Ένας Κόσμος Χωριστά.

Την Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022, στο Β’ Γυμνάσιο Βριλησσίων, από το Cine Δράση.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022 στο Β’ Γυμνάσιο Βριλησσίων (Ταϋγέτου και Ξάνθης) από το Cine Δράση

Ένας Κόσμος Χωριστά/A World Apart

 

 Αγγλία, Κοινωνική, Δραματική, 1988. Διάρκεια: 112΄. Σκηνοθεσία: Chris Menges. Πρωταγωνιστούν: Barbara Hershey, Jodhi May, Jeroen Krabbe, Carolyn Clayton-Cragg, Linda Mvusi  

Τo Cine Δράση συνεχίζει τις ζωντανές προβολές του με ταινίες που άφησαν εποχή και προβάλλονται σπάνια. Έτσι την Πέμπτη 21 Ιουλίου προβάλλει το  «Ένας Κόσμος Χωριστά», συναρπαστικό ντεμπούτο του Άγγλου σκηνοθέτη Chris Menges. Μια ταινία πολιτική  και  ταυτόχρονα προσωπική η οποία  αφορά τους συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους επηρεάζονται οι ατομικές ζωές από ένα πολιτικό, νομικό και κοινωνικό σύστημα όπου  τα δικαιώματα  του πολίτη εξαρτώνται από το χρώμα της φυλής του. Γράφτηκε από μια γυναίκα που μεγάλωσε στη Νότια Αφρική τη δεκαετία του 1960 και είναι σε μεγάλο βαθμό η ιστορία μιας κόρης που οι γενναίοι και αφοσιωμένοι γονείς της συμμετείχαν στο κίνημα κατά του απαρτχάιντ, δουλεύοντας παράνομα να διορθώσουν μια αφόρητη πολιτική κατάσταση. Μιας κόρης που αυτή ακριβώς η αφοσίωση κατέστρεψε τη συναισθηματική της ζωή, οδηγώντας την στο συμπέρασμα   ότι η οικογένεια της δεν της παρείχε την προσοχή και την φροντίδα που δικαιούνταν και είχε ανάγκη. 

Το κορίτσι είναι η 13χρονη Μόλι. Η ταινία ξεκινά με επεισόδια από την παιδική της ηλικία, μια συνηθισμένη παιδική ηλικία  σε μια εύπορη λευκή κοινότητα του Γιοχάνεσμπουργκ. Η Μόλι πάει σχολείο, κάνει μαθήματα μπαλέτου, μετακινείται με ένα μεγάλο αμερικάνικο κάμπριο αυτοκίνητο, συμμετέχει στα συνηθισμένα πάρτι γενεθλίων, κάνει βουτιές  στην πισίνα του γείτονα. Είναι τόσο ήρεμη  και ειδυλλιακή η ζωή της  που ο θεατής, προς στιγμήν, θεωρεί ότι  η Νότια Αφρική είναι ένα πολύ ευχάριστο μέρος για να ζει κάποιος,  αγνοώντας ότι  κάτω από αυτήν την επιφάνεια βρίσκεται ένα αυταρχικό αστυνομικό κράτος. Παράλληλα όμως υπάρχουν ασυνήθιστα πράγματα στη ζωή της Μόλι και το πιο σπουδαίο από αυτά είναι ότι κάποιοι φίλοι των γονιών της είναι έγχρωμοι.  Στη λευκή Νότια Αφρική της εποχής,  αυτό δεν είναι απλώς κάτι  πολύ ασυνήθιστο, είναι κάτι απαγορευμένο.

Γονείς της Μόλι είναι οι Ροθ, η Νταϊάνα και ο Γκας για τη δραστηριότητα των οποίων εκείνη δεν γνωρίζει τίποτα. Μέχρι που ένα βράδυ ο Γκας θα την αποχαιρετήσει και μετά θα εγκαταλείψει τη χώρα, για να προλάβει τη σύλληψη με την κατηγορία της κομμουνιστικής ανατροπής. Ταυτόχρονα ψηφίζεται ο νόμος των 90 ημερών με βάση τον οποίο η κυβέρνηση μπορούσε να φυλακίζει για αυτό το διάστημα οποιονδήποτε θεωρούσε ύποπτο για ανατρεπτικές δραστηριότητες. Η Νταϊάνα που εργάζεται σε αντικυβερνητική εφημερίδα  είναι μια από τις πρώτες που συλλαμβάνονται. Η δική της μητέρα της έρχεται να φροντίσει την οικογένεια, αλλά και πάλι η Μόλι καλείται να πληρώσει το τίμημα για την δράση  των ακτιβιστών γονιών της, που πλέον θεωρούνται, από γνωστούς και πρώην φίλους εγκληματίες. Η ίδια εξοστρακίζεται από τις παρέες της, δεν είναι ευπρόσδεκτη πουθενά, βρίσκεται ξαφνικά χωρίς πραγματική ζωή σε μια περίοδο καθοριστική για την διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Θα μπορέσει άραγε κάποτε να συμβιβαστεί και να αποδεχτεί τις επιλογές των γονιών της;

Ο Chris Menges, βραβευμένος με Όσκαρ ως διευθυντής φωτογραφίας των φιλμ «The Killing Fields» και «The Mission» αποδίδει επιδέξια την αυταρχική επιρροή του καθεστώτος της Νότιας Αφρικής και τη γενναιότητα όσων του αντιστέκονται. Και με έναν συγκινητικό τρόπο, μας δείχνει πώς οι ακτιβιστές μπορούν να υποτιμήσουν αυτούς που αγαπούν λόγω των ηθικών δεσμεύσεών τους. Κάνει μια όμορφη ταινία,  εκφράζει σωστά συναισθήματα, αλλά δεν φτάνει αρκετά μακριά. Μιλάει για τον Αρμαγεδδώνα, αλλά μειώνει τη σημασία του στο όνομα  ενός γλυκού, μπερδεμένου μικρού κοριτσιού που νιώθει ότι έχει εγκαταλειφθεί από τη μητέρα του. Σκηνοθετεί υπέροχα τις σκηνές των  διαδηλώσεων και γενικά κάθε μικρή και μεγάλη σκηνή, αποδεικνύοντας ότι ο «Ένας Κόσμος Χωριστά» είναι η απομονωμένη λευκή μειονότητα της Νότιας Αφρικής, η οποία με νόμους θεωρούσε ότι διαθέτει θεόσταλτη υπεροχή, υπεροχή που της έδινε το δικαίωμα όχι μόνον να αγνοεί την έγχρωμη πλειοψηφία, αλλά κατά κάποιο τρόπο να μην την βλέπει καν.  Αποσπά εκπληκτικές ερμηνείες από όλους τους συντελεστές. Η Barbara Hershey είναι υπέροχη στον κάπως ψυχρό ρόλο της   της σκληρής, έξυπνης και  ένθερμης φιλελεύθερης   που παλεύει για το κοινό καλό, αλλά δεν αντιλαμβάνεται τον αντίκτυπο που έχουν οι δραστηριότητες της στα δικά της παιδιά. Η Jodhi May,  ως νεαρή Μόλι, είναι εντυπωσιακή και από πολλές απόψεις αυτή είναι η δική της ταινία. Το σενάριο (της Shawn Slovo, βασισμένο στις προσωπικές της αναμνήσεις) δίνει στην ηθοποιό την ευκαιρία να εκφράσει με την ερμηνεία της τον πόνο από αυτό που θεωρεί ως απόρριψη από την οικογένεια της. 

Η ταινία ήταν από τις πιο δημοφιλείς στο Φεστιβάλ Καννών τη χρονιά που πρωτοπαίχτηκε. Κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής (το δεύτερο σημαντικότερο Βραβείο του Φεστιβάλ), ενώ οι  τρεις πρωταγωνίστριες Barbara  Hershey, Jodhi May και Linda Mvusi, η οποία υποδύεται την έγχρωμη υπηρέτρια της οικογένειας, μοιράστηκαν το Βραβείο της Καλύτερης Γυναίκας Ηθοποιού.  

Εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=ENNqxPtGioA το trailer