Υποβάθμιση και Αναβάθμιση των Κέντρων των Πόλεων
Μια Κοινωνικοχωρική Διαχρονική Προσέγγιση
Το αναδημοσιευόμενο άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο δεύτερο φύλλο Μαίου 2024 των έντυπων "Βριλησσιώτικων Νέων"
Τα τελευταία χρόνια όλοι μας συνειδητοποιούμε ότι η ζωή στην πόλη είναι μια πολύ σκληρή πραγματικότητα. Τα προβλήματα όπως κυκλοφοριακό, υποβάθμιση του περιβάλλοντος, κατάρρευση του κοινωνικού ιστού έχουν πλέον φθάσει σε οριακά σημεία και οδηγούν όλο και περισσότερους αστούς να αναζητούν απεγνωσμένα τρόπους φυγής από την πόλη.
Όσοι κατοικούμε στις αστικές περιοχές – κέντρα παρακολουθούμε τα προβλήματα της αστικής ζωής να διογκώνονται καθημερινά και αισθανόμαστε ανίκανοι να κάνουμε κάτι για να αναστρέψουμε τη διαδικασία αυτή. Η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, η μόλυνση της ατμόσφαιρας και η απουσία ελεύθερων χώρων είναι μερικά από τα προβλήματα που παρατηρούνται να απασχολούν και να περιορίζουν όλους.. Όλο και συχνότερα διαβάζουμε για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας, τη ρύπανση του εδάφους, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Βέβαια, η επιδείνωση της ζωής στις μητροπόλεις δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Ωστόσο, σήμερα οι ειδικοί μιλούν για μία κρίση που μαστίζει τα αστικά κέντρα η οποία απειλεί την υγεία και τη ζωή μας.
Πάμε να δούμε όμως πώς είναι η ζωή μας στην πόλη γενικότερα.
√ Οικοδομικές κατασκευές απλώνονται σε όλη την έκταση.
•Οι πόλεις κατάντησαν απάνθρωπες και καταπιεστικές
• Δεν σέβονται τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
• Είναι απρόσωπες μέσα από τον υπερπληθυσμό που σωρεύεται εκεί.
•Κυριαρχεί η αποξένωση. Οι κάτοικοι απομονώνονται από τους άλλους.
• Διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός. Αυξάνεται η Εγκληματικότητα.
• Δεν υπάρχει σεβασμός στη φύση.
• Όλα οικοδομούνται.
• Παντού κυριαρχεί το τσιμέντο.
• Οι ελεύθεροι χώροι μειώνονται/απειλούνται.
• βιομηχανική και αστική μόλυνση εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς.
• Δυσκολίες αέρινης ανανέωσης καθώς τα ψηλά κτίρια εμποδίζουν την κίνηση του αέρα (σε λίγο και στην όμορφη πόλη μας τα Βριλήσσια θα έχουμε πρόβλημα).
• Μόλυνση από αυτοκίνητα. Παντού χρησιμοποιούνται τα αυτοκίνητα που ωστόσο μολύνουν την ατμόσφαιρα. • Κυκλοφοριακό πρόβλημα
•Αύξηση τοπικά της θερμοκρασίας λόγω του τσιμέντου και της ασφάλτου.
• Ενεργειακή σπατάλη.
√ Ελεύθεροι χώροι (εννοούνται τα μεγάλα πάρκα, οι πλατείες με κυριαρχία πρασίνου κλπ).
• Απουσιάζουν από τις πόλεις οι χώροι με φυσικό πράσινο (συστάδες δέντρων και θάμνων σε έκταση δεκάδων στρεμμάτων με χώμα, όχι τσιμεντένιες πλατείες ή πάρκα με γκαζόν). Ευτυχώς στα Βριλήσσια ακόμα υπάρχει πνεύμονας πρασίνου, πλην όμως δεν είναι αρκετός με την ραγδαία εξέλιξη της αύξησης του πληθυσμού που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια. Ποια είναι όμως η θετική πλευρά στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία, ξεφεύγοντας από τα μέχρι τώρα δεδομένα αυτά της απλής διαχείρισης και συνέχισης ενεργειών που ανήκουν σε άλλες εποχές... Η μεγαλύτερη παροχή οξυγόνου και απορρόφηση από τα δέντρα κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα, απομακρύνουν τη μόλυνση από τα καυσαέρια και βελτιώνουν τοπικά το κλίμα. Συνεπώς φυτεύουμε δέντρα, κάνουμε πράσινες τις ταράτσες μας, τις νησίδες στις λεωφόρους μας, δεν εγκρίνουμε άδειες χωρίς εξασφάλιση ενεργειακών λύσεων, παιδικών χαρών κλειστών και ανοικτών. Επενδύουμε στην δημιουργία χώρων συνάθροισης κατοίκων.
Δημιουργούνται συνθήκες κοινωνικής επαφής κι εκτόνωσης.
• Ενίσχυση κοινωνικής συνοχής, στην πράξη.
• Ενίσχυση συλλογικών δράσεων (κόντρα στον ατομισμό και την απομόνωση).
• Εξανθρωπισμός του αστικού βίου.
• Κοινωνικοποίηση
• Βελτίωση της ψυχολογίας των κατοίκων μας μέσα από το παιχνίδι για τα παιδιά, από την επαφή με τη φύση και το πράσινο (περίπατοι, δράσεις μέσα στη φύση). Το πράσινο ως εικόνα και βιωματική σχέση λειτουργεί θετικά στην ψυχολογία του κατοίκου μιας πόλης. Γιατί; Διότι συμβάλει στην:
• Μείωση του στρες/άγχους.
• Μείωση εντάσεων (εντός ή εκτός οικογένειας).
• Βελτίωση της υγείας.
Δίνεται η ευκαιρία για δημιουργικές δράσεις πολιτών, πολιτιστικού ή πολιτικού χαρακτήρα, οι σύλλογοι πρέπει να ανοίξουν ακόμα περισσότερο τις δράσεις τους πέρα από τα συνηθισμένα, με αρωγό τον Δήμο που εκ των πραγμάτων μόνος του δεν μπορεί να ανθίσει σε όλες αυτές τις απαιτήσεις των καιρών.
•Χώροι δημιουργικής ψυχαγωγίας και πολιτισμού
•Πάρκα παιδικής και εφηβικής διάδρασης και ψυχαγωγίας.
Γίνεται πια φανερό ότι η ζωή στις πόλεις ολοένα κι επιδεινώνεται. Είναι ανάγκη όσο ποτέ στο παρελθόν με μεθοδικότητα και ζήλο να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το χώρο στον οποίο ζούμε. Οι λιγοστοί εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι ίσως είναι η μόνη ελπίδα μας, ώστε να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη και ανθρώπινη.
Ο Δήμος μας οφείλει να αγοράζει οικόπεδα και να τα παρέχει με αλλαγή χρήσης γης στους πολίτες του ως χώρους δημιουργικής απασχόλησης, αθλητισμού, σκέψης, πολιτισμού.
Να εστιάσει όχι σε ένα μοντέλο που διαχρονικά απλά «κυλάει» αλλά σε ένα διαφορετικό ύφος και στυλ υπηρέτησης του πολίτη. Να επενδύσουμε στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών σύγχρονων που θα ενδυναμώνει τον νέο, το παιδί, την γυναίκα, τον άνδρα, τον ηλικιωμένο, να δημιουργήσουμε συνδετικό ιστό για απόλυτη εξυπηρέτηση σε όλα τα επίπεδα.
Να νοιώθει ο πολίτης ότι όλα μπορούν να γίνουν, άμεσα, με ασφάλεια και κατανόηση. Να εκπαιδευτεί προσωπικό με συγκεκριμένες ειδικότητες για σύγχρονη διοίκηση και εξυπηρέτηση. Τέλος να δημιουργηθεί ένα γραφείο απορρόφησης ευρωπαϊκών κονδυλίων απευθείας από την Ε.Ε πρωτίστως και δευτερευόντως από την Ελλάδα.
Όλα γίνονται, με όραμα, θέληση και κυρίως πλήρη κατανόηση των προβλημάτων που υπάρχουν και που θα αντιμετωπίσουμε σύντομα. Θέλουμε μια πόλη, μία χώρα σύγχρονη. Όλοι θαυμάζουμε την Σουηδία. Ηχηρό παράδειγμα που όμως δεν έγινε δια μαγείας... Ο πήχης ψηλά για όλους... Ο κόσμος προχωράει, η ζωή το ίδιο και εμείς πρέπει πάντα να βρισκόμαστε δυο βήματα πιο μπροστά για να αξίζει ό,τι κάνουμε … Ειδάλλως θα μείνουμε στάσιμοι στην εποχή που φυλακίζαμε τον Κολοκοτρώνη από φόβο, που δίναμε άδεια για επαιτεία στον Καραϊσκάκη, που κολλάμε ταμπέλες σε ό,τι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε λόγω παιδείας και έλλειψης θάρρους, στον ξυλοδαρμό του παιδιού που δείχνει διαφορετικό, στον καθημερινό βιασμό της αντίληψής μας μέσα από ένα κουτί ηλεκτρονικό...
