Το άλσος Θεόκλητου όταν τα φώτα πέφτουν…
Επιστολή εθελοντή και φωτογραφικό υλικό αναδεικνύουν την ελλιπή φροντίδα του δάσους.
(Αναδημοσίευση από τη σελίδα της Δράσης).
O Σπύρος Ταμίας, εθελοντής Πολιτικής Προστασίας Βριλησσίων με χαρακτηριστικό Σ/Β 89, (απόφαση 104/2015 του Δ.Σ.) και μέλος της «Δράσης», τώρα που ολοκληρώθηκε η αντιπυρική περίοδος, ασκεί σκληρή κριτική στη διοίκηση για την πολιτική της στο ζήτημα της φροντίδας του περιαστικού άλσους Βριλησσίων.
Ο Σπύρος δεν είναι πολιτικός, ούτε γράφει θεωρίες και αναλύσεις. Τα τελευταία τρία καλοκαίρια, επί τέσσερεις συνεχόμενους μήνες, χωρίς διακοπή, από τις 6 το απόγευμα, μέχρι τις 6 το πρωί, καθημερινά, έχει αφιερωθεί κυριολεκτικά στη φύλαξη του δάσους. Αυτό αντιλαμβάνεται ως χρέος του, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς να διεκδικεί ρόλους, πάντα σιωπηλά και με κατανόηση των συνθηκών, έναντι ουδενός ανταλλάγματος, χωρίς «πίσω» σκέψεις». Δεν διαθέτει καν λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αναρτά φωτογραφίες του. Δαπανά ο ίδιος ό,τι χρειάζεται για τον εξοπλισμό της «δουλειάς» του. Και δεν αποσκοπεί να «αξιοποιήσει» οποιαδήποτε «αναγνώριση».
Για κάποιον που δεν γνωρίζει (και είναι πολλοί αυτοί), οι επισημάνσεις του είναι τόσο «κοφτές», που εύκολα μπορούν να χαρακτηρισθούν ανεπαρκώς αιτιολογημένες. Γιατί δεν πρόκειται για επισημάνσεις, αλλά για μια κραυγή, όποιος ακούσει, άκουσε.
Όμως όπως κάθε κριτική, βαρύνουσα σημασία έχει ποιος την κάνει. Είναι η πρώτη και τελευταία φορά που ο Σπύρος δημοσιοποιεί την εμπειρία του στο δήμο Βριλησσίων. Τα ίδια λόγια θα ήταν ευάλωτα ή αδιάφορα από κάποιον άλλο, όχι όμως από εκείνον που έχει ζήσει όσο κανείς άλλο το βουνό.
Καλείται συνεπώς η διοίκηση και κάθε «θιγόμενος» αρμόδιος, να υπερβεί τον εκνευρισμό του και να αναστοχαστεί για τον τρόπο οργάνωσης της υπόθεσης πυρασφάλεια και όχι μόνον. Για το «μοντέλο» φύλαξης που θέλει να ακολουθήσει ο δήμος, ώστε η υπόθεση εθελοντισμός να «ανοίξει» στους δημότες, για την ανάγκη δημιουργίας ουσιαστικών προϋποθέσεων πρόληψης, αντί επενδύσεων σε μηχανήματα και προσωπικό και την εκ των υστέρων αντιμετώπισης μιας καταστροφής.
Δεν θα υποδείξουμε εμείς τι οφείλουν να σκεφθούν οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση «Θεόκλητος». Η γνώμη μας έχει ειπωθεί. Τουλάχιστον να προβληματισθούν από την κραυγή ενός πραγματικού εθελοντή – πολίτη, που απλώς κατάφεραν... να στείλουν από του χρόνου σε άλλα μετερίζια!
Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων «Δράση για μια Άλλη Πόλη»
Στη συνέχεια επισυνάπτουμε την επιστολή του:
«Στο τέλος της φετινής αντιπυρικής περιόδου, θα ήθελα να επισυνάψω τiς ακόλουθες φωτογραφίες, μαζί με την γκρίνια μου για την πλήρη ασυδοσία - αδιαφορία του Δημάρχου και Αντιδημάρχου, εργολάβων και χειριστών μηχανημάτων, για τον μοναδικό πνεύμονα των Βριλησσίων, το δάσος Αγίου Θεοκλήτου.
Και επειδή ως προς τα έργα στην δεξαμενή ύδρευσης, ήδη βαδίζουμε προς το 6μηνο με μόνο 8 ημέρες πραγματικής εργασίας, όλα φαίνεται ότι έχουν σταματήσει, αλλά στην πραγματικότητα έχουν γίνει καταστροφές και σε πικροδάφνες και σε πεύκα. Και θα γίνουν και άλλες όταν ξανασυνεχίσουν τα έργα, στο βωμό της "ανάπτυξής" με ασυνείδητους υπαλλήλους, υπό την σκέπη των πολιτικών σκοπιμοτήτων από κυβερνώντες με μη περιβαλλοντολογική ηθική. Καθώς στις μέρες μας φαίνεται ότι το δάσος έχει περισσότερη ανάγκη από μια μορφή καταστολής παρά πρόληψης.
Πέραν των πιο πάνω
Αυτό το δάσος ενώ εξωτερικά (περιφερειακά) έχει εμφανή τα σημάδια της βαρβαρότητας των ανθρώπων, εσωτερικά λειτουργεί με την εμφάνιση εναέριας ζωής με πολλά αποδημητικά και μη αποδημητικά πουλιά όπως κοτσύφια, αυστραλιανές κίσσες (καρακάξες), κίσσες, τσαλαπετεινούς, χελιδόνια, σπουργίτια, σαϊνια, δύο είδη γερακιών και ίσως και άλλα που δεν έχω δει.
Ως προς την επίγεια ζωή υπάρχουν χελώνες, σκαντζόχοιροι, δύο είδη φιδιών, αδέσποτα σκυλιά και γάτες, περαστικές αλεπούδες, καθώς και γείτονες που βολτάρουν με τούς οικόσιτους φίλους τους.
Ως προς την χλωρίδα, κάθε χρόνο όπως και φέτος τα κυκλάμινα και τα κρινάκια ξαναβγήκαν, καθώς παρατηρήθηκε και η συνέχιση ύπαρξης αυτοφυών πεύκων, αγριελιών , πουρναριών, θυμαριού, μάραθου, αμπαρόριζας και άλλων ειδών. Φέτος φυτεύτηκε και μια βελανιδιά, από πολιτική σκοπιμότητα, αφού έχουμε Δήμαρχο που δεν κατανοεί τον λόγο ύπαρξης πυροφυλάκιου.
Ευχαριστώ για φέτος τους λιγοστούς, επαναλαμβανόμενους εθελοντές, που είτε από πολιτική σκοπιμότητα, είτε από υποχρέωση λόγω συμβάσεων εργασίας, κράτησαν τον βωμό της πρόληψης σε αυτό το δάσος.
Χ/μούς
Σπύρος Ταμίας»
(Αναδημοσίευση από τη σελίδα της Δράσης).
O Σπύρος Ταμίας, εθελοντής Πολιτικής Προστασίας Βριλησσίων με χαρακτηριστικό Σ/Β 89, (απόφαση 104/2015 του Δ.Σ.) και μέλος της «Δράσης», τώρα που ολοκληρώθηκε η αντιπυρική περίοδος, ασκεί σκληρή κριτική στη διοίκηση για την πολιτική της στο ζήτημα της φροντίδας του περιαστικού άλσους Βριλησσίων.
Ο Σπύρος δεν είναι πολιτικός, ούτε γράφει θεωρίες και αναλύσεις. Τα τελευταία τρία καλοκαίρια, επί τέσσερεις συνεχόμενους μήνες, χωρίς διακοπή, από τις 6 το απόγευμα, μέχρι τις 6 το πρωί, καθημερινά, έχει αφιερωθεί κυριολεκτικά στη φύλαξη του δάσους. Αυτό αντιλαμβάνεται ως χρέος του, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς να διεκδικεί ρόλους, πάντα σιωπηλά και με κατανόηση των συνθηκών, έναντι ουδενός ανταλλάγματος, χωρίς «πίσω» σκέψεις». Δεν διαθέτει καν λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αναρτά φωτογραφίες του. Δαπανά ο ίδιος ό,τι χρειάζεται για τον εξοπλισμό της «δουλειάς» του. Και δεν αποσκοπεί να «αξιοποιήσει» οποιαδήποτε «αναγνώριση».
Για κάποιον που δεν γνωρίζει (και είναι πολλοί αυτοί), οι επισημάνσεις του είναι τόσο «κοφτές», που εύκολα μπορούν να χαρακτηρισθούν ανεπαρκώς αιτιολογημένες. Γιατί δεν πρόκειται για επισημάνσεις, αλλά για μια κραυγή, όποιος ακούσει, άκουσε.
Όμως όπως κάθε κριτική, βαρύνουσα σημασία έχει ποιος την κάνει. Είναι η πρώτη και τελευταία φορά που ο Σπύρος δημοσιοποιεί την εμπειρία του στο δήμο Βριλησσίων. Τα ίδια λόγια θα ήταν ευάλωτα ή αδιάφορα από κάποιον άλλο, όχι όμως από εκείνον που έχει ζήσει όσο κανείς άλλο το βουνό.
Καλείται συνεπώς η διοίκηση και κάθε «θιγόμενος» αρμόδιος, να υπερβεί τον εκνευρισμό του και να αναστοχαστεί για τον τρόπο οργάνωσης της υπόθεσης πυρασφάλεια και όχι μόνον. Για το «μοντέλο» φύλαξης που θέλει να ακολουθήσει ο δήμος, ώστε η υπόθεση εθελοντισμός να «ανοίξει» στους δημότες, για την ανάγκη δημιουργίας ουσιαστικών προϋποθέσεων πρόληψης, αντί επενδύσεων σε μηχανήματα και προσωπικό και την εκ των υστέρων αντιμετώπισης μιας καταστροφής.
Δεν θα υποδείξουμε εμείς τι οφείλουν να σκεφθούν οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση «Θεόκλητος». Η γνώμη μας έχει ειπωθεί. Τουλάχιστον να προβληματισθούν από την κραυγή ενός πραγματικού εθελοντή – πολίτη, που απλώς κατάφεραν... να στείλουν από του χρόνου σε άλλα μετερίζια!
Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων «Δράση για μια Άλλη Πόλη»
Στη συνέχεια επισυνάπτουμε την επιστολή του:
«Στο τέλος της φετινής αντιπυρικής περιόδου, θα ήθελα να επισυνάψω τiς ακόλουθες φωτογραφίες, μαζί με την γκρίνια μου για την πλήρη ασυδοσία - αδιαφορία του Δημάρχου και Αντιδημάρχου, εργολάβων και χειριστών μηχανημάτων, για τον μοναδικό πνεύμονα των Βριλησσίων, το δάσος Αγίου Θεοκλήτου.
Και επειδή ως προς τα έργα στην δεξαμενή ύδρευσης, ήδη βαδίζουμε προς το 6μηνο με μόνο 8 ημέρες πραγματικής εργασίας, όλα φαίνεται ότι έχουν σταματήσει, αλλά στην πραγματικότητα έχουν γίνει καταστροφές και σε πικροδάφνες και σε πεύκα. Και θα γίνουν και άλλες όταν ξανασυνεχίσουν τα έργα, στο βωμό της "ανάπτυξής" με ασυνείδητους υπαλλήλους, υπό την σκέπη των πολιτικών σκοπιμοτήτων από κυβερνώντες με μη περιβαλλοντολογική ηθική. Καθώς στις μέρες μας φαίνεται ότι το δάσος έχει περισσότερη ανάγκη από μια μορφή καταστολής παρά πρόληψης.
Πέραν των πιο πάνω
Αυτό το δάσος ενώ εξωτερικά (περιφερειακά) έχει εμφανή τα σημάδια της βαρβαρότητας των ανθρώπων, εσωτερικά λειτουργεί με την εμφάνιση εναέριας ζωής με πολλά αποδημητικά και μη αποδημητικά πουλιά όπως κοτσύφια, αυστραλιανές κίσσες (καρακάξες), κίσσες, τσαλαπετεινούς, χελιδόνια, σπουργίτια, σαϊνια, δύο είδη γερακιών και ίσως και άλλα που δεν έχω δει.
Ως προς την επίγεια ζωή υπάρχουν χελώνες, σκαντζόχοιροι, δύο είδη φιδιών, αδέσποτα σκυλιά και γάτες, περαστικές αλεπούδες, καθώς και γείτονες που βολτάρουν με τούς οικόσιτους φίλους τους.
Ως προς την χλωρίδα, κάθε χρόνο όπως και φέτος τα κυκλάμινα και τα κρινάκια ξαναβγήκαν, καθώς παρατηρήθηκε και η συνέχιση ύπαρξης αυτοφυών πεύκων, αγριελιών , πουρναριών, θυμαριού, μάραθου, αμπαρόριζας και άλλων ειδών. Φέτος φυτεύτηκε και μια βελανιδιά, από πολιτική σκοπιμότητα, αφού έχουμε Δήμαρχο που δεν κατανοεί τον λόγο ύπαρξης πυροφυλάκιου.
Ευχαριστώ για φέτος τους λιγοστούς, επαναλαμβανόμενους εθελοντές, που είτε από πολιτική σκοπιμότητα, είτε από υποχρέωση λόγω συμβάσεων εργασίας, κράτησαν τον βωμό της πρόληψης σε αυτό το δάσος.
Χ/μούς
Σπύρος Ταμίας»