Η καταστροφή, η υποβάθμιση και η απαξίωση ενός ιστορικού Αττικού βουνού

Του Παντελή Σιαμπάνου

Εδώ λατόμοι δούλεψαν από την αρχαιότητα έως τα τέλη της δεκαετίας του '70 του 20ού αιώνα, αναχωρητές ασκήτεψαν στα βυζαντινά χρόνια και μελιτοπαραγωγοί έπιαναν το θυμαρίσιο αττικό μέλι.

Από την εποχή που παύει η ανθρώπινη δραστηριότητα, το βουνό σιωπά και μέχρι σήμερα έχουν εκδηλωθεί σε αυτό 10 πυρκαγιές. Πάντα όμως κατάφερνε να αναγεννηθεί είτε με φυσικό είτε με τεχνητό τρόπο. Το φτωχό του έδαφος μπορεί να υποστηρίξει μόνο πεύκα και πόες. Θα τα καταφέρει και αυτή τη φορά;

Η Πεντέλη αποτελεί κοινή μας περιουσία και είναι ένας ανεκτίμητος αρχαιολογικός και φυσιολατρικός θησαυρός. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα η ανάδειξη και η προστασία του θα είχαν υψηλή προτεραιότητα.

Εδώ δεν ακούσαμε καμία λέξη για την υποβάθμιση της. Δεν γνωρίζουν; δεν σήκωσαν το κεφάλι τους να δουν την έκταση της καταστροφής;

Αυτό που ακούσαμε ήταν τα συγχαρητήρια που αντάλλαξαν υπουργοί και ο ΠΘ με τους δημάρχους στη σύσκεψή τους. Στο τέλος είδαμε τον ΠΘ να αποχωρεί χαμογελώντας...

Άγνοια, ανικανότητα, αναισθησία από την μεριά τους και πολλή οργή από εμάς!

Παντελής Σιαμπάνος

Στη φωτογραφία: Αρχαίο λατομείο, σπηλιά Πεντέλης ή σπηλιά Νταβέλη.

ΠΗΓΗ: Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ