Ας σκεφτούμε μία καλύτερη μέρα.

Της Αναστασίας-Αικατερίνης Αλεξοπούλου*.

Για μια φορά, να μην πέσουμε στην παγίδα των καιρών! Να μην πάμε “παρέα” με τα δελτία ειδήσεων, που μόνο θλίψη φέρνουν: Κρίση, πανδημίες, εγκλήματα... Να δούμε και την άλλη πλευρά της ζωής, την αισιόδοξη. Το ποτήρι, να το κοιτάξουμε, όχι μισοάδειο, αλλά μισογεμάτο. Επιτέλους, ας σχεδιάσουμε ένα μέλλον καλύτερο, για μας και τα παιδιά μας, όλοι μας, πολιτικός κόσμος και κοινωνία των πολιτών! Ας αρχίσουμε και ας κλείσουμε τη σημερινή μας μέρα καλύτερα, πιο αισιόδοξα. 

Είθισται το καλοκαίρι να είναι περίοδος περισυλλογής και αναστοχασμών. Ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να δει μπροστά με άλλα μάτια. Αξίζει να το εκμεταλλευτούμε και να δούμε ποιοι είμαστε και πού πηγαίνουμε. Αν στα αλήθεια μπορούμε να ονειρευτούμε, κι ακόμη περισσότερο να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο. 

Υπήρξαν γενιές, πιο παλιά, που έζησαν απόλυτες καταστροφές: Από πολέμους και προσφυγιές, μέχρι φτώχεια και πείνα. Κι όμως, από τις γενιές εκείνες ξεπήδησε ένας κόσμος πιο προηγμένος, πιο πολιτισμένος και σαφώς καλύτερος από τον προηγούμενο! Πώς το κατόρθωσαν αυτό οι παππούδες μας; Πώς κατάφεραν όχι απλώς να βγουν από το αδιέξοδο και τον πόνο, αλλά να χτίσουν και μια εντελώς νέα πραγματικότητα; Δεν αξίζει άραγε να τους μιμηθούμε, να αποτελέσουν αυτοί οι άνθρωποι για μας το απόλυτο θετικό παράδειγμα; 

Σίγουρα αξίζει τον κόπο. Αρκεί να ξεπεράσουμε, μια και για πάντα, τη μιζέρια και την κακοδαιμονία που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο άνθρωπο. Κάτι που είναι πολύ άδικο για όλους μας. “Σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους...”, είχε προειδοποιήσει από τα βάθη των χρόνων ο μεγάλος Μακρυγιάννης, αλλά δεν τον ακούσαμε! Και θεωρούμε πολύ πιο εύκολη τη γκρίνια, τις διαπιστώσεις του κακού γύρω μας, την εύκολη αλλά αδιέξοδη κριτική... Αυτά όλα πρέπει να ξεπεραστούν, οριστικά. 

Να αρχίσουμε από σήμερα, από τώρα. Θετική σκέψη και προτάσεις, παντού! Άλλες χώρες και άλλοι λαοί το μπόρεσαν! Ήταν πολύ πίσω από την Ελλάδα και πλέον ανήκουν στον στενό πυρήνα των ευρωπαϊκών κρατών. Φτάνει να αποβάλλουμε όλα αυτά τα κακώς κείμενα που βλέπουμε και ακούμε εθελούσια γύρω μας. Η κρίση, που είναι πάνω απ' όλα κοινωνική, δεν καταπολεμιέται με αφορισμούς. Επιτέλους τέλος σε κάθε είδηση, σε κάθε τίτλο που εκπέμπει κακομοιριά και αρνητικές σκέψεις! Και να μην ξεχνάμε ποτέ: Η φτώχεια μας δεν είναι τόσο υλική, αυτό ξεπερνιέται. Η πιο επικίνδυνη φτώχεια για τον άνθρωπο είναι η πνευματική. Αυτό να μην επιτρέψουμε να συμβεί στην πατρίδα μας και τον λαό της! 

* Η κυρία Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου είναι Βουλευτής Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών, με την Ελληνική Λύση.