ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Τόσο βαθιά η θλίψη Κατερίνα
τόσο βαθιά
χώμα κίτρινο, υγρό, μαραζωμένο
Πόση θλίψη Κατερίνα
Ψυχορραγούσαν τα φύλλα
κι άνοιγε η γης να τα βουλιάξει
Κι όταν νύχτωσε πια
σκεπάστηκες το χώμα
κι ούτε που γύρισες πλευρό να με κοιτάξεις
ΠΊΝΑΚΑΣ: Isaak Levitan, Φθινόπωρο στο δάσος στο ποταμό Istra.
