Δεν είμαι η Μαντάμ Μποβαρί.
Πέμπτη 20 Ιουλίου 2023, 9:00μμ, στο Β΄ Γυμνάσιο Βριλησσίων (Ταϋγέτου & Ξάνθης) από το Cine Δράση
Δεν είμαι η Μαντάμ Μποβαρί/ I’m not Madame Bovary
Κίνα, Κοινωνικοπολιτική Σάτιρα, 2016. Διάρκεια: 129’. Σκηνοθεσία: Xiaogang Feng. Σενάριο: Zhenyun Liu. Πρωταγωνιστούν: Chengpeng Dong, Wang Gongdao, Bingbing Fan , Wei Fan, Xiaogang Feng, Tao Guo, Zonghan Li, Hua Liu.
Το Cine Δράση συνεχίζει τις ζωντανές προβολές την Πέμπτη 20 Ιουλίου με την ταινία «Δεν είμαι η Μαντάμ Μποβαρί» του Xiaogang Feng. Μια πανέμορφη εικαστικά μαύρη κωμωδία, που εντυπωσιάζει με την καλλιτεχνική της αρτιότητα. Παρά τον παραπλανητικό της τίτλο, δεν είναι αισθηματικό δράμα με τραγικές προεκτάσεις, αλλά καυστική σάτιρα των κρατικών αρχών και του απρόσωπου, τερατώδους και αμιγώς ανδροκρατούμενου γραφειοκρατικού κινεζικού συστήματος. Σάτιρα που εστιάζει στις συμπεριφορές, τα ήθη και το λόγο της κρατικής εξουσίας, την αποδομεί και την απομυθοποιεί. Χάρη στην θεματική τολμηρότητα, τον έξυπνο τόνο αποδόμησης, την ασυνήθιστη φόρμα αποτύπωσης της ιστορίας και την ερμηνεία της Fan Bingbing, ξεχωρίζει από αντίστοιχες παραγωγές, προβληματίζει και ψυχαγωγεί το θεατή.
Ο μύθος συναντά τη σύγχρονη πραγματικότητα καθώς η ταινία στην αρχή διηγείται την ιστορία της Παν Τζιλιάν (Pan Jinlian είναι ο πρωτότυπος τίτλος της), της πιο διάσημης Κινέζας μοιχαλίδας, αντίστοιχης της Ευρωπαίας Μαντάμ Μποβαρί της αρχετυπικής άπιστης ηρωίδας του Γκιστάβ Φλομπέρ. Η ομορφιά, η απιστία και η παραδειγματική τιμωρία από τον αδερφό του δολοφονημένου από την ίδια και τον εραστή της, συζύγου της πήρε μέσα στους αιώνες μυθικές διαστάσεις και κατέληξε συνώνυμο της άσωτης και ακόλαστης γυναίκας. Το όνομα της εξακολουθεί και σήμερα να δίνεται σε γυναίκες που υποπίπτουν στο «αμάρτημα» της απιστίας. Βασισμένο στο βιβλίο «Δεν σκότωσα τον άντρα μου» του Zhenyun Liu, ο οποίος έγραψε και το σενάριο, το φιλμ μας μεταφέρει στην Κίνα του σήμερα και αφορά τον αγώνα μιας γυναίκας ενάντια στο σύστημα εξουσίας.
Η Λι Ξουελιάν και ο σύζυγος της προσπαθώντας να αποκτήσουν στέγη διεκδικούν το διαμέρισμα που παρέχει το κράτος στους νέους που παραμένουν ανύπαντροι. Για να το πετύχουν καταφεύγουν στο τέχνασμα του ψεύτικου διαζυγίου. Αλλά στο ενδιάμεσο στάδιο αυτού του εικονικού διαζυγίου ο σύζυγος μετακομίζει στο διαμέρισμα με την ερωμένη του την οποία και παντρεύεται. Ταυτόχρονα κατηγορεί την Λι για ελευθεριότητα και πορνεία, την αποκαλεί δε Παν Τζιλιάν. Εξαπατημένη και ντροπιασμένη εκείνη ζητά, ανεπιτυχώς, από τον αδερφό της και έναν κρεοπώλη που είναι ερωτευμένος μαζί της να σκοτώσουν τον πρώην σύζυγό. Στη συνέχεια ζητάει από έναν δικαστή, μακρινό συγγενή της, να ακυρώσει το λευκό διαζύγιό της για να μπορέσει να ξαναπαντρευτεί και να πάρει ένα κανονικό. Το αίτημα της φαντάζει παράλογο και το δικαστήριο αποφασίζει πως αυτό που ήδη έχει είναι πραγματικό, αφού η διαδικασία έκδοσής του ήταν νόμιμη. Παρά τις πρώτες αποτυχίες, ακόμα πιο αποφασισμένη θα κυνηγήσει μόνη της την υπόθεση. Θα επιδοθεί σε έναν καφκικό, ατέρμονο αγώνα κάθε μορφής και θα φτάσει από το μικρό χωριό της στα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια, στο Πεκίνο για να αποδείξει τη δολοπλοκία του συζύγου της και να αποκαταστήσει τη χαμένη της τιμή. Μόνη εναντίον όλων, θα διεκδικεί κάτι που η ίδια θεωρεί αυτονόητο, αλλά όλοι οι υπόλοιποι υπερβολικό και επικίνδυνο για την τάξη και τους θεσμούς. Ατάλαντοι δικηγόροι και άτολμοι αξιωματούχοι φοβούμενοι την επιμονή της, τις απρόσμενες πράξεις της και την αποφασιστικότητα της, που έγιναν αιτία για την απόλυση πολλών συναδέλφων τους, θα προσπαθήσουν να την εμποδίσουν με την αδιαφορία ή την εχθρότητα τους με σουρεαλιστικά, συχνά, αποτελέσματα. Δέκα χρόνια αργότερα η Λι, ιδιοκτήτρια μιας μικρής ταβέρνας, επιμένει. Οι ενέργειες της συνεχίζουν να προκαλούν αναστάτωση, αλλά κατά τα φαινόμενα πιθανότητες να βρει λύση στο πρόβλημα της δεν υπάρχουν.
Ο Feng Xiaogang ένας από τους καλύτερους και εμπορικότερους Κινέζους σκηνοθέτες, έχει στο ενεργητικό του ταινίες του συγκροτούν την αποτελεσματική κινέζικη άμυνα απέναντι στη χολιγουντιανή εισβολή. Εδώ κάνει μια εξαιρετικά ψυχαγωγική ταινία, καθώς προσεγγίζει με σατιρικό ύφος τις ανισορροπίες του κινέζικου πολιτειακού και δικαστικού συστήματος μέσα από έναν χαρακτήρα του οποίου το αίτημα και η επιμονή ανάγονται στην σφαίρα του κωμικού. Πανέμορφη οπτικά και εικαστικά, η ταινία του εντυπωσιάζει και ξενίζει ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική της αρτιότητα και τη λυρική, εξαιρετικής ομορφιάς φωτογραφία του Luo Pan. Αυτό όμως που εκπλήσσει περισσότερο είναι το πρωτότυπο κάδρο της, το οποίο στη μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας είναι κυκλικό, δημιουργώντας στο θεατή την μαγική ψευδαίσθηση ότι παρακολουθεί τα πάντα από τηλεσκόπιο. Αυτή η τεχνική εμπνέεται από την παραδοσιακή κινεζική ζωγραφική και παραπέμπει στο περιορισμένης εμβέλειας και δυνατότητας αγώνα της ηρωίδας. Το κάδρο μετατρέπεται σε τετράγωνο, όταν η δράση μεταφέρεται από το χωριό στο Πεκίνο, υποδηλώνοντας τη σκληρότητα της αντικειμενικής πραγματικότητας.
Πρωταγωνίστρια είναι η Fan Bingbing (X-Men: Days of Future Past) μια από τις σπουδαιότερες σταρ της Κίνας. Την παρακολουθούμε σε μία εξαιρετική ερμηνεία. Ρεαλιστική, χωρίς ίχνος γοητείας με την εικόνα της τσαλακωμένη, αποδίδει άνετα μία σειρά συναισθήματα που περιλαμβάνουν θυμό, απελπισία, αποφασιστικότητα, ντροπή. Παρά το μικρό της σώμα κουβαλάει όλο το βάρος της ταινίας, αποδεικνύοντας ότι είναι μια ηθοποιός μεγάλων αξιώσεων. Η ηρωίδα της, ρεαλιστική παρά την ακρότητα του χαρακτήρα της δεν είναι κάποια από τις δύο προγόνους της, ούτε η Κινέζα ούτε η Γαλλίδα. Είναι μια μακρινή απόγονος τους. Η γυναίκα εκείνη που υψώνει τη φωνή της και ζητάει το δίκιο της σε έναν ανδροκρατούμενο εχθρικό κόσμο. Το υπόλοιπο καστ αποτελείται αποκλειστικά από άντρες ηθοποιούς που αποδίδουν μια σειρά γραφειοκρατών που υποφέρουν από την επιμονή της Λι. Ξεχωρίζουν ο Da-Peng ως ο αξιωματούχος που αντέχει περισσότερο διάστημα τις πιέσεις της και ο Zonghan Li ως σύζυγό της.
Εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=aJSIypYoXmM το trailer
.jpg)