ΕΚΔΗΛΩΣΗ Κ.Ο. ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ

 ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΑ

Στην αίθουσα Μικης Θεοδωρακης του δήμου Βριλησσίων πραγματοποιήθηκε στις 25.02 η εκδήλωση της Κομματικης Οργάνωσης Βριλησσίων του ΚΚΕ.

Όπως σημειώθηκε στο άνοιγμα η εκδήλωση σκοπό έχει να φωτίσει πλευρές των θέσεων του ΚΚΕ για το νομοσχέδιο για την παιδεία και τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια που κατατέθηκε και που άμεσα θα έρθει προς ψήφιση.

Το σχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων έχει ήδη απορριφθεί, πριν κατατεθεί στη Βουλή, από τους αγώνες των φοιτητών, των μαθητών, των πανεπιστημιακών, των γονιών και των εργαζομένων.

Σε όλη την χώρα, η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό, με δεκάδες σχολές να είναι υπό κατάληψη, τους φοιτητές και μαθητές να βρίσκονται στους δρόμους, διατρανώνοντας την αντίθεσή τους στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστήμιων, αλλά και στις τριπλές πανελλαδικές που προβλέπει το σχέδιο για το λεγόμενο «Εθνικό Απολυτήριο».

Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να στηρίξει το αντιδραστικό νομοσχέδιο με εύηχους αλλά παραπλανητικούς όρους. Από την άλλη η πραγματικότητα που γνωρίζουν όλοι στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η διεθνής εμπειρία αλλά και η κοινή λογική «κουρελιάζουν» τα κυβερνητικά επιχειρήματα, αφού οι νόμοι της αγοράς ενισχύουν τους ταξικούς φραγμούς και την κατηγοριοποίηση στην εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν κατάφερε να πείσει με τα ψέματά της, ότι δήθεν είναι εκσυγχρονισμός η μετατροπή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σε αγορά πτυχίων, με φοιτητές-πελάτες και μαθητές που διαχωρίζονται ανάλογα με την τσέπη της οικογένειας.

Η νεολαία, ο κόσμος της εκπαίδευσης, παλεύοντας ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, δυναμώνουν τον αγώνα απέναντι στις πραγματικές "ανορθογραφίες" της εκπαίδευσης που διαχρονικά έχουν διαμορφωθεί από όλα τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) και διεκδικούν τα δικαιώματά τους στη μόρφωση.

Ο αγώνας είναι δίκαιος και θα συνεχιστεί. Ούτε με καταστολή, ούτε με κοροϊδία, μπορούν να σταματήσουν αυτό το ποτάμι που γίνεται όλο και πιο ορμητικό και απαιτεί το αντιδραστικό νομοσχέδιο να μην περάσει!

Χαιρετισμό απηύθυνε ο Βασίλης Αρχιμανδρίτης επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Βριλησσίων και δημοτικός σύμβουλος. 

«Είμαστε χιλιάδες, που έτυχε και ήμασταν φοιτητές την περίοδο των μεγάλων κινητοποιήσεων ενάντια στην κατάργηση του άρθρου 16. Ακόμα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα χρόνια εκείνα. Αμέτρητοι νέοι άνθρωποι, ποτάμια στους δρόμους, με ένα κοινό όνειρο: Οι σπουδές μας να έχουν αντίκρισμα, η επιστήμη μας να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο και να μην είναι υποταγμένη σε επιχειρηματικά συμφέροντα.

Εκείνος ο αγώνας έχει σημαδέψει μία ολόκληρη γενιά, γι’ αυτό είμαστε σίγουροι ότι τον θυμούνται πολλοί και έντονα.

Άλλωστε, ποιος μπορεί να ξεχάσει τους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, που συζητούσαν συλλογικά, έβγαιναν στον δρόμο, αγανακτούσαν, ονειρεύονταν.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι χιλιάδες δεν μάθαμε στο “εγώ”, αλλά στο “εμείς”. Ότι είναι αυτό το “εμείς” που σου δίνει δύναμη.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα μεγάλα συλλαλητήρια που οργανώσαμε μέσα από τους Φοιτητικούς μας Συλλόγους, μαζί με τα εργατικά σωματεία, τις απεργιακές κινητοποιήσεις;

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την καταστολή που επιστράτευσε η κυβέρνηση Καραμανλή, για να καμφθεί το ηθικό μας, για να καταλαγιάσει η άσβεστη επιθυμία μας να είναι νικηφόρος ο αγώνας που δίναμε, για να τρομάξουμε και να κάνουμε πίσω…

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα δακρυγόνα που καίγανε τα σωθικά μας και τα συνθήματα που βγαίνανε με δάκρυα στα μάτια από τα χημικά, με όση φωνή μας είχε απομείνει. Τις κρότου λάμψης λες και ήμασταν σε εμπόλεμη ζώνη, τους τραυματισμένους συναδέλφους μας στα νοσοκομεία, παιδιά 20 χρονών, που το μόνο που θέλανε ήταν να βγούνε επιστήμονες, να σπουδάσουν δωρεάν και το πτυχίο τους να έχει αξία.

Κι όμως, ακόμα κι έτσι, ακουγόμασταν δυνατά! Τη φωνή εκείνου του κινήματος δεν μπόρεσαν να την κάνουν να σιωπήσει. Γιατί είχαμε πίστη στον αγώνα μας, είχαμε ο ένας τον άλλον, είχαμε την υποστήριξη των φοιτητών και όλης της κοινωνίας. Είχαμε δίκιο.  

Αλήθεια, όσοι επικαλούνται σήμερα αυτόν τον αγώνα, βρωμίζοντάς τον, θυμούνται; Τα συνθήματα που γράφαμε στους τοίχους; Το άρθρο 16 να μην καταργηθεί! Τα συνθήματα που λέγαμε στις συνελεύσεις; Τέρμα πια η κοροϊδία – Ενιαία Ανώτατη Δημόσια Παιδεία. Τα πανό που κρατάγαμε και πίσω τους συσπειρώθηκαν δεκάδες χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα; Η μόρφωση δεν είναι κονσέρβα να πουλιέται…, το ποτάμι πίσω δεν γυρνά… Τα θυμούνται όλα αυτά;

Κι όταν έβλεπαν ότι χάνουν, όταν έβλεπαν ότι δεν μπορούν να μας λυγίσουν επιστράτευσαν όλους τους μηχανισμούς τους. Τους μπράβους στις συνελεύσεις για να σπάσουν οι καταλήψεις, που τους κατάπιαν τα κατάμεστα αμφιθέατρα, τα κανάλια να συκοφαντούν, να μας βρίζουν και τους ακροδεξιούς να μας κάνουν επιθέσεις τα βράδια που περιφρουρούσαμε τις σχολές μας. Που καθόμασταν ξάγρυπνοι μέχρι το επόμενο πρωί για να προστατεύουμε το δημόσιο Πανεπιστήμιο, τα πτυχία, τα δικαιώματα και τις ζωές μας. Που συζητάγαμε συλλογικά πώς θα είναι οι σπουδές μας, τι θα πρόσφερε η επιστήμη μας σε μία διαφορετική κοινωνία που δε θα είχε τα κέρδη των λίγων στο επίκεντρο, αλλά τις ανάγκες των πολλών.

Και αντέξαμε. Νικήσαμε και δώσαμε τη σκυτάλη σε όλες τις επόμενες γενιές να συνεχίσουν στον ίδιο και καλύτερο δρόμο. Και οι επόμενες γενιές τα καταφέρνουν. Μας συγκινούν όταν βλέπουμε την κυβερνητική παράταξη, τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, να τσακίζεται πανελλαδικά και να αναδεικνύεται 1η δύναμη η Πανσπουδαστική Κ.Σ. Ανατριχιάζουμε όταν τους βλέπουμε αποφασισμένους να εμποδίζουν την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας και τη μετατροπή του Πανεπιστημίου σε Ανώνυμη Εταιρεία. Νιώθουμε ένα ρίγος, γιατί θυμόμαστε τον δικό μας αγώνα. Είμαστε περήφανοι που υπάρχουν νέοι και νέες, 18άρηδες, που δείχνουν τον δρόμο, δε σκύβουν το κεφάλι και παλεύουν για τη ζωή τους.

Να ξέρετε ότι η γενιά του άρθρου 16 τιμάει τον αγώνα της. Δεν ξεχνά τις ρίζες της και τις μάχες που έδωσε. Παραμένουμε αξιοπρεπείς και ταγμένοι στον αγώνα που βάζει τα συμφέροντα του λαού και της νέας γενιάς μπροστά. Γι’ αυτό και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, απ’ όπου βρίσκεται ο καθένας μας, για να μην περάσει αυτό το κατάπτυστο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για να μη γίνει η αδικία, νόμος! Όλοι στους δρόμους! Ξεσηκωμός!».

Στη συνέχεια το λόγο πήρε  η  Αφροδίτη Κτενά, βουλευτής του Κόμματος και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών για την κεντρική ομιλία.

"Το ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι αντιδραστική τομή που αφορά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Η κατάθεση του νομοσχεδίου Είναι αιτία πολέμου.

Η θέση του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρα και χωρίς αστερίσκους ενάντια στην ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων με όποια μορφή κι αν έρθουν με όποιο νομικό πρόσωπο κι αν ενδυθούν.

Όπως έχουμε ξεκάθαρη θέση κι απέναντι στις διάφορες μορφές επιχειρηματικής δράσης μέσα στα δημόσια πανεπιστήμια – χρόνια τώρα.

Δεν είναι άσχετα αυτά τα 2 μεταξύ τους. Διπλή απελευθέρωση στοχεύει από 2 μεριές στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση συναρτά την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ με την ολοκληρωτική παράδοση σε επιχειρηματικά συμφέροντα στα δημόσια ΑΕΙ.

Επιδιώκει

α) τζίρους και κέρδη

β) μείωση δημόσιας δαπάνης για την παιδεία

γ) πλήρη έλεγχο σε ιδεολογικό επίπεδο

Αριστεία και δημόσια: Κλείνει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης για τα δημόσια (κακή ποιότητα υπηρεσιών), βάζει κόφτες για την πρόσβαση στα δημόσια (διαλυμένο λύκειο, ΕΒΕ, δαπάνη οικογένειας για σπουδές κλπ), δημιουργεί χώρο και προϋποθέσεις  για επιχειρηματική λειτουργία σε εκπαίδευση και έρευνα (μεταπτυχιακά, ξενόγλωσσα, κοινά, διπλά, κλπ )

Αριστεία στα ιδιωτικά: αστείοι όροι που αλλάζουν με μια ΚΥΑ, δεν αρκεί το διδακτορικό για να οργανώσεις πανεπιστημιακές σπουδές, διάσπαση εκπαίδευσης – έρευνας (δηλώσεις Μιχαηλίδου), αυτοαξιολόγηση με κριτήρια που ορίζουν τα ίδια, άλλος τρόπος εισαγωγής - επιλογή φοιτητών με βάση την τσέπη. Μεγάλη ΑΔΙΚΙΑ.

Η θέση μας – σε κάθε περίπτωση – εκκινεί από την ανάγκη υπεράσπισης

Α) των μορφωτικών δικαιωμάτων κι αναγκών των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Κι άλλοι ταξικοί φραγμοί. Η οικογένεια που πληρώνει υπέρογκους φόρους θα πληρώνει επιπλέον και ακόμα πιο ακριβά και τις σπουδές. Ο ανταγωνισμός και το κυνήγι πόρων – με την κρατική επιχορήγηση στα τάρταρα – θα οδηγήσει νομοτελειακά σε επιβολή διδάκτρων, ανταποδοτική λειτουργία φοιτητικής μέριμνας κλπ, αξιοποίηση περιουσίας με εμπορικά κριτήρια κλπ. Υποβάθμιση πτυχίων. Συμπίεση των μισθών όλων προς τα κάτω.

Β) των δικαιωμάτων των εργαζομένων στα πανεπιστήμια: νέος γύρος εντατικοποίησης, ελαστικές σχέσεις εργασίας (βλ νόμος Κεραμέως). Σε διοίκηση, επικουρικό κι ερευνητικό έργο. Οι δράσεις ψηφιοποίησης θα συρρικνώσουν το διοικητικό προσωπικό που διατίθεται για τις ανάγκες των φοιτητών ώστε να απελευθερωθούν πόροι για τις δομές που θα στηρίζουν την επιχειρηματική λειτουργία.  

Γ)  των μελών ΔΕΠ: θα σηκώσουν το φορτίο αυτής της οριστικής μετάπτωσης στην επιχειρηματική λειτουργία, ένταση ανταγωνισμού, κυνήγι για επιμίσθια, ερευνητικές ομάδες που δε θ αντέξουν στον ανταγωνισμό, συνθήκες εργασίας

Δ) των όρων αναπαραγωγής του επιστημονικού δυναμικού: πώς και με τι όρους θα εκπαιδεύονται οι μελλοντικοί ερευνητές (πχ ΥΔ) όταν το κουμάντο θα κάνουν οι εταιρίες

Ε) της ακαδημαϊκής ελευθερίας: Harvard, UPenn, MIT

Δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα από:

-        Την εξωστρέφεια: δεν περιμέναμε τα ξενόγλωσσα για να είμαστε εξωστρεφείς. Η δουλειά μας είναι από τη φύση της εξωστρεφής, ανθίζει όταν μοιράζεται κι αλληλεπιδρά με άλλους – κι αυτό κάνουμε χρόνια τώρα

Η εξωστρέφεια που επιδιώκουν έχει τουριστικό – εμπορικό χαρακτήρα που θα απομυζήσει πόρους από τα πανεπιστήμιά μας

Δε θα ανασχέσει το brain drain : άθλιοι όροι και συνθήκες εργασίας. Οι φοιτητές σε όλον τον κόσμο αφήνουν τις πατρίδες τους για να βρουν καλύτερη ζωή όχι απλά για να σπουδάσουν

-        Την κατηγοριοποίηση: υποβάθμιση πτυχίων, πανεπιστήμια - ελίτ και πανεπιστήμια – γραμμές παραγωγής αναλώσιμων, ευέλικτων εργαζομένων.

-        Τον ανταγωνισμό με τα ιδιωτικά: νοσοκομεία, σχολεία, κλπ Μόνοι κερδισμένοι ορισμένοι επιχειρηματίες

-        Τζίρους και κέρδη: 10% συνεισφέρει στο ΑΕΠ ο τουρισμός, 8% η ναυτιλία …

-        Πόρους του ΤΑΑ: δε θα μείνει τίποτα στα πανεπιστήμια, θα εντείνουν τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση, θα μοιράσουν ζεστό χρήμα σε εταιρίες, Η χρηματοδότηση της έρευνας θα ακολουθεί ακόμα πιο σφιχτά την στρατηγική της ΕΕ για τη «διπλή μετάβαση» που υπαγορεύεται από τις ανάγκες των αντίστοιχων μονοπωλίων (βλ. η τελευταία προκήρυξη για τα ΕΛΙΔΕΚ). Σε μας θα μείνουν τα προαπαιτούμενα.

Η δημόσια εκπαίδευση δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα.

Είναι θετική εξαίρεση.

Η διατήρησή της και διεύρυνσή της είναι αναγκαιότητα της εποχής.

Η ιδιωτική είναι αναχρονισμός.

Προτείνουν δοκιμασμένες συνταγές που έχουν αποτύχει, πχ εμπειρία από  ΗΠΑ (για διετή κλπ )

Αν ήθελε η κυβέρνηση να ενισχύσει το δημόσιο Πανεπιστήμιο

-        θα αύξανε τη χρηματοδότηση,

-        ουσιαστική αναβάθμιση των υποδομών κι όχι για «πράσινα κτήρια»,

-        σύγχρονες εστίες με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση για να αντέχει το κόστος των σπουδών η λαϊκή οικογένεια και να μπορεί κάθε παιδί να σπουδάσει εκεί που πέρασε, στηρίζοντας ουσιαστικά τα περιφερειακά πανεπιστήμια,

-        Θα στήριζε με επιπλέον φροντιστηριακές ώρες τους πιο αδύναμους.

-        Θα στελέχωνε τα Πανεπιστήμια, που έχουν αδειάσει μετά από 10 χρόνια πάγωμα των προσλήψεων, με μόνιμο προσωπικό όλων των βαθμίδων και όλων των ειδικοτήτων βάζοντας τέλος στο αίσχος των ωρομισθίων και των συμβασιούχων. Αντί γι αυτό, προβλέπεται μείωση 2300 θέσεων εργασίας στον Π/Υ του 2024.

-        Θα επανέφερε τους μισθούς στο ΔΕΠ τουλάχιστον στα προ κρίσης επίπεδα, σε πραγματικές τιμές, και θα νομοθετούσε την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση για να μπορεί το ΔΕΠ να αφοσιώνεται απερίσπαστο στο διδακτικό κι ερευνητικό του έργο αντί να κυνηγάει επιμίσθια εδώ κι εκεί.

Αλλά τότε, αν έκανε όλ’ αυτά, ποιος ο λόγος ύπαρξης των ιδιωτικών; Γιατί κάποιος να επιλέξει να σπουδάσει ή να εργαστεί σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο;

Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης προς εμάς έχουν στόχο την αδρανοποίηση μας.

Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα διαθέσει όλες του τις δυνάμεις για να απαντήσουμε δυναμικά μέσα κι έξω από τη Βουλή.

Να ακουστεί καθαρά ότι αυτό το ν/σ είναι αντιδραστική τομή – χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Υπερασπιζόμαστε το άρθρο 16 ως αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την εκπαίδευση που έχουμε ανάγκη σήμερα.

Η σταδιακή προσαρμογή των πανεπιστημίων μας στη διαδικασία της Μπολόνια και τον ΕΧΑΕ (ενιαίος για τις επιχειρήσεις αλλά κατακερματισμένος για εμάς και τους φοιτητές), η λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σε μια σειρά τομείς, η επιβολή διδάκτρων σε μια σειρά προγράμματα  …. έχει παραβιάσει πολλές φορές το άρθρο 16.

Η πρόσφατα αναγγελθείσα άκομψη και προβληματική παράκαμψή του δείχνει ότι τίποτα τελικά δεν μπόρεσε να εμποδίσει από μόνο του.

Μόνο το μαζικό φοιτητικό και λαϊκό κίνημα μπόρεσε να αποτρέψει και να καθυστερήσει εξελίξεις. Αυτό θα γίνει και τώρα.

Σε αυτόν τον αγώνα χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή συστράτευση.

Κανείς δε θα μείνει αλώβητος: πανεπιστημιακοί, φοιτητές, εργαζόμενοι, Υ/Δ, ερευνητές, κλπ και φυσικά η κοινωνική πλειοψηφία

Αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί αντιδραστική τομή και υπονομεύει την αξία των πτυχίων, και των δημόσιων πανεπιστημίων.

Πρέπει να σημάνει ξεσηκωμός.  ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.