Αποθέματα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΥ

Είχα πάντα έναν τρόπο 

να σε κάνω να λυπάσαι 

Ίσως γιατί αυτό - ανεξάντλητο

πήγαζε βαθιά από μέσα μου

 

Είχα πάντα έναν τρόπο• Να φοβάσαι

Το σκοτάδι που σε τραβούσα 

να χαθούμε εντός μου 


Κι ήσουνα εσύ που είπες φτάνει•

Ως εδώ Δε μπορώ Αρκετά 

Κι έκοψες μονομιάς ανάβοντας το φως

το νήμα που σε κρατούσε μαζί μου. 


ΠΙΝΑΚΑΣ: Berthe Morisot, Η κούνια. 1872. 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο