ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ.

Γράφει ο Δημήτρης Κ. Μπάκας

Προοίμιο
Ο Κόσμος, στον οποίο σήμερα ζούμε, είναι κατά πολλούς ο καλύτερος, που υπήρξε ποτέ. Και έχουν δίκαιο μέχρι ενός σημείου όσοι πιστεύουν σε αυτό. Τουλάχιστον από μερικές πολύ ενδιαφέρουσες πλευρές ο άνθρωπος σήμερα ζει σε πιο ανθρώπινο περιβάλλον, αν και η ανθρωπινότητα βρίσκεται σε ύφεση. Οι επιστήμες και η τεχνολογία με τα αξιοθαύμαστα επιτεύγματά τους έχουν προσφέρει ανεκτίμητη ενέργεια στον άνθρωπο, με την οποία ξεπέρασε ανυπέρβλητες δυσκολίες και ουσιαστικά αισθάνεται ως εάν να είναι κυρίαρχος των φυσικών δυνάμεων. Έχει την αίσθηση ότι τα πάντα έγιναν για τον άνθρωπο!
Η παραγωγή υλικών κυρίως αγαθών, οι διευκολύνσεις στην επικοινωνία και τις μετακινήσεις, η παροχή υγιεινής προστασίας και τόσα άλλα θαυμαστά έκαναν τη ζωή μας πιο άνετη και ευχάριστη. Η τελική ευτυχία και η ολβιότητα, όμως, παραμένουν όνειρο απατηλό.
Ο ορυμαγδός των ανεξέλεγκτων πληροφοριών με σκοπό τη δήθεν καλύτερη ενημέρωσή μας μεταδίδεται ακαριαία σε ολόκληρο τον Πλανήτη μας, που ήδη έχει καταστεί ένα μεγάλο «χωριό», λόγω τεχνολογίας, χωρίς όμως να έχει αποκτήσει και ουσιαστικά συνάμα τις ευεργετικές πλευρές μιας αντίστοιχης κοινότητας. Ανθρώπινη συνοχή δεν υπάρχει. Ο καθένας μας ενδιαφέρεται βασικά  για τον εαυτό του παρά για το σύνολο. Κυριαρχεί το ατομικό συμφέρον και αγνοείται εσκεμμένα η απόλυτη συνάρτησή του με το γενικό καλό.
Κάθε κακό και κάθε έγκλημα προβάλλεται ως είδηση αστραπιαία γιατί «πουλάει» και όχι από ανθρωπιά, συμπόνοια και ενδιαφέρον για φροντίδα. Τα επιτεύγματα, κυρίως εμπορικού χαρακτήρα, προβάλλονται για εντυπωσιασμό, μίμηση και προσέλκυση πελατών- καταναλωτών, άρα κέρδους οικονομικού. Σπανιότατα ακούγεται κάποιος καλός λόγος, πλην ίσως την ώρα του θανάτου του, για κάποιον που είχε αγαθό και ανθρώπινο χαρακτήρα. Σε μια εποχή πλήρως εμπορευματοποιημένη, με θεοποιημένο το χρήμα και το υλικό κέρδος, με θύμα τον ίδιο τον άνθρωπο, αναπτύσσονται και προβάλλονται οι κάθε είδους επιτηδειότητες και επιδεξιότητες. Αγνοούνται οι πνευματικές αρετές που καθιστούν τον άνθρωπο Άνθρωπο. Οι ποιότητες εκείνες που θεμελιώνουν την ανθρωπινότητα των προσώπων-ατόμων .

Εισαγωγή
Αρετή είναι μια ποιοτική υπεροχή και όχι μια απλή ικανότητα. Είμαστε, όμως, υποχρεωμένοι πρώτιστα να διακρίνουμε το τι εννοούμε αρετή ενός πράγματος, εργαλείου, φυτού ή άλλου έμβιου όντος και τι εννοούμε ανθρώπινη αρετή. Τεράστια η διαφορά!
Αρετή ενός πράγματος είναι, ό,τι συνιστά την αξία του. Το καλό μαχαίρι υπερέχει στην κοπή. Το καλό φάρμακο υπερέχει στη θεραπεία και το καλό δηλητήριο υπερέχει στην αφαίρεση της ζωής. Οι ποιότητες αυτές είναι ανεξάρτητες από τον τρόπο που χρησιμοποιούνται, όπως και από τον στόχο που εξυπηρετούν. Για ένα ζώο αρετή είναι ένα χαρακτηριστικό που του προσδίδει μια υπεροχή. Το ελάφι π.χ. τρέχει πιο γρήγορα, άρα υπερέχει, όπως ο αετός έχει οξύτερη όραση και η αλεπού είναι πιο πονηρή. Ήτοι, όταν μιλάμε για αρετή ζώου και πράγματος εννοούμε ως αρετή μια ικανότητα και μια επιτηδειότητα. Δεν υπάρχει κάτι που έχει σχέση με την ηθική.