Πώς λειτουργούμε και ποιος ενδιαφέρεται;

Η ΔΡΑΣΗ για τον Προϋπολογισμό

Το κείμενο που ακολουθεί είναι – απομαγνητοφωνημένη - η προφορική τοποθέτηση του Γιάννη Τσούτσια εκ μέρους της ΔΡΑΣΗΣ, στη συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου για τον Προϋπολογισμό του Δήμου για το 2022. (Συνεδρίαση 15ης Δεκεμβρίου).

Πέντε ώρες μετά την έναρξη του δημοτικού συμβουλίου, έχουν ειπωθεί πολλά, θα σταθώ μόνο σε ορισμένες παρατηρήσεις που προκύπτουν από τη συζήτηση:

Πρώτη παρατήρηση: Δεν θα ήθελα κύριε δήμαρχε, ακούγοντας τη δευτερολογία σας για το Τεχνικό Πρόγραμμα, όπου αναφερθήκατε σε μηδενιστική κριτική, να υποβαθμίστε το γεγονός ότι διαμορφώνεται ένα κλίμα απέναντι στη διοίκησή σας, σε όλη την αντιπολίτευση. Δεν γίνονται συνεννοημένα αυτά, δεν είναι τυχαίο, δεν είναι ούτε συχνό, χρειάζεται χρόνος για να ωριμάσουν αυτά τα πράγματα, σας το λέω για να προσέξετε, αρχίζει να διαμορφώνεται μια εικόνα, σ’ εμάς, στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά νομίζω και έξω από εμάς, μια εικόνα για τη διοίκηση, όχι πολύ καλή.

Και δεν είναι επιχείρημα αυτό που είπατε, ότι έκανα το ένα, έκανα το άλλο, ένα, δύο, τρία έργα, διότι βεβαίως, όλοι οι δήμαρχοι κάτι κάνουν, είστε 7 χρόνια διοίκηση, κάποιο έργο θα κάνατε κι εσείς. Νομίζω, ότι δεν πρέπει να αφήσετε μια προβληματική που αναπτύσσεται εδώ για τη διοίκησή, να χαθεί μέσα σε μια αντιπαράθεση πολιτικάντικων επιχειρημάτων, υπάρχει δόση αλήθειας στην κριτική, δεν πάτε καλά.

Δεύτερη παρατήρηση, που αφορά την αντιπολίτευση ή μάλλον, τις παρατάξεις «εξουσίας» της αντιπολίτευσης: Χαίρομαι σήμερα που τόσο πολύ μιλήσατε για δημοκρατία! Και από τον κύριο Πισιμίση και από την κυρία Χρυσοπούλου, άκουσα να παραπονιέστε επειδή το δημοτικό συμβούλιο δεν συζητά. Χαίρομαι που μερικά πράγματα που λέμε επί χρόνια, στο τέλος κάπως ακούγονται. Γιατί ξέρετε, δεν είναι όλοι εδώ για να επικρατήσουν, να πάρουν θέσεις εξουσίας, μερικοί είναι εδώ για να παλέψουν πέντε απόψεις, να θέσουν πέντε ζητήματα και χαίρομαι που φαίνεται ότι αυτό το κάνουμε! Χαίρομαι, ας πούμε, που ανακαλύψατε την Επιτροπή Διαβούλευσης για την οποία, πόσα πράγματα έχουμε πει, πόσα χρόνια παραπονούμαστε; Το κλείνω προς το παρόν αυτό το ζήτημα, είναι πάντως ενδιαφέρον και σημαντικό.

Ας πάμε στον προϋπολογισμό. Τον διάβασα και σκεφτόμουνα, τι να κάνω τώρα; Να αρχίσω να λέω τα γνωστά, ότι είναι διαχειριστικός, είναι αντιαναπτυξιακός και άλλα ανάλογα που λέμε εδώ και χρόνια οι παρατάξεις και τα οποία δεν νομίζω ότι είναι ούτε πολύ γόνιμα, ούτε ότι έχουν ουσία και ενδιαφέρον. Ενδεικτικά, προσέτρεξα σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της ΔΡΑΣΗΣ του 2017, που αφορούσε την τότε συζήτηση για το τεχνικό πρόγραμμα, τη συζήτηση του 2017 και είδα πως και τότε πάλι μιλούσαμε για δεξαμενές ανάσχεσης, πεζογέφυρες, για αθλητικούς τάπητες, για την ανάγκη ενός κλειστού γυμναστηρίου, όλα αυτά που συζητάμε και τώρα, δεν έχει λοιπόν νόημα να ξαναμπώ σε μια τέτοια συζήτηση. Ούτε έχει νόημα να πάρω τον προϋπολογισμό και να ψάχνω να βρω κωδικό προς κωδικό, πού έχετε αστοχήσει, ποιος κρύβει τί, τι μου φαίνεται περίεργο. Γιατί τελικά αυτό που έχει σημασία, αυτό που για εμάς έχει σημασία, αυτό που περισσότερο μας προβληματίζει και μας ανησυχεί, (και αυτό είναι ένα στοιχείο ταυτοτικό, είναι ο τρόπος που εμείς ως δημοτική κίνηση βλέπουμε τα πράγματα), είναι ότι βυθιζόμαστε! Και μας εντυπωσιάζει ότι αυτό δεν το καταλαβαίνετε, μας εντυπωσιάζει που αυτό δεν τίθεται στο επίκεντρο της συζήτησης.

Σήμερα, στην πιο σημαντική συνεδρίαση της χρονιάς, με τον προϋπολογισμό και το τεχνικό πρόγραμμα, το δημοτικό συμβούλιο το παρακολουθούν μέσω της ιστοσελίδας του δήμου μόλις έξι άτομα, από την αρχή τόσα ήταν, και δεν ξέρω αν και αυτά είναι οι δημοτικοί σύμβουλοι, αν δηλαδή, πραγματικά υπάρχει έστω κάποιος που μας παρακολουθεί. Mιλήσαμε πριν για την Επιτροπή Διαβούλευσης. Το ίδιο κι εκεί. Πόσα χρόνια σας λέμε δώστε της περιεχόμενο, δώστε της αρμοδιότητες, δημιουργείστε μια ιστοσελίδα, τα ξέρετε, να μην τα επαναλαμβάνω, πέρσι έγινε Επιτροπή Διαβούλευσης με 12 άτομα (από τα 31 που την απαρτίζουν), φέτος ξεκίνησε με 5 μέλη και ολοκληρώθηκε με τρία, του χρόνου δεν θα είναι κανείς, αυτά είναι συμπτώματα που πρέπει να τα πάρετε υπ’ όψη σας. Και όταν λέω να τα πάρετε υπ’ όψη σας, εννοώ όλοι μας! Πρέπει να βρούμε έναν άλλο τρόπο λειτουργίας! Γιατί αν δεν βρούμε... Βεβαίως εσείς που διοικείτε δεν έχετε ιδιαίτερο πρόβλημα, ενδεχομένως και να μην σας απασχολεί τόσο, σας βολεύει κιόλας που εμείς δεν έχουμε κανένα ρόλο, στο τέλος όμως δεν θα έχει κανένας ρόλο!

Μου έκανε εντύπωση για παράδειγμα, διαβάζοντας την προχθεσινή ανοιχτή επιστολή του κ. Παπαστεργίου, προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) προς τον πρωθυπουργό, (αν σας τη διαβάσω θα νομίζετε ότι προέρχεται από άλλο πολιτικό χώρο), που διαμαρτύρονταν για το άνοιγμα στα οικονομικά των δήμων, για το ότι δεν γίνεται καμία συζήτηση για την απόδοση των παρακρατηθέντων, για την αύξηση του ενεργειακού κόστους στη λειτουργία των δήμων και για την επιβολή τέλους ταφής, ακόμη, για το ότι ενώ υποτίθεται ότι έχουμε ανάπτυξη, στον Κρατικό Προϋπολογισμό προβλέπεται μείωση των επιχορηγήσεων προς τους ΟΤΑ, συνεχίζεται δηλαδή το κόψιμο πόρων από τους δήμους. Και στο τέλος, λέει ο άνθρωπος, ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ δηλαδή, κοιτάξτε, ακόμη και για τα έργα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που υλοποιούνται από τις Περιφέρειες, «ακόμη και για έργα τελείως τοπικής εμβέλειας, όπως μια πλατεία, οι δήμοι δεν έχουμε ενημέρωση»! Αυτό είναι «καμπανάκι»! Παραπονιέται ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ για το ότι οι δήμοι δεν έχουν λόγο ούτε για την πλατεία τους! Μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Αυτό που ξεκινάει από το ότι η Επιτροπή Διαβούλευσης δεν έχει λόγο για τίποτα, από το ότι δεν θα έχει λόγο το δημοτικό συμβούλιο, μετά ο ίδιος ο δήμος και στο τέλος δεν θα έχει λόγο ούτε ο ίδιος ο περιφερειάρχης. Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα.

Για παράδειγμα, συζητάμε σήμερα προϋπολογισμό και τεχνικό πρόγραμμα, σας το λέω αυτό, ρητορικά ίσως, (ευτυχώς που υπάρχει η κυρία Χρυσοπούλου, το ξέρουμε όλοι ότι θα μελετήσει και θα τα διαβάσει τα πράγματα), όμως σκέφτομαι, χρειαζόταν όλο αυτό; Χρειαζόταν να φτάσουμε σήμερα εδώ, να συζητήσουμε για τον προϋπολογισμό, να ψάχνουμε απαντήσεις για το ποια είναι η οικονομική κατάσταση του δήμου ή ποια έργα είναι άμεσης προτεραιότητας, τι θα έπρεπε να κάνουμε; Θα περιμένω να διαβάσω το τεχνικό σας πρόγραμμα για να καταλάβω τι πρέπει να προγραμματίσουμε; Δηλαδή, είμαστε δέκα άνθρωποι που έχουμε απομείνει να ασχολούμαστε με τα δημοτικά, ούτε οι μισοί δημοτικοί σύμβουλοι δεν ασχολούνται...

Ας πούμε, το Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης του Δήμου, δεν ξέρω αν το έχει διαβάσει κανείς, εγώ πάντως δεν το έχω διαβάσει, δεν κάθομαι να το διαβάσω, το βρίσκω χαζό. Να μη σας πω μάλιστα ότι και για τον προϋπολογισμό το βρίσκω χαζό να αφιερωθώ, διότι ξέρω ότι αυτό το ποσό μπήκε για να ισοσκελίσει κάποιο άλλο, ξέρω ότι δεν ισχύει τίποτε από αυτά, το έχω δει μία, τρείς, δέκα φορές, 15 έργα συζητήσαμε σήμερα από τα οποία τα 14 ήταν και πέρσι και τα 12 και πρόπερσι, ξέρω ότι θα αρχίσουν οι αναμορφώσεις, γιατί να τα διαβάσω, για να κοροϊδευόμαστε, για να κάνω κόντρα, γιατί έβαλες αυτό το ποσό και όχι το άλλο; Δεν έχει νόημα. Αναρωτιέμαι, οι δέκα που ασχολούμαστε, πρέπει να φτάσουμε στο τέλος του χρόνου να ψάχνουμε απαντήσεις για μερικά πράγματα για τα οποία θα έπρεπε να έχουν προϋπάρξει ορισμένες συνεννοήσεις;

Ζητείται «μια άλλη» λειτουργία του δήμου, η οποία να περιλαμβάνει ένα άνοιγμα στον κόσμο. Δεν είναι εύκολο. Δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος αλλά φταίμε κι εμείς που δεν ενδιαφέρεται, διότι δεν του αφήνεις περιθώριο, δεν του δίνεις χώρο, δεν του δίνεις ρόλο, δεν του δίνεις τίποτα. Δεύτερον, μια βελτίωση της λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου, αν θέλουμε να αποκαταστήσουμε τη βαρύτητά του και να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα με τις επιτροπές, τις κυβερνησιμότητες και όλα αυτά. Αλλά, ας πούμε, ερώτηση: Συζητάμε σήμερα Τεχνικό Πρόγραμμα και δεν υπάρχει εδώ εκπρόσωπος της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου! Δεν είναι εδώ, ούτε ο διευθυντής, ούτε κάποιος άλλος! Ποιος λοιπόν, υποβαθμίζει τη συζήτηση; Είναι δυνατόν να συζητάς τεχνικό πρόγραμμα χωρίς την Τεχνική Υπηρεσία; Κανονικά θα ήταν αδιανόητο, αλλά πλέον ούτε αυτό μας κάνει εντύπωση, ίσα-ίσα, να τελειώνουμε.

Ψάχνουμε σε διαφορετική κατεύθυνση τη βελτίωση των πραγμάτων. Καταλαβαίνω σήμερα, ότι κάποια βάση υπάρχει για να συνεννοηθούμε, όχι ίσως σ’ αυτά που λέμε, αλλά μια υπόρρητη βάση, στο πού φτάνουμε έτσι σιγά-σιγά, νομίζω αυτό έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητό, πρέπει να γίνει πιο σαφές, πρέπει να βρούμε τρόπους να γυρίσει αυτή η κατάσταση. Και βεβαίως, όπως σωστά ειπώθηκε, δεν μπορεί να μαθαίνουμε από το Facebook για τις συναντήσεις και τις συνεννοήσεις του δημάρχου με τον πρώην ΟΣΚ για το κτηριακό πρόβλημα των σχολείων μας, πράγμα που βέβαια δεν έχει και τόση σχέση με το 3ο Λύκειο αλλά αυτό το αφήνω.

Και επανέρχομαι για να κλείσω: Περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη κοινότητα, περισσότερη «εκπαίδευση» του κόσμου σ’ αυτά τα πράγματα, προσανατολισμός στα ουσιώδη και όχι στις κόντρες και τα δευτερεύοντα. Και να ξεχωρίσουμε απ’ αυτό το δημόσιο. Δεν είναι ο δήμος «δημόσιο». Είναι ένα στοίχημα να δείξουμε στον πολίτη ότι δεν είμαστε δημόσιο, να λειτουργήσουμε έξω από το γραφειοκρατικό και τεχνοκρατικό μοντέλο που τόσο πολύ αρέσει σε ορισμένους εδώ πέρα και να προσπαθήσουμε να γίνουμε Δήμος! Διαφορετικά, δεν θα υπάρχουμε!

Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη