Είδαμε "τα 7 χρόνια".

Μία από τις σημαντικές εφετινές παραστάσεις. Με ουσία και περιεχόμενο. Δυναμική, ορμητική, έχει να πει πράγματα που σου μένουν, που σε αγγίζουν και προβληματίζουν. Συνιστά όχι μόνο αφετηρία αλλά και εστία σημαντικού διαλόγου για τις κοινωνικές καταγραφές που αποτυπώνει πολύ πειστικά.
Εξαιρετική σκηνοθεσία, σε όλα τα επίπεδα, του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου. Ευρηματική, έξυπνη, λειτουργική και διαπεραστική. Σε βάζει και σε κρατάει στο θέμα σε όλη τη διάρκεια, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Σπουδαίες αναμφίβολα οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών ανεξαιρέτωςτου Ορφέα Αυγουστίδη, του Αλέξανδρου Λογοθέτη, της Αλεξάνδρας Αϊδίνη, του Κωνσταντίνου Ασπιώτη του Γιώργου Χριστοδούλου. Το έργο σημαντικής θεατρικής γραφής καταπιάνεται με το θέμα του ψυχικού ξεσκίσματος των ανθρώπων μεταξύ τους όταν βρίσκονται σε δεινή θέση. Ο ένας τα ρίχνει στον άλλον μέχρις εξοντώσεως. Αναδεικνύονται εγωϊσμοί, αδιέξοδα, πάθη, αλλά και ευαισθησίες και βαθύτερες εσώτερες λειτουργίες. Τέσσερις συνέταιροι σε μια μεγάλη εταιρία βρίσκονται εκτεθειμένοι για σοβαρά οικονομικά εγκλήματα και κινδυνεύουν να πάνε όλοι στη φυλακή. Εκτός κι αν ένας τα πάρει όλα πάνω του και πάει εκείνος για όλους. Αλλά τι θα επιλέξει ως αντάλλαγμα για να δεχτεί; Και ποιός θα είναι αυτός; Πώς θα αποφασσιστεί; Ένας επαγγελματίας "διαμεσολαβητής" καλείται να τους βοηθήσει. Μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσετε. Στο θέατρο "Αποθήκη".