Beautiful City
Beautiful City/ Shahr-e-Ziba
Ιράν Δραματική, 2004. Διάρκεια: 101’. Σενάριο- Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi. Πρωταγωνιστούν: Taraneh Alidoosti, Babak Ansari, Faramarz Charibian, Hossein Farzi-Zadeh, Ahu Kheradmand.
Το «Beautiful City», δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Asghar Farhadi, είναι ένα μελαγχολικό δράμα για τη δύναμη της συγχώρεσης. Μια ψυχολογικά περίπλοκη και δραματουργικά συναρπαστική δημιουργία που θίγει μια σειρά κοινωνικά, θρησκευτικά, ηθικά ζητήματα με προσγειωμένο, ξεκάθαρο τρόπο, συμπάθεια και ειλικρίνεια.
Όπως και στις μεταγενέστερες, ο τίτλος και αυτής της ταινίας έχει ειρωνική και διφορούμενη χροιά, καθώς «Το Shahr-e-Ziba» είναι το όνομα της γειτονιάς στη βορειοδυτική Τεχεράνη όπου βρίσκεται ένα Κέντρο Κράτησης Ανηλίκων. Η ιστορία της ξεκινά από αυτό το κέντρο και περιστρέφεται κυρίως γύρω από τις προσπάθειες δύο ατόμων να σώσουν τη ζωή ενός αγαπημένου τους προσώπου, του Akbar ο οποίος ζει φυλακισμένος εκεί καθώς σε ηλικία 16 χρόνων διέπραξε ένα έγκλημα πάθους. Δύο χρόνια αργότερα, ενήλικος πλέον, θα πρέπει μεταφερθεί σε αντίστοιχη φυλακή όπου θα περιμένει να εκτελεστεί η θανατική του ποινή. Αλλά η διαδικασία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί έως ότου ο πατέρας του θύματος συγκεντρώσει το αντισταθμιστικό «χρήμα αίματος», το οποίο, σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, τοποθετεί την αξία μιας γυναίκας στο μισό της αξίας ενός άνδρα, απαιτώντας έτσι από τον κηδεμόνα του θύματος να πληρώσει το διαφορά. Αποφασισμένοι να σώσουν τη ζωή του Akbar, είναι ο καλύτερος φίλος του A’la, ένας μικροκλέφτης που μόλις αποφυλακίστηκε για καλή συμπεριφορά και η όμορφη, ξεροκέφαλη μεγαλύτερη αδερφή του, Firoozeh. Οι δυο τους θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να ζητήσουν από τον Abolqasem, πατέρα της νεκρής συγχώρεση για λογαριασμό του δολοφόνου. Στην κεντρική αυτή ιστορία προστίθενται αυτή της Firoozeh και του A'la που όσο εξοικειώνονται, αρχίζουν να νιώθουν μια αυξανόμενη αμοιβαία έλξη. Εκείνος είναι μερικά χρόνια νεότερος, άνεργος και έχει περάσει επτά χρόνια στη φυλακή. Εκείνη είναι χωρισμένη, με ένα μωρό, που όταν παντρεύτηκε χρειάστηκε να πουλήσει τον εαυτό της για να υποστηρίξει τα χρέη του χρήστη ναρκωτικών πρώην συζύγου της. Και τέλος η ιστορία της ανάπηρης κόρης της δεύτερης συζύγου του Abolqasem που χρειάζεται εγχείρηση αλλά χρήματα δεν υπάρχουν.
Ο Farhadi χειρίζεται αυτήν την περίπλοκη δυσάρεστη κατάσταση με απόλυτη συμπόνια και ρεαλισμό. Επιτρέπει στη φυσική ροή των γεγονότων να εξηγήσει τη λογική των χαρακτήρων του στη διαπραγμάτευση με τις δικές τους αξίες και δοκιμασίες. Διαπλέκει, απίστευτα, στην αφήγηση στιγμές τρυφερότητας και χιούμορ. Κάθε εξέλιξη του φιλμ εξαρτάται από μια μορφή θυσίας, έναν αγώνα για να κάνει κάθε ήρωας αυτό που κρίνει σωστό χωρίς απαραίτητα να διακυβεύει τις αξίες του. Η αισιοδοξία του πηγάζει από την καλοσύνη του, την συμπόνια και συγχώρεση για όλους, ακόμη και τους εγκληματίες, την αληθινή αγάπη που ορίζεται ως η παραληρηματική και παράλογη επιθυμία να προσφέρει κάποιος τον εαυτό του, ολοκληρωτικά, σε αυτόν που αγαπά. Το πιο αξιοσημείωτο επίτευγμα του σκηνοθέτη ωστόσο, είναι η σύλληψη και η εκτέλεση του χαρακτήρα του πατέρα, ενός λιγομίλητου μοναχικού άντρα που θρηνεί πικρά για το θάνατο της κόρης του. Τον υποδύεται ο ταλαντούχος ηθοποιός Faramarz Gharibian. Μέσα από ένα πολυεπίπεδο σενάριο, ο Farhadi, τον εμφανίζει τελικά ως θύμα ενός τιμωρητικού και απαρχαιωμένου, ισλαμικού νόμου και ενός αυταρχικού δικαστικού-πολιτικού συστήματος. Πολύ καλοί στους ρόλους τους ως έφηβοι κρατούμενοι οι Hossein Farzi-Zadeh (Akbar), Babak Ansari (A'la) και η όμορφη και εκφραστική Taraneh Alidoosti (Firoozeh). Η Alidoosti, έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες του Farhadi («Fireworks Wednesday», «The Salesman») και η ερμηνεία της εδώ είναι καθοριστικό στοιχείο για την αποτελεσματικότητα της ταινίας. Το «Beautiful City» είναι τελικά μια από τις καλύτερες δημιουργίες του σκηνοθέτη και κρίμα που δεν παίχτηκε στη χώρα μας.
Σε σχέση με την θανατική ποινή θα θέλαμε προς διευκόλυνση του θεατή να διευκρινίσουμε ότι ο ποινικός κώδικας του Ιράν που βασίζεται στο μουσουλμανικό δίκαιο έχει ορισμένες σημαντικές διαφορές από αντίστοιχους που εφαρμόζονται στις δυτικές κοινωνίες. Ειδικότερα, ένας δολοφόνος μπορεί να αποφύγει τη θανατική ποινή εάν η οικογένεια του θύματός του προσφέρει τη συγχώρεση. Ο φόνος τιμωρείται με αντίποινα, αλλά ο δολοφόνος μπορεί να επιλέξει την καταβολή αποζημίωσης στους συγγενείς του δολοφονηθέντος, αντί τιμωρίας. Ενώ η δολοφονία ενός άνδρα είναι βαρύτατο αδίκημα, η δολοφονία μιας γυναίκας είναι μικρότερο έγκλημα. Έτσι, εάν ένας μουσουλμάνος δολοφονήσει μια μουσουλμάνα, πρέπει να εκτελεστεί, αλλά η εκτέλεση του μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον αν ο κηδεμόνας της γυναίκας πληρώσει το μισό του khounbaha: χρήμα αίματος ή το ποσό που θα άξιζε ο άντρας αν ζούσε μια κανονική ζωή. Αυτό ορίζεται με διαπραγμάτευση και καταβάλλεται στην οικογένεια του άνδρα. Αντίθετα, οι γυναίκες δολοφόνοι δεν δικαιούνται αυτό το προνόμιο και πρέπει να εκτελεστούν οπωσδήποτε.
Εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=3QhKLi4rEQo&t=33s το trailer
ΤΥΠΕΤ (Πλαταιών και Υμηττού).
.jpg)
