Δεν λείπουν οι κανονισμοί, αλλά οι προθέσεις!

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ

Εγκύκλιος για την ομαδόν ψήφιση κανονισμών καθαριότητας στους Δήμους

«Ο παρών Κανονισμός Καθαριότητας έχει συνταχθεί σε συμμόρφωση με τον πρότυπο Κανονισμό της YΑ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΔΑ/119776/2429/21 (Φ.Ε.Κ. 5888 Β’/15-12-2021) «Δομή και ελάχιστο περιεχόμενο του Κανονισμού Καθαριότητας των Ο.Τ.Α. Α' βαθμού». Περιλαμβάνει τις προβλέψεις του Ν. 4819/2021 (Φ.Ε.Κ. 129 Α’) περί αποβλήτων και του Ν. 4685/2020 (Φ.Ε.Κ.Δ'92) και συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του νέου Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) 2020 -2030 και του Εθνικού Προγράμματος Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων (ΠΥΣ 11 83Α’).»

Η αποκομιδή των απορριμμάτων αποτελεί βασική δραστηριότητα των Δήμων. Επ' αυτού, είναι χρήσιμοι οι κανονισμοί, αλλά το κρίσιμο ζήτημα παραμένει η συνεργασία πολιτών και Δήμου. Άρα και μια δημοτική πολιτική που θα επενδύει σ’ αυτή την συνεργασία.

Σε επίπεδο σχεδιασμού, η πρόταση είναι μία! Ο Δήμος και ακριβέστερα οι δημότες να αποκτήσουμε τον έλεγχο στην διαχείριση των απορριμμάτων μας. Το ιδανικό θα ήταν όλα τα -οικιακά τουλάχιστον- απόβλητα να ανακυκλώνονται ΕΝΤΟΣ Δήμου, κατά προτεραιότητα από τους δημότες ή δημοτικές υπηρεσίες και συμπληρωματικά από ιδιώτες -με τους δημότες και κατοίκους κατά κανόνα να προτιμούνται -αλλά υπό απόλυτη διαφάνεια ώστε ο «κύκλος» της προωθούμενης κυκλικής οικονομίας να καθίσταται πλήρως ΟΡΑΤΟΣ από τους δημότες: για εμάς αυτό είναι εμπράγματη Διαύγεια.

Μόνον έτσι θα αποκτήσουμε συνείδηση του προβλήματος και θα έχουμε τη δυνατότητα και να πειραματιζόμαστε υπεύθυνα αλλά και να διορθώνουμε λάθη ώστε τελικά να ωφεληθούμε και σαν τοπική κοινωνία και σαν τοπική οικονομία και σαν φυσικό και αστικό περιβάλλον.

Ο λόγος για την διαχείριση ΕΝΤΟΣ δήμου είναι πως ούτε το Κράτος μας ελέγχουμε ούτε τις Περιφέρειες ούτε την Ε.Ε., και είμαστε πεπεισμένοι πως παρά τα επικαιροποιημένα θεσμικά πλαίσια, τους κανονισμούς και την οπορτουνιστική ετοιμότητα τυχάρπαστων ΣΔΙΤ να ανταποκρίνονται στις εκάστοτε «σοφές» προδιαγραφές, το πρόβλημα κατά γενική ομολογία μεγεθύνεται.

Κι επειδή εμείς οι δημότες θα υποστούμε τις ανεξέλεγκτες επιπτώσεις της Διαχείρισης (είτε ως πανάκριβο και δυσκόλως συντηρήσιμο εξοπλισμό διαχείρισης, είτε ως πρόστιμα, αυταρχική αστυνόμευση και ασφυκτικό έλεγχο του αστικού περιβάλλοντος, είτε ως φτωχοποίηση Δήμου και δημοτών και πλήρες κοινωνικό διαζύγιο εξ αιτίας των παραπάνω και βεβαίως άλλων κεντρικών πολιτικών) ο Δήμος συνιστά για εμάς το τελευταίο θεσμικό ανάχωμα σε τούτη την εξαιρετικά ασφυκτική πολιορκία που ήδη συνιστά πλήρη κατάληψη από αλλότρια Αρχή.

Καμία όμως Δημοτική Διοίκηση δεν προσλαμβάνει το σκεπτικό μας, ακριβώς γιατί έχουν, πάντες οι αρμόδιοι, προ πολλού ξεχάσει την αυτοδιοίκηση αγωνιώντας μόνο για την ευθυγράμμιση με τον καταιγισμό άνωθεν επιβαλλόμενων οδηγιών, Αποφάσεων, Νόμων.. Οι Δημοτικές δομές έχουν καταντήσει, κατ' εικόνα της κεντρικής Διοίκησης, οι τοπικές μας δομές ομηρίας δημοτών, κατοίκων, αλλά και ... διερχομένων.

Αυτό που συντελείται στην λεγόμενη Αυτοδιοίκηση είναι η κατάργηση της τελευταίας πολιτικής ελευθερίας, της πιο άμεσης, της πιο ορατής και χειροπιαστής, που δεν είναι άλλη από την ελευθερία επέμβασης στην Πόλη, στον τόπο όπου ζούμε και σχετιζόμαστε. Και πάντες οι πολιτικολογούντες, το βρίσκουμε αυτό φυσικό.

Στην πραγματικότητα όμως τα λεγόμενα Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης απορριμμάτων και οι επικαιροποιημένοι Κανονισμοί Διαχείρισης απορριμμάτων δεν είναι παρά πολιορκητικά νομικοδιοικητικά εργαλεία που εντείνουν την ομηρία μας έναντι του άμεσου αστικού και κοινωνικού περιβάλλοντός μας, της πόλης μας.

Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη