«Η σύγχρονη γαλλική κωμωδία»

Τετάρτη 24 Απριλίου 2024, 8:30 μμ, ζωντανά και διαδικτυακά, από το Cine Δράση

24η Συνάντηση Σεμιναρίου «Η Κωμωδία στο Σινεμά»

Τετάρτη 24 Απριλίου 2024, 8:30μμ, ζωντανά και διαδικτυακά

Θέμα: «H κωμωδία στο γαλλικό σινεμά», μέρος 4ο «Η σύγχρονη γαλλική κωμωδία» 

Στην 24η συνάντηση του σεμιναρίου «Η Κωμωδία στο Σινεμά» που οργανώνει το Cine Δράση και θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 24 Απριλίου 2024, στις 8:30’μμ ζωντανά στο στέκι της Δράσης και διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας Zoom, ολοκληρώνουμε τη συζήτηση για τη γαλλική κωμωδία. Βλέπουμε αποσπάσματα και σχολιάζουμε σύγχρονες γαλλικές κωμωδίες όπως «Για όλα φταίει το Γκαζόν» (Gazon Μaudit, Ζοσιάν Μπαλασκό, 1995), «Δείπνο Ηλιθίων» (Le dinner Le Diner de Cons, Φρανσίς Βεμπέρ, 1998).

  Οι γαλλικές κωμωδίες έχουν ένα  δικό τους ιδιαίτερο χιούμορ, το οποίο συνήθως επικεντρώνεται στις ταξικές διαφορές  σε αυτές του φύλου, ή φυλετικές διαφορές. Συχνά είναι ασεβείς,  αντικομφορμιστικές,  πολιτικά μη ορθές. … Xaρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι: « Άθικτοι»  (Intouchables, 2011),   «Αμελί»  (Le Fabuleux Destin d’ Amelie Poulain, 2001), «Είναι Τρελοί Αυτοί οι Βόρειοι» (Bienvenue Chez les Ch'tis , 2008), «Θεέ μου τι σου Κάναμε;» (Qu'est-ce_qu'on_a_fait_au_bon_dieu?, 2014), «Οικογένεια Μπελιέ» (La Famille Belier, 2014), «Για Όλα α Φταίει το Όνομα σου» (Le Prenom, 2012), «Η Ολοκαίνουργια Παλιά Διαθήκη» (The Brand New Tastement, 2015). 

Για όλα φταίει το γκαζόν/Gazon maudit / French Twist

Γαλλία, Κωμωδία, 1995. Διάρκεια: 104’. Σκηνοθεσία: Ζοσιάν Μπαλασκό. Πρωταγωνιστούν: Ζοσιάν Μπαλασκό, Βικτόρια Αβρίλ, Αλαίν Σμαμπά, Τίκι Χολγκάδο, Καθρίν Χίγκελ.

Η Λολί μια  Ισπανίδα που ζει στη Γαλλία,  είναι αλέγκρα, με  πικάντικη ομορφιά και  σφιχτό, παιχνιδιάρικο, μικροκαμωμένο κορμί  (Βικτόρια Αμπρίλ, εδώ στον απολαυστικότερο εκτός Αλμοδόβαρ ρόλο της καριέρας της). Μένει σε ένα άνετο σπίτι, είναι νοικοκυρά, έχει δυο μικρούς γιους κι ένα σύζυγο, τον Λοράν (Αλέν Σαμπά, σε μια χαμηλών τόνων, θαυμάσια ερμηνεία), που υπεραγαπά, παρότι πριν χρόνια τον έπιασε στα πράσα με άλλη γυναίκα. Η Λολί θα συντριβεί όταν συνειδητοποιήσει ότι ο Λοράν την απατά ακόμη, κατ' εξακολούθηση. Πάνω στην ώρα, θα περάσει από το σπίτι της, ως από μηχανής Θεά, η ανοιχτά λεσβία Μαριζό (Ζοζιάν Μπαλασκό που ερμηνεύει με ευαισθησία, χιούμορ και χωρίς ίχνος σχηματικότητας). Η Μαριζό θα πολιορκήσει τη Λολί κι εκείνη θα θυμηθεί τι σημαίνει να είσαι επιθυμητή. Διεκδικώντας την ευτυχία της, τη σεξουαλική ικανοποίηση και την οικογένειά της, η Λολί θα εφαρμόσει ένα δαιμόνιο σχέδιο: τρεις μέρες της εβδομάδας θα κοιμάται με τη Μαριζό, τρεις με τον Λοράν και την Κυριακή θα ξεκουράζεται.

To φιλμ γυρίστηκε το 1995 και όταν πρωτοκυκλοφόρησε έσπασε τα ταμεία και στην Ελλάδα. Η Μπαλασκό, με μικρή τότε καριέρα στο σινεμά ως ηθοποιός, μας χάρισε μια ευρείας αποδοχής ταινία έξυπνη, φρέσκια και αιχμηρή με ένα θέμα με το οποίο σπάνια καταπιανόταν ο κινηματογράφος. Ίσως μάλιστα, ξαφνιαστείτε βλέποντας το, γιατί πολλά πράγματα στον τομέα διεκδίκησης δικαιωμάτων δεν έχουν αλλάξει από τότε ή πιο σωστά έχουν κάνει αρκετά βήματα πίσω. Το «Γκαζόν» δεν πέφτει στην παγίδα των στερεοτύπων, δεν εκμεταλλεύεται καμία σχέση και κανέναν ήρωα για το εύκολο γέλιο, δείχνει τρυφερότητα και συμπάσχει... ισοσκελώς με ένα ιδιότυπο ρομαντικό τρίγωνο.  

Δείπνο Ηλιθίων/Le Diner de Cons (1998)

Γαλλία, Κωμωδία , 1998. Διάρκεια: 80’. Σκηνοθεσία: Φρανσίς Βεμπέρ. Πρωταγωνιστουν: Τιερί Λερμίτ, Ζακ Βιλρέ, Ντανιέλ Πρεβό, Αλεξάντρα Βαντερνούτ, Φρανσίς Ιστέρ, Κατρίν Φρο.

    Μεγαλοαστός εκδότης, μέλος παρέας η οποία καλεί σε δείπνο τους πιο… ηλίθιους ανθρώπους που θα εντοπίσει κάθε εβδομάδα, τεστάρει στο σπίτι του ένα νέο και πολλά υποσχόμενο εύρημα, έναν ανεγκέφαλο εφοριακό με αγαπημένο χόμπι τη δημιουργία μοντέλων από σπίρτα. Εννοείται πως θα του… κάψει τη ζωή. Μεγάλη εμπορική επιτυχία ως θεατρική παράσταση (ανέβηκε το 1993 και είχε διάρκεια ζωής 27 μήνες) αλλά και στο γαλλικό box-office (πάνω από 9.000.000 θεατές και μια θέση πιο κάτω από τον… «Τιτανικό»!) στην κινηματογραφική του μεταφορά από το δημιουργό τού έργου, Φρανσίς Βεμπέρ, 

Ως burlesque φάρσα που βάζει κάτω και κριτικάρει την ανωτερότητα του ανδρικού φύλου, τον κυνισμό αυτής, την έμφυτη κακία και την έφεση στην απιστία, το κείμενο του Βεμπέρ χτυπάει εύστοχα κάποιους από τους στόχους με ατάκες και  γκάφες οι οποίες οδηγούν ουσιαστικά την πλοκή. Το καστ είναι καλοδιαλεγμένο, με τον κλοουνίστικο Ζακ Βιλρέ να κλέβει εύκολα την… παράσταση, δίπλα στο γόη Τιερί Λερμίτ που ενίοτε ξεχνάει το λουμπάγκο που τον κρατά στο σπίτι και σχεδόν αιχμάλωτο της βλακείας του καλεσμένου του.

 Ο Φρανσίς Βεμπέρ, που υπογράφει το σενάριο  και τη σκηνοθεσία στο φιλμ είναι γνωστός κυρίως για τα σενάρια του όπως το «Κλουβί με τις Τρελές» (La Cage aux Folles, 1978), για το οποίο κέρδισε  υποψηφιότητα για Όσκαρ και για το ριμέικ του «Φτερά και Πούπουλα» (The Birdcage, 1996, Mike Nichols). Έχει σκηνοθετήσει δώδεκα μεγάλου μήκους ταινίες, με ποιο γνωστές εκ των οποίων τα «The Goat» (1981), «Out on a Limb» (1992)   και το «The Closet» (2001).