ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ: ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ.
Η οικογένεια είναι αναπόσπαστη μονάδα της κοινωνίας μας. Η πιο βασική Μονάδα της ζωής μας. Η πιο κύρια μονάδα κοινωνικότητας σε κάθε σημείο της Γης! Το σύνολο των μελών της είναι τόσο μικρό, ώστε να μπορούν όλοι να χωρέσουν σε ένα δωμάτιο και να γνωριστούν μεταξύ τους. Σπάνια μια οικογένεια έχει περισσότερα από δέκα μέλη. Τα δέκα μέλη είναι ένας αριθμός, που φτιάχνει μια κανονική και αναγνωρίσιμη ομάδα συγκεντρωμένη, μάλιστα, στον ίδιο χώρο. Όλα τα μέλη της μέσα σε λογικό χρονικό διάστημα αλληλο-γνωρίζονται, αλληλο- ακούγονται και αλληλο-βλέπονται!
Πρακτικά, οι οικογενειακές μονάδες αποτελούν τους κρίκους που συνθέτουν τη «μητέρα» τους, την Κοινωνία στο σύνολό της. Γι’ αυτό ακριβώς, η οικογένεια και όσα διδάσκει παίρνουν πρωταρχικό ρόλο στην εμπέδωση της ειρήνης σε όλο τον κόσμο.
Η προσδοκία και η ελπίδα σε συνδυασμό με το έθος οδηγούν τους ανθρώπους στα «δεσμά» του γάμου! Γιατί παντρεύτηκες ; Γιατί παντρεύτηκες το συγκεκριμένο άτομο ; Οι πολλές ελπίδες ότι τα πράγματα θα καλυτερεύσουν σημαντικά και πιο μοναδικά μάς οδηγούν τον γάμο. Με αυτά τα όνειρα αποφασίσαμε τον Γάμο μας. Αυτά συνιστούν τα βασικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής μελέτης της οικογένειας, που αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε. Στην περίπτωση, που αφανισθούν αυτές τις ελπίδες και τα όνειρα αρχίζουν οι πρώτοι αναταραχές και ζυμώσεις που τελικά οδηγούν στο διαζύγιο.
Στη δική μας κοινωνία θαρρούμε, ότι πιο πολλοί από μας θα λέγανε ότι παντρεύτηκαν από αγάπη αναμένοντας πιθανότητα, ότι η ζωή τους μας θα λαμπρύνονταν με όσα πιστεύαμε πως θα μας έφερνε η αγάπη: Φροντίδα, ερωτική ικανοποίηση, παιδιά, κοινωνική θέση, συναίσθηση, αμοιβαία αφοσίωση και πολλά, ίσως, και υλικά αγαθά.
Ο άνθρωπος, γενικά, πιστεύει στην αγάπη. Να αγαπάω και να με αγαπάνε. Η αγάπη και ειδικά η ερωτική αγάπη ανταμείβει και γεμίζει τον άνθρωπο περισσότερο από κάθε άλλο συναίσθημα. Γιατί η ανθρώπινη ψυχή και το ανθρώπινο πνεύμα, όταν δεν αγαπάει και δεν αγαπιέται, μαραζώνει και πεθαίνει. Η αγάπη, όμως, δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε όλες τις απαιτήσεις της ζωής! Η διάνοια, πληροφόρηση, επίγνωση, ικανότητες και τόσα άλλα, που ο λόγος επίσης παίζει ζωτικό ρόλο.
Εξάλλου, σήμερα κάτω από ένα ανελέητο βομβαρδισμό ανεξέλεγκτων πληροφοριών, με εύθραυστους οικογενειακούς δεσμούς, με αμβλυμμένες τις κλασσικές αξίες και με άκριτη «ισότητα», που οδηγεί σε γενική ισοπέδωση η υψηλή αυτοεκτίμηση, που συνιστά απαραίτητη αρετή, καθίσταται μάλλον ουτοπία. Στην καλύτερη περίπτωση να αναπτυχθεί ένας εγωισμός, που απέχει πολύ από την υψηλή αυτοεκτίμηση, από την οποία αναδύεται η ευσταθής αυτοπεποίθηση και τελικά η αγάπη.
Η πραγματική αγάπη σημαίνει : «δεν σου βάζω περιορισμούς, ούτε δέχομαι να μου βάλεις εσύ». Κάθε άτομο είναι σεβαστό στο σύνολό του. Μια υπέροχη περιγραφή της αγάπης και του γάμου εκφράζεται με το : «Αγαπάτε ο ένας τον άλλον , αλλά μη φτιάχνετε, δεσμά αγάπης». «Οι κολόνες του ναού στέκονται σε απόσταση»!
Η «εικόνα» μίας υγιούς οικογένειας μάς φέρνει άθελά μας την ωραιότατη εικόνα μιας «κρεμαστής γέφυρας». Η κρεμαστή γέφυρα αποτελεί μία μοναδική ευαίσθητη, αλλά απόλυτα ασφαλή κατασκευή, που αποπνέει ομορφιά και επικοινωνιακή χρησιμότητα μεταξύ δύο οχθών.
Συνήθως, ανεγείρονται δύο ισχυροί πυλώνες (μεσόβαθρα), ως κύρια φέροντα στοιχεία και η όλη κατασκευή ακουμπά στα δύο άκρα της σε ακρόβαθρα, έτσι στερεώνεται στις δύο όχθες του ανοίγματος. Για τη δόμηση του υπέροχου αυτού τεχνικού έργου χρησιμοποιούνται αμέτρητες προσεκτικά μελετημένες καλωδιώσεις (ζεύξεις). Αυτές οι εύκαμπτες ζεύσεις εξασφαλίζουν την ευκαμψία και την στερεότητα της όλης κατασκευής, που αποπνέει ικανοποιητική λειτουργικότητα, σιγουριά και ωραία αισθητική ομορφιά.
Ακριβώς, έτσι, και μία υγιής και αρμονική Οικογένεια στηρίζεται στους δύο έμπειρους γονείς. Η όλη στερεότητα, όμως, της οικογένειας αναδύεται από τις εναρμονισμένες σχέσεις μεταξύ όλων των μελών της οικογένειας. Οι δύο γονείς, ουσιαστικά συνιστούν, τους ισχυρούς κίονες- πυλώνες της οικογένειας. Αλλά οι μεταξύ τους συνδέσεις(= σχέσεις), τουτέστιν οι αξίες, συμβάλλουν τα μέγιστα στη σταθερότητα και λειτουργικότητα της οικογένειας. Οι γονείς εξασφαλίζουν την ιερότητα, όπως και την ασφάλεια του όλου χώρου.
Ας αφήνουμε, όμως να υπάρχουν εσκεμμένα κάποια «κενά» στην ένωσή μας. Τουτέστιν η απαραίτητη αξιογόνος ελευθερία ενεργειών. Να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, αλλά μην φτιάχνουμε άκαμπτα «δεσμά αγάπης». Να είμαστε εναρμονισμένοι. Όχι πακτωμένοι. Να γεμίζουμε, όπως λέγεται, ο ένας στον άλλον το «κύπελλο», αλλά μην πίνουμε από το ίδιο κύπελλο. Ακριβώς, όπως οι χορδές ενός λαούτου είναι μόνες, ενώ ταυτόχρονα παίζουν στον ίδιο σκοπό.
Συνήθως, οι ελπίδες μιας γυναίκας επικεντρώνονται στην απόκτηση ενός άνδρα, ο οποίος μόνο εκείνη θα αγαπάει και θα τη σέβεται και θα την εκτιμάει, θα της μιλάει με το κομψό τρόπο και χαίρεται που είναι η γυναίκα του. Να την υποστηρίζει να της δίνει κουράγιο και ερωτική ικανοποίηση και να είναι στο πλευρό της σε στιγμές άγχους.
Οι άνδρες, συνήθως, στις περισσότερες περιπτώσεις θα ήθελαν μια γυναίκα, που να τους φροντίζει και να ικανοποιούνται οι ανάγκες τους, να καμαρώνει τη δύναμή τους και το σώμα τους, να τους βλέπει σαν σοφούς αρχηγούς και να είναι πρόθυμοι να τους βοηθάει, όταν θα εκφράζουν τις ανάγκες τους. Είναι φυσιολογικό ότι δεν υπάρχουν πολλοί άνδρες και γυναίκες, που να έχουν δει τους γονείς τους να ζουν σε απόλυτα αρμονικές σχέσεις μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα πολύ λίγα τέτοια υποδείγματα υπάρχουν. Οι βασικές ελπίδες αναδύονται από την καρδιά μας, αλλά εμείς με την αντίστασή μας δεν αφήσαμε την καρδιά μας να τις φανερώσει. Μπορούμε, όμως, να σχεδιάζουμε σωστά τις σχέσεις μας, που λειτουργούν και ταυτόχρονα μας γεμίζουν χαρά.
Οι άνθρωποι συχνά παντρεύονται άτομα, τα οποία δεν τα γνωρίζουν πολύ καλά. Η ερωτική έλξη συνιστά το πλέον ισχυρό ενδόσιμο για να φέρει κοντά δύο ανθρώπους. Δεν εγγυάται, όμως, ούτε την αγαστή εναρμόνιση(ταίριασμα), ούτε καν τη φιλία. Οι προσγειωμένοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται, πως είναι δυνατόν να έλκονται ερωτικά από πολλούς, αλλά για μια δημιουργική και σταθερή σχέση, όπως είναι για μία υγιής οικογένεια, απαιτείται εναρμόνιση(συνταίριασμα) πολλών αξιών. Ασφαλώς η ερωτική ανταπόκριση είναι σημαντική στις στενές σχέσεις των ενηλίκων, περνάμε, όμως, σχετικά λίγο καιρό στο κρεβάτι. Για τις ικανοποιητικές διαρκείς καθημερινές και προπαντός πολύχρονες σχέσεις απαιτούνται πολλά περισσότερα που την ερωτική έλξη. Ίσως, μάλιστα καμιά φορά για κάποιο λόγο η ερωτική πλευρά να μένει σε αδράνεια, αλλά η σχέση να διατηρείται σε ακμή!
Πολλοί θεωρούν ότι η καρδιά είναι πάντα ισχυρότατη πηγή ενέργειας και αυτό είναι πολλές φορές αληθινό. Αλλά, δεν πρέπει ποτέ να απουσιάζει ο λόγος, ο οποίος αναδύεται από το μυαλό. Η οικογενειακή αρχιτεκτονική απαιτεί τόσο τη δύναμη της καρδιάς, αλλά και την ισχύ του μυαλού για να μπορούμε καλλιεργήσουμε σχέσεις(=αξίες) , που λειτουργούν και ταυτόχρονα μάς γεμίζουν χαρά και ευτυχία. Το παράδειγμα των γονιών ενασκεί τεράστια επίδραση στα παιδιά. Λίγα παιδιά μεγαλώνουν, έχοντας σαν πρότυπο υγιή και ικανοποιητικά γονικά ερωτικά μοντέλα. Είναι κρίμα που δεν είναι δυνατόν τα παιδιά να γνωρίζουν τους γονείς τους, όταν αγαπιόντουσαν, φλέρταραν και φέρονταν όμορφα ο ένας στον άλλον. Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν και παρατηρούν τους γονείς συνήθως το ρομάντζο έχει κατά κανόνα ξεθωριάσει.
Κάθε ζευγάρι συγκροτεί τρία, τουλάχιστο!, « πρόσωπα! Το εσύ, το εγώ και το εμείς: δύο άτομα και τρία μέρη. Το καθένα απόλυτα σημαντικό. Με τη δική του ζωή καθιστά το άλλο περισσότερο υπαρκτό. Προσέτι τα παιδιά δίνουν μια ευρύτερη και βαθύτερη έννοια και συναίσθημα στην όλη οικογένεια. Το να ανθίζει η αγάπη ευδόκιμα στην οικογένεια εξαρτάται από το αν και κατά πόσο όλα τα μέλη συμβάλλουν στη λειτουργία της Οικογένειας. Ακόμη, και εάν ένα μόνον μέλος της οικογενείας δεν είναι εναρμονισμένο, όλη η οικογένεια χωλαίνει.
Από την αγάπη, λοιπόν, αρχίζει ο γάμος. Η αγάπη είναι συναίσθημα, που δεν ρυθμίζεται με νόμους. Υπάρχει ή δεν υπάρχει. Έρχεται, χωρίς λόγο και αιτία, για να συνεχίσει να υπάρχει και να μεγαλώνει πρέπει να τρέφεται κατάλληλα. Μοιάζει με σπόρο, που προσπαθεί να βλαστήσει και να ξεπετιέται μέσα στο χώμα. Χωρίς το κατάλληλο λίπασμα, φως και η υγρασία δεν αναπτύσσεται. Τα έντονα τρυφερά συναισθήματα της περιόδου των ερωτοτροπιών ανθίζουν στο γάμο, μόνο αν το ζευγάρι αντιληφθεί, πως η αγάπη του έχει ανάγκη να την φροντίζουν κάθε μέρα που περνάει! Μπορεί πραγματικά να ανθίσει, μόνο εάν υπάρχει χώρος για όλα τα μέλη. Κανένας δεν πρέπει να αμελείται ούτε να κυριαρχεί ενοχλητικά.
Ο πιο κρίσιμος παράγοντας στις σχέσεις αγάπης είναι η συναίσθηση της αξίας καθενός για τον εαυτό του. Οι αρετές της αυτοεκτίμησης και της αρμοστικότητας του καθενός, καθορίζουν βασικά και τις απαιτήσεις του από τον άλλον και συνεπώς τον τρόπο με τον οποίο φέρεται στη συμπεριφορά του. Οι πιθανότητες να έχουν οι σύζυγοι κοινά σημεία είναι περίπου οι ίδιες.
Η λήψη αποφάσεων αποτελεί μία κύρια πλευρά σε κάθε διαδικασία εναρμόνισης. Σε πολλά ζευγάρια το να πάρουν αποφάσεις μετατρέπεται σε μάχη, αθόρυβη ή με φωνές για το ποιος έχει το δικαίωμα να πει στον άλλον τι να κάνει. Κάθε φορά που λαμβάνεται μια απόφαση αισθάνονται ακόμα πιο άσχημα. Καθένας, αρχίζει να αισθάνεται μόνος αποκαρδιωμένος αδικημένος, θυμωμένος, προδομένος και απελπισμένος. Τότε τα συναισθήματα αμοιβαίας αγάπης εξαφανίζονται.
Σίγουρα, τίποτα δεν παίζει τόσο ζωτικό ρόλο στη διατήρηση μιας σχέσης αγάπης ή στην καταστροφή της όσο η διαδικασία λήψης αποφάσεων.. Χρειαζόμαστε πάντα την αγάπη. Η διαδικασία της οικογενειακής αρχιτεκτονικής δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αγάπη.
Ο γάμος αποκαλύπτει περισσότερα για κάθε σύντροφο από ό,τι η περίοδος των ερωτοτροπιών. Πολλές φορές οι ερωτευμένοι αγνοούν ή παραβλέπουν τα ελαττώματα του άλλου, ίσως γιατί αισθάνονται, πως αν τα παρατηρούσαν ο γάμος δεν θα γινόταν. Όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις, κατά τις οποίες μερικοί ερωτευμένοι σχεδιάζουν να το διορθώσουν το ελάττωμα ή άλλοι τα δέχονται σαν μέρος της ανθρώπινης φύσης και ζουν ευτυχισμένοι μαζί τους.
Πολλά ζευγάρια στηρίζονται στην πλάνη, πως αφού αγαπιούνται, όλα τα άλλα θα λυθούν αυτόματα. Οι απογοητευμένοι σύντροφοι συχνά λένε σίγουρα δεν γνωρίζεις κάποιον παρά μόνο όταν τον παντρευτείς. Αποτελεί βασικό πρόβλημα το γεγονός ότι η κοινωνία μας βασίζει τη συζυγική σχέση σχεδόν αποκλειστικά πάνω στην αγάπη, αλλά έπειτα επιβάλλει απαιτήσεις που μόνη της η αγάπη δεν μπορεί να τις ικανοποιήσει. Το μυαλωμένο ζευγάρι πασχίζει να εξετάσει τις διαφορές του από τον πρώτο καιρό της σχέσης τους. Να προσπαθούν να βρουν τον τρόπο για να λειτουργήσουν οι διαφορές τους ευνοϊκά γι αυτούς και όχι εναντίον τους. Απώτερος στόχος να είναι άριστοι αρχιτέκτονες της οικογένειας, που θα ασκήσουν το παράδειγμά τους τη μεγαλύτερη επίδραση στα παιδιά τους .
Οι άνθρωποι σπάνια φτάνουν στην τελειότητα, σε ό,τι επιδιώκουν. Επίσης λίγα άτομα συμπεριφέρονται καταστροφικά από πρόθεση. Η συνείδηση του εαυτού μας, που βοηθάει σημαντικά στην απόκτηση της εμπιστοσύνης και της αυτοπεποίθησης θα μας βοηθήσουν να δούμε τον σύντροφό μας, σαν ένα συνηθισμένο ανθρώπινο πλάσμα, όπως είμαστε και εμείς.
Έχουμε άπειρες ευκαιρίες να χαρούμε ένας στον άλλον με το κορμί μας, το μυαλό μας τα συναισθήματά μας και με ενδιαφέρουσες προσπάθειες. Η πρόκληση, που μας παρουσιάζεται είναι να αναπτύξουμε μεγάλη εκτίμηση και προθυμία να διακινδυνεύουμε και κίνητρα για τη δημιουργία νέων δυνατοτήτων. Δεν θα μας λείψουν ποτέ οι δυνατότητες.
Κοντολογίς, εάν οι άνθρωποι δεν ανακαλύψουν τις ομοιότητές τους, δεν θα σμίξουν ποτέ. Αν πάλι δεν αντικρίσουν τις διαφορές τους, δεν θα είναι πραγματικοί ή δεν θα αναπτύξουν μια πραγματικά ανθρώπινη και απολαυστική σχέση με τον άλλο. Δεν είναι εύκολο να μεταχειριστείς τη διαφορά ,αν δεν έχεις εκτιμήσει την ομοιότητα. Και όμως, παρόλο, που κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι μοναδικό, όλοι μας έχουμε μερικές κοινές ιδιότητες .
Δεν ξεχνάμε ότι τίποτα δεν παίζει τόσο ζωτικό ρόλο στη διατήρηση μιας σχέσης αγάπης ή στην καταστροφή της όσο η διαδικασία λήψης αποφάσεων. Η χρυσή τομή δίνει πάντα το άριστο αποτέλεσμα. Αξίζει να μάθουμε τη διαφορά ανάμεσα στο θέμα της διένεξης και στην αυτοεκτίμηση που σχετίζεται με αυτό. Δεν υπάρχουν δύο άτομα ακριβώς τα ίδια, ο καθένας είναι μοναδικός. Δεν υπάρχουν δύο πρόσωπα που συντονίζονται ακριβώς, ακόμη και για τα πράγματα στα οποία μοιάζουν. Σημαντικό είναι επίσης να γνωρίζουμε ότι δεν θα πεθάνει κανένας , απλά επειδή έμεινε μόνος!
Η πρόκληση, που μας παρουσιάζεται είναι να αναπτύξουμε την ανώτερη δυνατή αυτοεκτίμηση, να καλλιεργήσουμε ικανή προθυμία επίλυσης των διαφορών μας με ήπιο τρόπο και με δημιουργικό διάλογο, να αναζητούμε πάντα κίνητρα για τη δημιουργία νέων δυνατοτήτων. Σίγουρα δεν θα μας λείψουν ποτέ οι δυνατότητες αρκεί να κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά και γενικά τον εαυτό μας πάντα έτοιμο για εξεύρεση της πιο προσιτής επίλυσης κάθε προβλήματος.
Όλα αυτά , όμως , προϋποθέτουν την καλλιέργεια του ανθόκηπου των αρετών. Μόνον εάν συνδυασθεί η ανάπτυξη τη ανθρώπινης νοημοσύνης για την προσέγγιση της αλήθειας , αλλά πάντα παράλληλα με την καλλιέργεια του θυμικού , ήτοι την συναισθηματική ανάπτυξη, με τελικό σκοπό την πράξη του κοινού καλού και αγαθού. Κοντολογίς, είναι απόλυτα απαραίτητη η καλλιέργεια της Ολιστικής Παιδείας, που καλύπτει το σύνολο του πνευματικού γίγνεσθαι του Ανθρώπου.
Απαιτείται πάντοτε παράλληλα με την αναζήτηση της γνώσης που μάς κατευθύνει στο ενέργημα του ορθώς σκέπτεσθαι , παράλληλα και ισότιμα να καλλιεργούνται το συναίσθημα και το σύνολο των αρετών. Όχι μόνον των βασικών, τουτέστιν της φρόνησης, της εγκράτειας , της δικαιοσύνης και ευψυχίας αλλά και όλων των θεωρούμενων ήπιων αρετών: ευγένεια, ευγνωμοσύνη, συμπόνοια, εμπιστοσύνη, ελπίδα, βελτιοδοξία, αγνότητα, ειλικρίνεια, αξιοπρέπεια, φιλότιμο…
Ας μη λησμονούμε ότι αξίζει πολύ το να μάς εκφράζουν την αγάπη τους, αλλά το να προσφέρουμε την τη δική μας αγάπη στο διπλανό μας συνιστά ύπατη ευτυχία: ( συνέχεια στο επόμενο)
Δημήτρης Μπάκας
01 Δεκ. 2023
