Ένας Γιος από το Cine Δράση

Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2024, 8:15’μμ, στο ΤΥΠΕΤ.

 

Το Cine Δράση συνεχίζει τις προβολές του την Πέμπτη 8/2 στις 8:15΄μμ στο ΤΥΠΕΤ με την ταινία «Ένας Γιος», ένα όμορφο ντεμπούτο από τον Mehdi Barsaoui. Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στο Τμήμα Ορίζοντες του Φεστιβάλ Βενετίας και Σεζάρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Sami Bouajila, Βραβείο Κριτικής Επιτροπής και Βραβείο Κοινού Fischer στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας (2021) για ένα δυνατό δράμα που με όχημα την ιστορία μιας οικογένειας παρουσιάζει τις σχέσεις και τις συνθήκες ζωής στη σύγχρονη αραβική κοινωνία της Τυνησίας. Ενδιαφέρον και πλούσιο θεματικά φιλμ για τα όρια των δεσμών που συνδέουν τα μέλη μιας οικογένειας, την αλήθεια και τα ψέματα στο πλαίσιο της, την ανεκτικότητα απέναντι στο διαφορετικό φύλο και στηλιτεύει ένα απαρχαιωμένο σύστημα δικαίου, τα στερεότυπα, το θρησκευτικό φανατισμό.

Τυνησία 2011, λίγους μήνες μετά την Επανάσταση των Γιασεμιών που οδήγησε στην πτώση του επί 24 χρόνια, προέδρου-δικτάτορα Μπεν Αλί και στην ταυτόχρονη άνοδο των εξτρεμιστών Ισλαμιστών. Μέχρι τότε η πολιτισμένη Δύση παρουσίαζε την Τυνησία σαν χώρα πρότυπο στον Μουσουλμανικό κόσμο, λόγω της οικονομικής της σταθερότητας και της μειωμένης επιρροής και δράσης στο έδαφός της των ένοπλων ομάδων του ισλαμικού κινήματος. Αλλά η χώρα βρίσκεται σε αναβρασμό εξαιτίας της διογκωμένης ανεργίας, της διαφθοράς του καθεστώτος και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι μεγάλες ταραχές είναι παρούσες. Ο Φάρες, η Μέριεμ και ο δεκάχρονος γιος τους Αζίζ δείχνουν να απολαμβάνουν την τακτοποιημένη, ήρεμη ζωή τους. Φαινομενικά αποτελούν μια αγαπημένη, μοντέρνα μεσοαστική οικογένεια. Δεν διαφέρουν από τις δυτικές. Επιστρέφοντας, κάποτε, από μια σύντομη εκδρομή με φίλους στην εξοχή, σε ένα ερημικό σημείο του δρόμου το αυτοκίνητο τους γίνεται στόχος τρομοκρατικής επίθεσης από εξτρεμιστές, στη διάρκεια της οποίας μια αδέσποτη σφαίρα τραυματίζει σοβαρά το παιδί. Οι γονείς προλαβαίνουν να το μεταφέρουν στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώνεται ότι πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό μεταμόσχευση ήπατος προκειμένου να διαφύγει ολοκληρωτικά κάθε κίνδυνο. Ένας ξέφρενος αγώνας δρόμου ξεκινάει για να βρεθεί συμβατό μόσχευμα, αγώνας που θα φέρει στην επιφάνεια προβλήματα του συστήματος υγείας της χώρας. Την ίδια ώρα, όταν το παιδί τους έχει όσο ποτέ άλλοτε ανάγκη για να παραμείνει στη ζωή, αποκαλύπτονται ψέματα και απιστίες που βαρύνουν τη σχέση του ζευγαριού. Η αλήθεια θέτει σε αμφισβήτηση την αρχικά ειδυλλιακή εικόνα της οικογένειας και αλλάζει για πάντα τη ζωή των μελών της. Ιδιαίτερα του Φαρές, που βλέπει να καταρρέει η πεποίθηση του ότι, έχοντας ζήσει στην Ευρώπη για μερικά χρόνια είχε αποτινάξει τις πατροπαράδοτες παραδόσεις, σχετικά με τη θέση και το ρόλο της γυναίκας.

Ενώ η ταινία έχει μια βάση που εύκολα μπορούσε να την οδηγήσει σε μελόδραμα ο σκηνοθέτης αποφεύγει επιδέξια αυτό τον κίνδυνο. Επικεντρώνεται βέβαια σε αυτή την οικογενειακή ιστορία, αλλά την χρησιμοποιεί σαν ευκαιρία για να μιλήσει για γενικότερα θέματα όπως η δωρεά οργάνων σε καθεστώς θρησκευτικής απαγόρευσης, πρακτική που εντείνει το λαθρεμπόριο μοσχευμάτων με κύρια θύματα τους μετανάστες και πρόσφυγες, οι οποίοι καταφεύγουν μαζικά στην περιοχή εξ αιτίας των πολεμικών αναμετρήσεων που μαίνονται τριγύρω, ιδίως στη γειτονική Λιβύη. Ο Barsaoui δημιουργεί τελικά μια ρεαλιστική ταινία, με την τραγωδία να εκτυλίσσεται σε νοσοκομειακούς διαδρόμους και έξω, στις αχανείς εκτάσεις της ερήμου, κοντά στα σύνορα της χώρας, εκεί όπου η ανθρώπινη υπόσταση κοστολογείται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: το εμπόριο παιδικών οργάνων. Ταξιδεύοντας σε αναζήτηση μοσχεύματος ο Φαρές θα διαπιστώσει ότι ζει σε μια επίγεια κόλαση που μέχρι τότε αρνιόταν να δει και θα προβληματιστεί για το ποιοι τελικά καλλιεργούν και ωφελούνται από τους διαχωρισμούς κάθε φύσης. Ο σκηνοθέτης δεν εμβαθύνει βέβαια σε όλες αυτές τις πλευρές καθώς επιλέγει να επικεντρώνεται στην απεικόνιση των δοκιμασιών του ζευγαριού. Το αποτέλεσμα, όμως δεν στερείται βάθους, ενώ η μεγάλη εσωτερική ένταση στον τρόπο που αναπτύσσεται η όλη υπαρξιακή περιπέτεια κάνει το θεατή συμμέτοχο στο δράμα και τον αγγίζει συναισθηματικά, ενώ με εξαιρετικά σφιχτοδεμένους ρυθμούς, απρόβλεπτους ελιγμούς και πλοκή με ενδιαφέρουσες συγκρούσεις ανανεώνει διαρκώς και διατηρεί έντονο το ενδιαφέρον του σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Στο εξαιρετικό αποτέλεσμα συμβάλλουν καθοριστικά οι στιβαρές ερμηνείες των Sami Bouajila (που απολαύσαμε στο Cine Δράση στο ρόλο του πατέρα στην «Κόκκινη Λάσπη») και της Najla Ben Abdallah σε ένα μικρότερης εμβέλειας ρόλο.

Γαλλία, Τυνησία, Δραματική, 2020. Διάρκεια: 95’. Σενάριο-Σκηνοθεσία: Mehdi Barsaoui. Πρωταγωνιστούν: Sami Bouajila, Najla Ben Abdallah, Youssef Khemiri, Noomen Hamda, Slah Msadek, Mohamed Ali Ben Jemaa, Qassine Rawane.

Οι χειμερινές προβολές και εκδηλώσεις του Cine-Δράση πραγματοποιούνται στην αίθουσα του πάρκου "Μ. Θεοδωράκης" (ΤΥΠΕΤ), Υμηττού & Πλαταιών, Βριλήσσια, κάθε Πέμπτη στις 8.15μ.μ.

Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση