ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΠΑΚΑΛΙΚΟ

 

Χρονογράφημα του Γιώργου Παναγόπουλου - ηχητικό - διάρκεια 9΄ - με αφορμή το θέμα για  Εθν. Αντιστάσεως και Μαινάλου

Το μικρό αυτό ηχητικό χρονικό είχε "ανέβει" στα Β.Ν. την 1η Μαρτίου 2024 με αφορμή το ίδιο θέμα που είχε "ανοίξει" από τότε.

Μετά τη σημερινή "επιχείρηση" που οι "αρπάγες" του Δήμου αποξήλωναν το κιόσκι του 94χρονου αποκτά και πάλι επικαιρότητα και το αναπαράγουμε.

Ξέρουμε ότι σε αντίκρουση οι "εμπνευστές" της θα επαναλάβουν τους γνωστούς ισχυρισμούς τους.

Ωστόσο, ας γνωρίζουν οι όψιμοι υπερασπιστές της τάχα "διασαλευθείσας νομιμότητας", πως όλοι οι προηγούμενοι δημοτικοί άρχοντες, αν και είχαν γνώση του ζητήματος, το διαχειρίστηκαν με ενσυναίσθηση και κυρίως με μεγάλο σεβασμό στο βίο των δικών μας ανθρώπων. Των παλαιών Βριλησσιωτών που είχαν την ιδιαίτερη προσφορά τους στον τόπο μας.

Και τέλος κύριοι, ήταν καλά όταν το μπακαλικάκι της κυρά Γιώτας, εκεί στα 1970, ήταν το μόνο σχεδόν μαγαζί στη γειτονιά μας που μπορούσαμε να πάρουμε ψωμί και στοιχειώδη διατροφικά προϊόντα;

Γιατί δεν το σεβόμαστε ούτε αυτό;

Γιατί πάψαμε ν' αγαπάμε τους ανθρώπους μας; 

Γιατί η ζωή μας κατάντησε όπως είναι σήμερα, χωρίς συναίσθημα και ανθρωπιά;

Η πόλη είναι οι άνθρωποί της και κυρίως ο 94χρονος που έζησε πάνω από 60 - 70 χρόνια στα Βριλήσσια και σήμερα οι "αρπάγες" και τα φορτηγά  του Δήμου, με συνοδεία περιπολικού και αστυνομικών αποκαθιστούσαν "την τάξη".

Και εις ανώτερα...