Δεν μας ενώνει η προοπτική της εξουσίας.
Συνέντευξη του Γιάννη Τσούτσια στην εφημερίδα «Η Αγορά μας».
«Η Αγορά», Μάρτιος 2023
Συνέντευξη στην πασχαλινή έκδοση της τοπικής εφημερίδας «Η Αγορά μας» της Ένωσης Επαγγελματιών Βιοτεχνών & Εμπόρων Βριλησσίων παραχώρησε ο επικεφαλής της «ΔΡΑΣΗΣ» Γιάννης Τσούτσιας. «Δεν μας ενώνει η προοπτική της εξουσίας, αλλά μια αγωνιστική διαδρομή και ένα όραμα για τον Δήμο», ήταν ο τίτλος που η εφημερίδα επέλεξε για να παρουσιάσει την συνέντευξη:
- Η «ΔΡΑΣΗ» μετέχει από το 2006 στο δημοτικό συμβούλιο. Τόσα χρόνια, δεν έχετε κουραστεί; Και πώς δικαιολογείτε τον χαρακτηρισμό της «διαφορετικής πρότασης» για τις δημοτικές εκλογές;
Η ΔΡΑΣΗ ξεκίνησε τον Μάιο του 2006 ως πρωτοβουλία γειτονιάς, έξω από το αλλοτριωτικό πλαίσιο των γνωστών συστημικών παρατάξεων. Με την αδιάλειπτη παρουσία της στα θεσμικά όργανα του Δήμου, με τις εκατοντάδες εκδηλώσεις της, με το Cine – Δράση και τη συμβολή της στις ανάγκες της πόλης, (πυρασφάλεια, δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη), σιγά-σιγά έγινε συστατικό στοιχείο της τοπικής ζωής. Η εμπλοκή μας με τα του Δήμου είναι λοιπόν, μέρος της καθημερινότητάς μας, δεν είναι κάτι περιστασιακό, είναι ο τρόπος που υπάρχουμε μέσα στην πόλη. Δεν κάνουμε τίποτα περισσότερο από ό,τι θα έκανε ο καθένας για τα πιστεύω του. Υπάρχουμε μετέχοντας, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Είμαστε μια συλλογικότητα που έχει ήδη καταγράψει μια σημαντική πορεία στο προάστιο και συνεχίζουμε έχοντας επίγνωση, τόσο της υστέρησής μας σε σχέση με τα πολλά περισσότερα που χρειάζονται, όσο και του πολύτιμου της συλλογικής δράσης.
- Δηλαδή δεν ενδιαφέρεστε να αναλάβετε τη διοίκηση του Δήμου, προτιμάτε να παραμένετε στην αντιπολίτευση;
Φυσικά και ενδιαφερόμαστε! Γνωρίζουμε καλά τα ζητήματα του Δήμου. Και διεκδικούμε την ψήφο των συμπολιτών μας ακριβώς επειδή μπορούμε να ανταποκριθούμε με επάρκεια σ’ αυτά. Αλλά να το ξεκαθαρίσουμε: Δεν είναι κακό κάποιοι να ασκούν αντιπολίτευση, να αντιπροτείνουν, να ελέγχουν, να παίρνουν το ρόλο τους σοβαρά, να μην εμφανίζονται μόνο ανά τετραετία. Δεν είμαστε από εκείνους που ασχολούνται με τον Δήμο μόνο εφόσον κληθούν να διοικήσουν, μη έχοντας μάλιστα τίποτα να εισφέρουν στην Πόλη, πέραν των κομματικών τους στηρίξεων! Ούτε από εκείνους που ανακαλύπτουν συγκλίσεις προεκλογικά για να αυξήσουν την πιθανότητα επικράτησης. Δεν μας ενώνει η προοπτική της εξουσίας, αλλά μια αγωνιστική διαδρομή και ένα όραμα για τον Δήμο. Η ΔΡΑΣΗ καταθέτει την μόνη πραγματικά διασωστική πρόταση για τον Δήμο, της καθολικής ανάταξής της Πόλης. Δεν ασχολούμαστε με την ανακύκλωση αποτυχημένων οκταετιών. Σήμερα ζητείται προσφορά και αφιέρωση, όχι ιδιοτέλεια, για να λειτουργήσει η Πόλη και να αναπνεύσει από τον εγκλωβισμό των κομμάτων και τις διαλυτικές πρακτικές τους.
- Λίγο θεωρητικά δεν είναι όλα αυτά;
Εξαρτάται από το πόσο μπορεί κανείς να αρκείται σε μια αυτοδιοίκηση που παρακάμπτει τα αναγκαία για να καταλήξει πεδίο υποδοχής οικονομικών συμφερόντων και προθάλαμος υποψήφιων βουλευτών. Συζητάμε για έξυπνες ψηφιακές πολιτικές, όμως δεν έχουμε τρίτο Λύκειο, δεν έχουμε υποδομές πολιτισμού και αθλητισμού, ασφαλή πεζοδρόμια, χώρους για την νεολαία, ουσιαστική ανακύκλωση, δεν μπορούμε να ασφαλτοστρώσουμε τους δρόμους μας, να ανανεώσουμε τον στόλο των δημοτικών οχημάτων μας, να φροντίσουμε τα δέντρα μας, τα παγκάκια μας, χάσαμε όλα τα δεσμευμένα ελεύθερα οικόπεδα για κοινωφελείς σκοπούς που - μετά από δαπανηρές μελέτες- είχαν επιλεγεί στις αρχές του 2010 και τώρα που ξανάρχισε η ανοικοδόμηση θυμηθήκαμε να ανησυχήσουμε! Αυτά δεν είναι θεωρητικά. Είναι πολύ συγκεκριμένο το ότι η Πόλη λειτουργεί χωρίς δημοκρατία και κοινωνική συμμετοχή. Ότι αποφασίζουν κομματικές παρέες που στο τέλος δεν λύνουν κανένα από τα διαχρονικά προβλήματα του Δήμου. Αρκετά με την κοροϊδία της «σοβαρότητας» και του «εκσυγχρονισμού»!
- Έχουν νόημα οι πολιτικές διαφορές στο χώρο της αυτοδιοίκησης;
Οι πολιτικές διαφορές δεν εξαφανίζονται όταν πρόκειται για δημοτικές εκλογές. Και στα Βριλήσσια υπάρχει Ν. Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό σύστημα δεν στέκεται στον αέρα, έχει τα στηρίγματά του. Είναι οι κομματικές παρατάξεις που μεταφέρουν στη γειτονιά πόλη το κλίμα, τις πολώσεις και τις πρακτικές του κεντρικού σκηνικού. Γι’ αυτό η τοπικότητα υποχωρεί. Επειδή οι Δήμοι στραγγαλίζονται από ένα εξωτερικό σύστημα που επιβάλει τις προτεραιότητές του, τις πολιτικές του, ιδιωτικοποιήσεις, ελαστικές μορφές εργασίας, σύμβουλοι, «πράσινη ανάπτυξη», προγράμματα, αντιδημοκρατικές μέθοδοι διοίκησης κλπ. Γι’ αυτό οι Δήμοι αδειάζουν από περιεχόμενο, λειτουργούν χωρίς δημόσιο χώρο, χωρίς δικτυώσεις, τοπική ζωή, διαδικασίες, διαβουλεύσεις, χωρίς τίποτε αυθεντικό να πηγάζει από αυτούς. Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης, μακριά από λογικές καταγγελίας και γκρίνιας, τίθεται ο στόχος της ανασυγκρότησης της Πόλης ως πεδίου δρώντων πολιτών. Κάτι που στα Βριλήσσια είναι εφικτό, αν το πιστέψουμε, το μοιραστούμε, το σχεδιάσουμε, αν αναλάβουμε την ευθύνη του και αγωνιστούμε γι’ αυτό. Και σίγουρα, πιο ενδιαφέρον.
