ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑΣ.

Το καλύτερο που θα είχαμε να αναλογιστούμε τη σημερινή ημέρα, καθώς συμπληρώνονται 50 χρόνια από το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, είναι η αναγκαιότητα της  αυτογνωσίας μας.
Πάθαμε πολλά ως λαός συλλογικά, αλλά και ως πολίτες.
Η ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας αξιακή, κοινωνικοπολιτική και οικονομική υποδηλώνει του λόγου το αληθές.
Αλλά όπως φαίνεται ενώ πάθαμε, μάλλον δεν μάθαμε όσα έπρεπε.
Τώρα τουλάχιστον μπορούμε να ελπίζουμε σε κάποιο μικρό φώς;
Μπορούμε να καλλιεργούμε ελάχιστη έστω αισιοδοξία για το παρόν και το μέλλον του τόπου;
Καθόλου βέβαιοι δεν μπορούμε να είμαστε γι' αυτά, διότι δεν φαίνεται κάποιος ουσιαστικός αναπροσδιορισμός της στάσης μας.
Και προς το σκοπό τούτο η αυτογνωσία δια της αυτοκριτικής θα βοηθούσε τα μέγιστα.