Πυροτεχνήματα την Τετάρτη
Πυροτεχνήματα την Τετάρτη/Chaharshanbe-soori/Fireworks Wednesday
Ιράν, Δραματική, 2006. Διάρκεια: 102’. Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi. Σενάριο: Asghar Farhadi-Mani Haghighi. Πρωταγωνιστούν: Hediyeh Tehrani, Taraneh Alidoosti, Hamid Farrokhnezhad, Pantea Bahram, Houman Seyyedi, Sahar Dolatshahi, Matin Heydarinia.
Το Cine Δράση συνεχίζει τις προβολές του την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024, στις 9:00μμ, στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Βριλησσίων με τα «Πυροτεχνήματα την Τετάρτη» του Asghar Farhadi, μια μικρή, πυκνογραμμένη, γεμάτη ένταση και πάθος κοινωνική τραγωδία της καθημερινότητας. Χαρακτήρες από την εργατική και μεσοαστική τάξη της Τεχεράνης, εμπλέκονται σε μία αναστατωμένη συγκυρία, μία δαιδαλώδη παρεξήγηση, στη διάρκεια της οποίας ο θεατής προσπαθεί να καταλάβει ποιος έχει δίκιο, για να ανακαλύψει σταδιακά ότι αυτό δεν έχει τόσο σημασία, όσο η μεγαλύτερη κοινωνικοπολιτική εικόνα μιας χώρας βυθισμένης στην καταπίεση και τον αυταρχισμό. Μια κατάσταση, που κάποτε ήταν δικό της χαρακτηριστικό, αλλά στη σημερινή συγκυρία μιμούνται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό πολλές κρατικές δομές όπου γης.
Σύμφωνα με την Ιρανική παράδοση, την τελευταία Τετάρτη πριν την εαρινή ισημερία όταν ξεκινάει το νέο περσικό έτος, ο λαός ανάβει φωτιές στους δρόμους και γιορτάζει με πυροτεχνήματα. Παραμονή της γιορτής, η νεαρή Ρούχι, η οποία ετοιμάζεται να παντρευτεί, πηγαίνει να καθαρίσει το σπίτι μίας οικογένειας στην Τεχεράνη. Το διαμέρισμα είναι αναστατωμένο, ακατάστατο, με σπασμένα τζάμια και γυαλιά παντού. Η οικογένεια σε χειρότερη κατάσταση. Η νευρωτική Μοζντέ κατηγορεί τον σύζυγο της ότι την απατά με τη διαζευγμένη κομμώτρια του διπλανού διαμερίσματος, εκείνος ωρύεται ότι τον αδικεί, ενώ το τυλιγμένο με γάζες χέρι του μαρτυρά ότι ευθύνεται για το σπασμένο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Σε ένα χαλασμένο κουδούνι εστιάζεται το βασικό αίτιο της παρεξήγησης, για να ανοίξει – όταν φαινομενικά καλμάρουν τα πνεύματα - ένας βαθύτερος κύκλος μυστηρίου που αναζητά λύση. Κατά τη διάρκεια της μέρας η Ρούχι μεταμορφώνεται σε κατάσκοπο για τη σύζυγο, μεσολαβητή του συζύγου, ειρηνοποιό του ανδρόγυνου και γκουβερνάντα του μικρού τους αγοριού που ρουφάει όλη την ένταση της οικογένειας του. Σταδιακά, όσο πέφτει η νύχτα και τα πυροτεχνήματα ξεκινούν, η νεαρή χάνει την πίστη της στο θεσμό του γάμου.
Τις Πρωτοχρονιές γιορτάζουμε καινούριες αρχές. Στην ταινία βλέπουμε το οριστικό τέλος πολλών πραγμάτων, κυρίως του ρομαντικού ονείρου για το τι θα έπρεπε να συμβολίζει στη ζωή δυο ανθρώπων ο θεσμός του γάμου. Στο φρέσκο, σχεδόν αφελές πρόσωπο και στα εκφραστικά μάτια της μελλόνυμφης νεαρής καθαρίστριας καταγράφεται η σταδιακή, αλλά ολοκληρωτική αποκαθήλωση της ιδέας της οικογενειακής ευτυχίας. Το ασυμμάζευτο σπίτι με το χαλασμένο κουδούνι και το σπασμένο παράθυρο την ολοκληρώνουν. Δεν υπάρχει σωτηρία, τίποτα δεν λύνεται, τίποτα δεν τακτοποιείται. Μέχρι που έρχεται η ανατροπή, με τον τρόπο που την συνηθίζει ο σκηνοθέτης. Λίγο πριν το τέλος, οι διάλογοι λιγοστεύουν, οι φωνές χαμηλώνουν. Είναι το σημείο που ο καθένας μένει μόνος με τις σκέψεις του για τα αδιέξοδα της ανθρώπινης φύσης. Με τα πυροτεχνήματα να φωτίζουν την θλιβερή κατάσταση γύρω μας, οι ήσυχες σκηνές αποκαλύπτουν δυνατότερα το ισχυρό, πανανθρώπινο μήνυμα της ταινίας.
Τα «Πυροτεχνήματα την Τετάρτη», είναι η 3η ταινία του Ιρανού σκηνοθέτη Asghar Farhadi, εκείνη που έκανε το όνομα του γνωστό στη Δύση πολύ πριν τα «Τι Απέγινε η Έλι» (2009) και «Ένας Χωρισμός» (2011). Έχει κοινές καταβολές και ίδια ρίζα με αυτά. Ο σκηνοθέτης είναι και εδώ, φλύαρος σε πρώτο επίπεδο. Η κάμερα του ακολουθεί τους ταραγμένους και φωνακλάδες ήρωες του σε εσωτερικά και εξωτερικά γυρίσματα όπου επικρατεί χάος. Δύο κόσμοι συγκρούονται, αρχαίες παραδόσεις αμφισβητούνται, η γυναικεία καταπίεση ξεσπά, η ανδρική επιβολή γίνεται βίαια και ενοχικά. Η ευκολία με την οποία γείτονες και συγγενείς εισβάλουν στο διαλυμένο διαμέρισμα, ο τρόπος που η Μοζντέ χειρίζεται το θυμό της, το ξέσπασμα που επιλέγει ο σύζυγος, η αντιμετώπιση της υποτιθέμενης ερωμένης όλα αυτά δημιουργούν στο θεατή την αίσθηση ότι παρακολουθεί μία από τις πιο αδιάκριτες κοινωνίες, κρυμμένη κάτω από τσαντόρ και υποκρισία.
Τα «Πυροτεχνήματα» είναι μια υποδειγματικά άρτια ανεξάρτητη ταινία, με σχεδόν χιτσκοκικούς σκηνοθετικούς χειρισμούς που αρχικά συγκεντρώνουν και σταδιακά αποκλιμακώνουν το μυστήριο ενός θέματος -που δείχνει ελαφρύ, αλλά δεν είναι- δομημένου πάνω σε δραματουργικά ευρήματα. Από την αρχή μέχρι τη σκηνή με τα πυροτεχνήματα, όπου η ένταση στον δρόμο φωτίζει την αμφιβολία στις αντιπαραθέσεις που βράζουν η σκηνοθεσία είναι αξιοθαύμαστα διεξοδική, κομψή με νευρικούς ρυθμούς. Το σενάριο ένα κομψοτέχνημα για να διδάσκεται σε σεμινάρια. Οι διάλογοι, δηκτικοί και λειτουργικοί σκάνε σαν μικρά πυροτεχνήματα. Πλήρης ανάπτυξη των χαρακτήρων των ηρώων που ελίσσονται ανάμεσα στις επιδράσεις από τον περίγυρο και στην ψυχική τους προδιάθεση (εξαιρετική η αντίθεση της ορμητικής Ρουχί με τη θλιμμένη Μοζντέ). Ένα υποδειγματικά επιλεγμένο καστ υπηρετεί με δυνατές ερμηνείες το στήσιμο συγκρουσιακών καταστάσεων. Ξεχωρίζει η πανέμορφη και ιδιαίτερα ταλαντούχα Hediyeh Tehrani στο ρόλο της Ρούχι. Πατώντας σε αυτά τα δομικά στοιχεία ο σκηνοθέτης αναπτύσσει την ιστορία του παραδίδοντας μια πρωτότυπη αντανάκλαση της σύγχρονης ιρανικής κοινωνίας που, με ή χωρίς τσαντόρ, ουδόλως διαφέρει από τις υπόλοιπες κοινωνίες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το αιώνιο πρόβλημα της «συζυγικής» απιστίας.
Εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=rvv67kVjKjE το trailer
.jpg)
