Κάποιες γυναίκες.
Κάποιες γυναίκες/Certain Women
ΗΠΑ, Δραματική, 2016. Διάρκεια: 107’. Σκηνοθεσία- Σενάριο: Kelly Reichardt. Πρωταγωνιστούν: Laura Dern, Kristen Stewart, Michelle Williams, Lily Gladstone, James Le Gros, Jared Harris, Rene Auberjonois , John Getz,
Το «Certain Women» της Kelly Reichardt βασίζεται σε διηγήματα της Αμερικανίδας Maile Meloy που περιλαμβάνονται στις συλλογές «Half in Love» (2002) και «Both Ways Is the Only Way I Want It» (2009). Είναι ένα χαμηλότονο κινηματογραφικό τρίπτυχο με ηχηρό συναισθηματικό αντίκτυπο, το οποίο αποτυπώνει υπέροχα τις ζωές τεσσάρων γυναικών που τις ενώνουν οι επιθυμίες, η απομόνωση, η μοναξιά και η συναισθηματική εξάντληση. Σπουδή γυναικείων χαρακτήρων, μινιμαλιστική, απλή με καθαρές ιδέες, πλούσια σε αισθήματα που συνοδεύονται από εικόνες υψηλής αισθητικής.
Το φιλμ ανοίγει με ένα τρένο να κινείται αργά προς την κάμερα. Η αδυσώπητη κίνησή του αναγγέλλει μια ταινία που στηρίζεται σε μια αίσθηση της αναπόφευκτης καθημερινότητας και μας μεταφέρει στην καρδιά της νότιας Μοντάνα: ένα μέρος με πεύκα και πετρώματα που διασχίζεται από αφώτιστους δρόμους ασφαλτοστρωμένους, χωρίς σήμανση, με μικρά εστιατόρια και μίνι εμπορικά κέντρα. Περιβάλλον απομονωμένο, αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο, όπου τα όρια της μοναχικότητας διευρύνονται και ταυτίζονται πλήρως με τις επίπεδες αραιοκατοικημένες ερήμους, την άγρια φύση και τον ατελείωτο ουρανό. Οι ηρωίδες ζουν στη μικρή πόλη Λίβινγκστον και οι μικρές τους ιστορίες είναι από αυτές που ο θεατής κουβαλά μαζί του αρκετό καιρό μετά την θέασή τους. Οι ζωές τους δεν συνδέονται με προφανή τρόπο, δεν είναι φίλες, συγγενείς, συνάδελφοι, διαφέρουν ως προς την ηλικία, το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό τους υπόβαθρο. Η Λώρα μια σίγουρη και ανεξάρτητη δικηγόρος, προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν αντρικό κόσμο και επιδιώκει να λύσει την χαμένη υπόθεση ενός πελάτη πιεστικού και απελπισμένου, που διεκδικεί αποζημίωση για ένα εργατικό ατύχημα. Ταυτόχρονα δίνει τέλος στη σχέση της με έναν άντρα που στη συνέχεια αποδεικνύεται ότι είναι ο σύζυγος της Τζίνα. Η δεύτερη ιστορία ακολουθεί τη σκληρά εργαζόμενη Τζίνα που η ζωή της είναι μοναχική και ας την μοιράζεται με έναν τεμπέλη σύζυγο και μια έφηβη κόρη. Η Τζίνα θέλει να χτίσει ένα νέο σπίτι και όλη η οικογένεια επισκέπτονται έναν ηλικιωμένο άντρα για να αγοράσουν τους αμμόλιθους που αυτός έχει στην κατοχή του και οι οποίοι είχαν χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή του πρώτου σχολείου της περιοχής. Ωστόσο, η προσέγγιση της Τζίνα στερείται ειλικρίνειας. Η τρίτη είναι η ιστορία της Τζέιμι μιας νεαρής κοπέλας που δουλεύει ιππέας σε ένα ράντσο. Η Τζέιμι κατά τύχη γνωρίζει τη νεαρή δικηγόρο Ελίζαμπεθ, η οποία επισκέπτεται τη γειτονική πόλη δύο φορές την εβδομάδα για να κάνει μαθήματα εκπαιδευτικού δικαίου στους δασκάλους της περιοχής. Ένα κάποιο είδος φιλίας αρχίζει να αναπτύσσεται ανάμεσα τους.
Το κοινό σε όλες τις ιστορίες είναι ένα συνεχές πλησίασμα και η ταυτόχρονη απομάκρυνση από το αντικείμενο της επιθυμίας, που μπορεί να είναι είτε ένας στόχος (για τη δικηγόρο), ένας σωρός πέτρες κατάλληλες για το κτίσιμο ενός εξοχικού σπιτιού, ή ένα πρόσωπο. Αλλά οι γυναίκες αυτές γνωρίζουν τη σημασία της αυτοσυγκράτησης, της σιωπής. Αλλά οι σιωπές τους δεν είναι τυχαίες. Η απουσία λέξεων τονίζει τη μοναξιά, το βασικό συναίσθημα που βιώνουν και οι τρεις τους. Οι ιστορίες τους συνδέονται χαλαρά και είναι οι παραλληλισμοί μεταξύ τους, και όχι οι διασταυρώσεις που υπογραμμίζουν την απομόνωση τους, την εξάντληση που έχει γίνει δεύτερη φύση τους, τη στωικότητα τους. Όπως λέει η Λώρα: «πόσο υπέροχο και ξεκούραστο θα ήταν, να είσαι άντρας: ένα άτομο που οι άνθρωποι θα άκουγαν και θα έλεγαν οκ».
Το «Κάποιες Γυναίκες» κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Λονδίνου. Είναι η πέμπτη ταινία Kelly Reichardt που το ιδιόμορφο κινηματογραφικό έργο της κρατά το θεατή σε εγρήγορση, ακόμη και όταν ο ρυθμός είναι χαλαρός και οι ιστορίες δείχνουν χλιαρές με την πρώτη ματιά. Με ανεξάρτητες, ιδιαίτερες παραγωγές όπως τα «Old Joy», «Wendy and Lucy», «Meek’s Cutoff» και «Night Moves», η Reichardt, έχει καθιερωθεί ως μια από τις πιο αξιόλογες σύγχρονες κινηματογραφίστριες. Δυνατό, συγκεντρωμένο, νευρικό, το «Certain Women» είναι δουλειά μιας σκηνοθέτη που ελέγχει πλήρως το υλικό της και την χαρακτηρίζουν η λιτότητα και η αφαίρεση. Το φυσικό τοπίο γίνεται καθοριστικό στοιχείο του φιλμ, οι ιστορίες που αφηγείται έχουν κάτι από την τραχύτητα των διπλανών άγονων βουνών. Οι τέσσερις πρωταγωνίστριες της δίνουν υπέροχες ερμηνείες. Η Laura Dern σε μια εντελώς ανεπιτήδευτη ερμηνεία, η Michelle Williams εξαιρετική, η Kristen Stewart μεταφέρει μια περιορισμένη απογοήτευση και η Lily Gladstone (ερμηνευτική αποκάλυψη της ταινίας) με το πλατύ, άγρυπνο πρόσωπο της σε μία γαλήνια, αισθαντική ερμηνεία στο ρόλο της Ινδιάνας ραντσέρισσας. Η κινηματογράφηση από τον μόνιμο συνεργάτη της σκηνοθέτη Christopher Blauvelt κόβει την ανάσα.
Το trailer εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=1_Lznehy2-s&feature=emb_imp_woyt
.jpg)