ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ - ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ "Τὸ παιδί".

Όσο κι αν είχα αργήσει

ο δρόμος της επιστροφής

με είχε πια λυτρώσει.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ - ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ " Τὸ παιδί "

Φυσᾶ βοριάς, φυσᾶ θρακιάς, γεννιέται μπόρα φοβερή!

μὲ παίρνουν, μάννα, σὰ φτερό, σὰν πεταλούδα τρυφερή,

καὶ δὲν μπορῶ νὰ κρατηθῶ,

μάννα μὴν κλαῖς, θὰ ξαναρθῶ.

Βογγοῦν τοῦ κόσμου τὰ στοιχειά, σηκώνουν κῦμα βροντερό!

θαρρεῖς ἀνάλυωσεν ἡ γῆ, καὶ τρέχ᾿ ἡ στράτα, σὰ νερό,

καὶ γὼ τὸ κῦμα τ᾿ ἀκλουθῶ,

μάννα μὴν κλαῖς, θὰ ξαναρθῶ.

Ὅσες γλυκάδες καὶ χαρὲς μᾶς περεχύν᾿ ὁ ἐρχομός,

τόσες πικράδες καὶ χολὲς μᾶς δίν᾿ ὁ μαῦρος χωρισμός!

Ὤχ! Ἂς ἠμπόργα νὰ σταθῶ…

μάννα μὴν κλαῖς, θὰ ξαναρθῶ.

Πλάκωσε γύρω καταχνιὰ κι ἦρθε στὰ χείλη μ᾿ ἡ ψυχή!

Δός με τὴν ἅγια σου δεξιά, δός με συντρόφισσαν εὐχή,

νὰ μὲ φυλάγη, μὴ χαθῶ,

μάννα, μὴν κλαῖς, θὰ ξαναρθῶ.

ΠΙΝΑΚΑΣ: C. David Freidrich, Περιπλανώμενος πάνω από τη θάλασσα ομίχλης.