ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΥ

 

Μικρές στιγμές απραγματοποίητες· 

Η τελευταία φορά που μου ‘σφιξες το χέρι

 

Μικρά χρόνια άγουρα· 

Το τραγούδι το πήρε ο αγέρας

Αγαπημένη μητέρα 

με ποιο αμάρτημα να σε χρεώσω

Κανείς δεν ξεφεύγει 

απ’ αυτό το χώμα

Ο καρπός της ντροπής 

ξεπλένεται

Και ο καιρός της σκουριάς 

αγναντεύει.

ΠΊΝΑΚΑΣ: Winslow Homer, Φως του ήλιου και σκιες.