συγκυρίας για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης.
V) Κόμμα θεσμός, δίκαιο, δημοκρατικό, αξιοκρατικό
Είναι απαραίτητο με την ολοκλήρωση του συνέδριου μας να έχουμε συμφωνήσει και ξεκαθαρίσει ότι θα εργαστούμε όλοι μαζί για το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ. του μέλλοντος που θα είναι:
Κόμμα θεσμός με ξεκάθαρους όρους στη λειτουργία του, με αποδοχή των αποφάσεων της πλειοψηφίας αλλά και με σεβασμό στην διαφορετική άποψη και στις μειοψηφίες, με πολιτικά όργανα που έχουν ευθύνη και ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών μας και διακριτούς ρόλους που θα αξιολογούν θα ελέγχουν θα λογοδοτούν και θα απολογούνται. Που θα διασφαλίζουν σε κάθε επίπεδο την τήρηση « κανόνων» και «κριτηρίων» και την προσήλωση στις αρχές και αξίες μας.
Η θέσπιση «κανόνων» και «κριτηρίων» στους όρους λειτουργίας μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση και συμμετοχή των μελών και των στελεχών μας καθώς και για την εμπέδωση διαφάνειας και αξιοκρατίας,
Κόμμα σύγχρονο , ανοικτό, δημοκρατικό, μαζικό που θα συζητά και θα διαβουλεύεται με παραγωγικό και αποτελεσματικό τρόπο. Οι διαδικασίες διαλόγου και διαβούλευσης είναι ακόμα και σήμερα παρωχημένες και αναποτελεσματικές και έχουν επιφανειακό, συγκυριακό και εκτονωτικό χαρακτήρα. Είναι απαραίτητο να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και να οδηγούν στα αναγκαία πολιτικά αποτελέσματα.
Ποιόν θα πείσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να αγωνιστούμε για να διαμορφώσουμε μια δίκαιη κοινωνία , με ουσιαστική δημοκρατία και αξιοκρατία όταν εμείς οι ίδιοι σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούμε αντιδημοκρατικά άδικα και αναξιοκρατικά !!!
Ας συμφωνήσουμε τώρα να δώσουμε ένα τέλος στη φαυλοκρατία στην πελατειακή αντίληψη και στην αναξιοκρατία που χαρακτήριζε τον τρόπο λειτουργίας του Κινήματος επί πολλά έτη. Αυτό θα γίνει μόνο με τη θεσμική θωράκιση της εσωκομματικής μας δράσης.
Σε ότι αφορά τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές για την νέα οργανωτική μας συγκρότηση ενώ αντιμετωπίζουν θετικά ορισμένα ζητήματα , όπως η επαναφορά των οργανώσεων βάσης και των οργανώσεων εργαζομένων, προβλέπουν όργανα ελέγχου, αξιολόγησης και λογοδοσίας, ενισχύουν την Περιφερειακή συγκρότηση, δεν αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή το ζήτημα αναβάθμισης της πολιτικής λειτουργίας της οργάνωσης.
Δεν κατοχυρώνεται η αρχή της άμεσης εκλογής όλων, ανεξαρτήτως της ιδιότητας τους στο ζήτημα ανάδειξης υποψηφίων σε όλα τα επίπεδα (βουλή, ευρωβουλή, αυτοδιοίκηση κα). Δεν διασφαλίζουμε σε αυτές τις επιλογές τη διαφάνεια και αξιοκρατία αφού δεν θεσπίζεται συγκεκριμένος τρόπος και συγκεκριμένα κριτήρια.
Σε ότι αφορά στο κεντρικό καθοδηγητικό όργανο δυστυχώς προτείνεται να παραμείνει ο σημερινός τρόπος συγκρότησης του Εθνικού Συμβουλίου ως έχει, παρόλο που όλο αυτό το διάστημα συμφωνήσαμε σχεδόν όλοι ότι αυτό απέτυχε. Ο διαχωρισμός των μελών του Εθνικού Συμβουλίου σε θεσμικούς και αιρετούς, σε συνδυασμό με διάφορες ποσοστώσεις δημιουργεί συνθήκες συνομοσπονδοποίησης και ακυρώνει το στόχο για ενιαίο ισχυρό πολιτικό κεντρικό όργανο.
Η φοβία και ατολμία και κυρίως η έλλειψη πολιτικής βούλησης να αλλάξουμε τον βουλευτικοκεντρικό χαρακτήρα της οργανωτικής δομής του Κόμματος (που συνέβαλλε καθοριστικά στην μετάλλαξή του σε κόμμα κυβερνητικών και μη αξιωματούχων και στείρου εκλογικού μηχανισμού στην υπηρεσία κάποιων επιφανών στελεχών) δεν ανταποκρίνεται στην σημερινή ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές και ριζική αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών.
Η προφανής προσπάθεια κατοχύρωσης κεκτημένων – στα υψηλά κομματικά κλιμάκια - δεν συμβάλλει στην ριζική ανανέωση που απαιτείται ,ούτε στη δημιουργία ενός ζωντανού πολιτικά ισχυρού Κόμματος.
VI) Η πολιτική ξανά στο προσκήνιο
Ο «σοσιαλδημοκρατικός φιλελευθερισμός» στο πρόσφατο παρελθόν όχι μόνο δεν έλυσε τα ,σύγχρονα οικουμενικά ζητήματα αλλά οδήγησε σε μια ψευδεπίγραφη δημοκρατία με χαμηλά επίπεδα ουσιαστικής ελευθερίας – ευημερίας- κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Η «νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία» στο παρόν οδηγεί στην διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων , στον περιορισμό των ευκαιριών και επιλογών , στη φθορά και απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών , στην περιθωριοποίηση των νέων και μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, σκορπά παντού ανασφάλεια, σπαταλά τον φυσικό πλούτο και υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε ουσιαστικές λύσεις και να απαντήσουμε πειστικά σε αυτά τα νέα μεγάλα ζητήματα, εάν θέλουμε να αποκτήσουμε και πάλι την πολιτική μας πρωτοπορία και ιδεολογική ηγεμονία, εάν θέλουμε να γίνουμε η μεγάλη σύγχρονη Κεντροαριστερά.
Η ιδεολογική – πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να είναι ξεκάθαρη σε όλους τους πολίτες. Είμαστε Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κεντροαριστερό Κόμμα στο οποίο η πολυσυλλεκτικότητα δεν σημαίνει στρογγυλοποίηση και ασάφεια. Οι θέσεις μας και οι πρακτικές μας, πρέπει να είναι αντίστοιχες με τις αρχές και τις διακηρύξεις μας.
Η σαφή οριοθέτηση των στρατηγικών πολιτικών επιλογών, η διαμόρφωση νέων κοινωνικών συμμαχιών, τα νέα μεγάλα ζητήματα και οι σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των αντίστοιχων κοινωνικών δυνάμεων πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην νέα πολιτική μας ατζέντα.
Επιτέλους να απεγκλωβιστούμε από το άγονο και αδιέξοδο πεδίο αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, που στοχεύει στην αποδόμηση της με αιχμή τη διαπλοκή της, τη δημιουργία και προσπάθεια συγκάλυψης πολλών σκανδάλων, που μας συμπαρασύρει και εμάς στον κατήφορο. Να μεταφέρουμε την πολιτική αντιπαράθεση στο προνομιακό μας πεδίο που είναι αυτό της πολιτικής, της δημιουργίας, των προτάσεων, των λύσεων και της προβολής του προγραμματικού μας λόγου.
Το συνέδριο είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κλείσουμε αυτό το φθοροποιό κύκλο της εσωστρέφειας, να μιλήσουμε πάλι μια κοινή γλώσσα, να επουλώσουμε τις πληγές μας, να ανακτήσουμε τη ζωντάνια μας και την αξιοπιστία μας, να συζητήσουμε, να συμφωνήσουμε και να καταλήξουμε στη νέα μας εναλλακτική αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Να σφυρηλατήσουμε τη νέα μας συλλογικότητα και πολιτική ενότητα πάνω σε αρχές, αξίες, ιδανικά , κοινούς πολιτικούς στόχους. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι στο νέο μας εγχείρημα της αλλαγής του πολιτικού συστήματος με γνώμονα την εξυπηρέτηση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλατιών κοινωνικών ομάδων της πατρίδας μας που πλήττονται από την επικράτηση νεοσυντηρητικών πολιτικών.
Όταν συμβεί αυτό θα έχουμε κάνει το πιο μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για την αναγέννηση μας. Τότε πραγματικά θα μπορούμε και πάλι να βγούμε στην κοινωνία δυνατοί και ενωμένοι με ενιαία έκφραση, με ισχυρές πιθανότητες να κερδίσουμε πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών και να πείσουμε ότι αποτελούμε μια πραγματικά αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης της χώρας.
Το συνέδριο ας αποτελέσει την ευκαιρία για την εσωτερική μας απελευθέρωση και υπέρβασή. Ας γίνει αφετηρία της νέας πορείας του Κινήματος.
.jpg)
