ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ

ΠΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΖΕΙΣ...

Του Γιώργου Κ. Παναγόπουλου
Δικηγόρου

Τα Βριλήσσια δεν διαθέτουν πεζοδρόμια για να περπατούν οι άνθρωποι. Και όσα υπάρχουν είτε είναι ακατάλληλα για περίπατο είτε είναι κατεστραμμένα. Η αλήθεια την οποία γνωρίζουν άπαντες συνίσταται στο γεγονός ότι οι περισσότερες δημοτικές αρχές δεν ενδιαφέρθηκαν να δημιουργήσουν πεζοδρόμια. Τούτο δείχνει την απουσία ενός περιβαλλοντικού και ανθρωποκεντρικού οράματος για τον τόπο. Κυρίως όμως αποτυπώνει την έλλειψη των ουσιαστικών προτεραιοτήτων και των ενδιαφερόντων της πλειοψηφίας των δημοτικών μας αρχόντων σε σχέση με τις πραγματικές επιθυμίες των πολιτών. Απεικονίζει δηλαδή την αναντιστοιχία των υφιστάμενων κυρίαρχων αντιλήψεων με αυτές του σύγχρονου πολίτη.

Μια πόλη χωρίς πεζοδρόμια, στην πραγματικότητα, δεν είναι μια πόλη που αξίζει να τη ζεις... Δεν είναι δυνατόν να θέλει και να μην μπορεί να περπατήσει κάποιος, να αδυνατεί να περάσει μια μάνα με το καροτσάκι της, να μην χωράνε καλά - καλά δύο άτομα πάνω σε ένα πεζοδρόμιο της κακιάς ώρας...

Μια αντίληψη που θα αντιμετώπιζε με σύγχρονη και προχωρημένη ματιά το θέμα αυτό, θα πρότασσε τη δημιουργία πλατιών, άνετων και καινούριων πεζοδρομίων, με ταυτόχρονες μειώσεις του πλάτους οδών (Ολύμπου, Κισσάβου, Εθν. Αντιστάσεως, Μακεδονίας και πολλών άλλων), σε συνδυασμό με την ευρύτατη επέκταση του δικτύου ποδηλατοδρόμων και τη δημιουργία πεζοδρόμων (όπως αυτών στο ΤΥΠΕΤ ή στη Ναυτική Βάση) παραπλεύρως των οδών της πόλης. Μα θα πει κάποιος "θέλετε πεζόδρομους σαν του ΤΥΠΕΤ δίπλα στους δρόμους; Μα ναι αυτό ακριβώς θέλουμε" θα του απαντούσαμε χωρίς περιστροφές.

Πιστεύουμε ότι η εποχή μας έχει αδήρριτη ανάγκη από σύγχρονες περιβαλλοντικές πολιτικές. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο για όλους μας.