Ακόμη ένα δημοτικό συμβούλιο με την ίδια μεταλλική γεύση.
Ελάχιστη ουσία, θεατρινισμοί, επίδειξη ηγεμονισμού, θέματα που προτάσσονται χωρίς τη συμμετοχή εκείνων που θα όφειλαν να τα υποστηρίξουν, απλώς πρέπει να τα ψηφίσουμε. Ο πρόεδρος να απουσιάζει, η δημοτική ομάδα να προσέρχεται με το ζόρι (πάντα με απόντες) και ο υποψήφιος βουλευτής, που από τον Μάρτιο διαπραγματεύεται τη θέση του, να έχει μετατρέψει τον δήμο σε πεδίο άσκησης υποψηφίων και εφαλτήριο προσωπικών φιλοδοξιών.
Τα πράγματα χάνουν το περιεχόμενό τους.
Σε ποιους να αντιπαρατεθείς;
Στους «είμαστε ΠΑΣΟΚ», ολίγον ΣΥΡΙΖΑ και με επικάλυψη Ν.Δ., στους αναλόγως, με όλους καλά τα πάμε, εκλογές έρχονται, με όλους συνεργαζόμαστε, και με την Περιφέρεια (που την βάλαμε να πιέζει δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης), με όλους, ακόμη και με τον κυβερνητικό βουλευτή που μας παρακολουθεί … Με όλους (μπορούμε) να είμαστε. Διότι είμαστε ακομμάτιστοι και υπερκομματικοί. Και επειδή αυτά τα «όλα» δεν διαφέρουν και πολύ.
Τότε τι συζητάμε στο δημοτικό συμβούλιο; Δηλώσεις!
Ότι είμαστε κατά των ΜΚΟ αλλά συνεργαζόμαστε μαζί τους. Όπως ήμασταν κατά των ιδιωτικοποιήσεων αλλά εκχωρήσαμε τον οδοφωτισμό σε ιδιώτη. Όπως είμαστε κατά της αποστολής στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία αλλά μας βραβεύει η Ουκρανική Πρεσβεία. Και δεν κάνουμε ρουσφέτια παρά μόνο περιορισμένων ωρών! 8 με 12! Διότι είμαστε ρεαλιστές. Και συναινετικοί. (χωρίς να υπολογίζουμε κανέναν, όπως μαρτυρούν οι ψηφοφορίες των τελευταίων χρόνων).
Πολιτισμένοι άνθρωποι, στρογγυλεμένες θέσεις, αυτό είναι η σύγχρονη πολιτική – μη πολιτική στον Δήμο Βριλησσίων και αλλού.
Και όταν απαιτηθεί, το αντίπαλο δέος θα κατασκευαστεί για τις ανάγκες του σκηνοθέτη. Λίγο θα διαφέρει κι αυτό.
Εντωμεταξύ, πάμε στο βάραθρο… χειροκροτώντας τους εαυτούς μας στον καθρέφτη.
Ναι κύριοι, είμαστε άλλοι κόσμοι. Από το πρωί ως το βράδυ. Ουδεμία σχέση. Και αυτό συνέβαινε εξαρχής. Εσείς δεν το είχατε καταλάβει.
«Αποτυχημένοι» λαϊκιστές εμείς στη ΔΡΑΣΗ, είπε εκνευρισμένος ο διαπραγματευόμενος.
Τι να του πούμε…
