ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΥ

Όταν σήκωσα τα μάτια 

απ’ το τασάκι 

ήταν πια πολύ αργά. 

(ίσα που πρόλαβα ν’ ακουμπήσω το φρένο). 

Ο ποδηλάτης κολυμπούσε 

στην άσφαλτο 

κι ούτε δύο απλωτές 

δεν με χώριζαν από κοντά του. 

Βρεθήκαμε να κολυμπάμε μαζί. 

Σ’ ένα δρόμο που κανείς δεν ήξερε 

- εμένα με φόβιζε λιγάκι – 

ρίχνοντας κλεφτές ματιές 

ο ένας στον άλλον 

για τη χαρά της διαδρομής. 

Ξύπνησα αλαφιασμένος. 

Έτρεξα στην αποθήκη 

πήρα το ποδήλατο του χαμένου μου παιδιού και το χάρισα.

ΠΙΝΑΚΑΣ: George Frederic Watts, Ελπίδα. 1886.