Ανυπαρξία - Λήδα Παπαγεωργίου.

Δεν είναι τρόπος πια.
Δεν είναι καημός.
Η λάμψη που φθίνει
από νήπια δάκρυα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ Ι.ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ

Ανυπαρξία -Λήδα Παπαγεωργίου
Μαύρο σεντόνι της πιο σπαρακτικής νύχτας
τύλιξέ με.
Δε θα αντισταθώ
στον πιο γλυκό θάνατο
που άφησες έξω απ' την κάμαρά μου.
Δεν έχω αποσκευές
δεν έχω ερωτήσεις.
Μόνο τα χέρια μου.
Που άγγιζαν
αλλά κανείς δεν ένιωθε.
Τα μάτια μου.
Που μαράζωσαν να βλέπουν.
Τα τρεμάμενα πόδια μου.
Που διένυσαν τόσα άχρηστα χιλιόμετρα
χωρίς σκοπό.
Και την καρδιά μου.
Που χρησιμοποιήθηκε
βασανίστηκε
στέγνωσε.
Μαύρο σεντόνι της πιο σπαρακτικής νύχτας.
Τύλιξε το λαβωμένο μου κορμί.
Σκέπασε με τον πιο οριστικό τρόπο
μια ζωή που ποτέ δεν υπήρξε.

ΠΙΝΑΚΑΣ:Elizabeth Adela Stanhope Forbes (1859-1912), Το φύλλο. 1897-1898.